Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς αναλύει και σχολιάζει την εβδομάδα που μας πέρασε… Κυρίως εντός των συνόρων και ασχολείται με τον κάθε λογής Μπάμπη, τα ΜΜΕ αλλά και τις αποφάσεις της Κυβέρνησης που προκαλούν ντροπή όπως στη περίπτωση γνωστού δημοσιογράφου… Διαβάστε την περιπέτειά του και τη στάση της Ελληνικής Πολιτείας
Συμφωνούμε, φαντάζομαι, ότι η δημοκρατία είναι πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Ξεκινάει από την παραδοχή ότι πρέπει να αποδεχόμαστε το διαφορετικό. Προφανώς και στις οργανωμένες κοινωνίες υπάρχουν κανόνες, διαδικασίες, θεσμοί οι οποίοι πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Ωστόσο, αυτή η υποχρέωση αφορά πρωτίστως το κράτος. Όσα γίνονται με θέμα τον εμβολιασμό δεν είναι απλώς γραφικά και κουραστικά, αλλά καταντούν επικίνδυνα για τη δημοκρατία και τις αντιλήψεις περί ατομικών δικαιωμάτων. Εσχάτως, καταβάλλεται… φιλότιμη προσπάθεια να υποχρεωθούν -διά της πλαγίας- να εμβολιαστούν άπαντες. Όσοι δεν ακολουθούν τας… Γραφάς, αφού δεν υποκύπτουν στα κυβερνητικά δωράκια, στους αποκλεισμούς από μια σειρά δραστηριότητες, αντιμετωπίζονται ως κοινωνικά μιάσματα! Απ’ αυτήν την κυβέρνηση περιμένω τα πάντα. Ωστόσο, δυστυχώς, και η Αριστερά -κοινοβουλευτική και μη- δεν βλέπω πώς συμπαραστέκεται στους πολίτες οι οποίοι υφίστανται εις βάρος τους διακρίσεις και τέτοια άνιση μεταχείριση. Αδυνατεί να κατανοήσει ότι τίθεται σοβαρό ζήτημα δημοκρατίας στις μέρες μας. Το επιχείρημα που κατατίθεται στη δημόσια συζήτηση περί πλειοψηφίας και μειοψηφίας δεν είναι πολύ ισχυρό για να αποδυναμώσει όλους εμάς που βλέπουμε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνιά. Ο Αμερικανός εκδότης, Λάρι Φλιντ, έλεγε: «Ο κανόνας της πλειοψηφίας ισχύει μόνο αν παίρνεις υπόψη σου τα ατομικά δικαιώματα. Γιατί δεν μπορείς να βάλεις πέντε λύκους και ένα πρόβατο να ψηφίσουν τι θα φάνε για δείπνο»…
* Αυτή η κυβέρνηση, ως γνωστόν, είναι εναντίον του λαϊκισμού και της επιδοματικής πολιτικής. Βεβαίως, διά στόματος πρωθυπουργού ανακοίνωσε… δωράκι 150 ευρώ σε όσους νέους εμβολιαστούν. Ξέρετε, αυτούς οι οποίοι της έχουν γυρίσει εντελώς την πλάτη, γιατί δεν ξεχνούν τι έχει συμβεί τα 11 αυτά μνημονιακά χρόνια! Θα μου πείτε ότι το… δωράκι είναι για καλό σκοπό, οπότε αυτό δεν πιάνεται. Μακριά από λαϊκισμούς και άλλα τέτοια ποταπά πράγματα. Άλλα νέα; Σπίτι όλοι καλά; Τα παιδιά καλά;
* «Δεν είναι μεταρρύθμιση να δίνεις 400 ευρώ στους νέους 18-24 ετών, για να περάσουν καλύτερα Χριστούγεννα και να θεωρήσουν ότι με αυτόν τον τρόπο έρχεται η ελπίδα. Αυτό είναι ένα φιλοδώρημα, δεν είναι οι βαθιές αλλαγές που περιμένουν σήμερα οι νέοι». Τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης. Μην μπερδεύεστε, όμως. Οι συγκεκριμένες δηλώσεις στρέφονταν κατά της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς, οι άριστοι βρίσκονται στην κυβέρνηση, η κανονικότητα επέστρεψε, το επιτελικό κράτος λειτουργεί και όλα βαίνουν καλώς…
* Ο διαχωρισμός των πολιτών είναι, πλέον, προφανής: στα γήπεδα, στα θέατρα, στους κινηματογράφους, στην εστίαση, στις μετακινήσεις. Αυτή η κατάσταση θυμίζει ολίγον από εποχές αλήστου μνήμης για την ανθρωπότητα. Από τα μαγαζιά μόνο για Εβραίους, στα μαγαζιά μόνο για εμβολιασμένους. Ένα Τρίτο Ράιχ είναι εδώ… Είναι δίπλα μας και διπλά επικίνδυνο. Όμως, είτε κάποιος επιλέξει να εμβολιαστεί είτε όχι, αυτός και μόνο αυτός θα αποφασίσει αν θα αποδεχτεί να βάλει στο σώμα του ένα εμβόλιο το οποίο δεν έχει δοκιμαστεί σε βάθος χρόνου και παραμένει ο «άγνωστος Χ»… Η Πολιτεία οφείλει βεβαίως να του παράσχει τη δυνατότητα επιλογής, χωρίς ναι μεν αλλά, δίχως διακρίσεις και εκβιασμούς. Οτιδήποτε άλλο είναι εξυπηρέτηση συμφερόντων και φασισμός…
* Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε, πρώτη-πρώτη, πριν ακόμη από τις επίσημες κυβερνητικές εξαγγελίες, ότι στο γήπεδο θα πηγαίνουν μόνο οι εμβολιασμένοι! Βεβαίως, μετά το μάζεψε, εννοείται προσωρινά, καθώς ο πραγματικός πρωθυπουργός της χώρας είχε προλάβει τον θεσμικό και όσο να ’ναι η κίνηση φαινόταν unfair. Προσωπικά, δεν αισθάνομαι καμιά έκπληξη ούτε για τον κ. Μαρινάκη ούτε για τον κ. Μητσοτάκη. Ποιος νοιάζεται τώρα για τα δικαιώματα αυτών που δεν συμμορφώνονται προς τας… υποδείξεις; Ποιος;
* Ο φίλος και καλός συνάδελφος, Δημήτρης Σούλτας, ανέδειξε ένα θέμα που αποδεικνύει καθημερινά σε τι είδους κράτος ζούμε. «Ο συνάδελφός μας, Μανώλης Κυπραίος, έχασε την ακοή του, όταν στις διαδηλώσεις του Συντάγματος, το 2011, μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης έσκασε σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπό του. Παρότι έδειξε τη δημοσιογραφική ταυτότητά του, ξυλοκοπήθηκε από τα ΜΑΤ. Σήμερα, ύστερα από επανειλημμένα χειρουργεία, είναι πιστοποιημένα ανάπηρος κατά 90%. Προσέφυγε στη δικαιοσύνη και δικαιώθηκε. Του επιδικάστηκε αποζημίωση, πλην, όμως, το ελληνικό κράτος άσκησε έφεση και ισχυρίζεται ότι ο Μ. Κυπραίος ακούει και επίσης μια ενδεχόμενη αποζημίωση θα ρίξει το κράτος έξω, επειδή είχαμε μνημόνια. Ο παθών μάς είπε επ’ αυτού: ‘‘Επειδή έχω κοχλιακό εμφύτευμα, θεωρούν ότι ακούω. Μπορώ να ακούσω μόνο ανθρώπινη φωνή, υπό συνθήκες. Δεν ακούω μουσική, δεν αντέχω να μου μιλάνε πολλοί γιατί είναι θορυβώδες, δεν μπορώ να παρακολουθήσω τηλεόραση και φυσικά πρέπει να βρίσκομαι με πολύ φως για να μπορώ παράλληλα να κάνω χειλιοανάγνωση’’. Η λέξη ντροπή είναι μάλλον πολύ μικρή για να περιγράψει την αθλιότητα του ελληνικού κράτους»…
*Θυμάστε που είχαμε γράψει για την αγορά 49 μεταχειρισμένων λεωφορείων στη Θεσσαλονίκη; Βεβαίως, όπως αναμενόταν, αυτά εμφάνισαν τα πρώτα προβλήματα. Οι υπεύθυνοι δεν φρόντισαν να τα προσαρμόσουν με ηλεκτρονικό τρόπο στη σύγχρονη πραγματικότητα. Έτσι, οι επιβάτες στο ταμπλό έβλεπαν ως προορισμό τη Βουδαπέστη αντί τη Μενεμένη! Για όλα υπάρχει, βεβαίως, λύση, καθώς φτιάχτηκαν πρόχειρα χαρτόνια τα οποία εξηγούσαν πού πηγαίνει καθένα απ’ αυτά. Άντε να το δεχτείς ότι στην ψηφιακή εποχή αντί για ηλεκτρονική αναγραφή έκαναν την εμφάνισή τους χαρτόνια! Στη συνέχεια, οι επιβάτες συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε κλιματισμός! Γιατί στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας πόσο να ανέβει η θερμοκρασία; 20 βαθμούς, 25, άντε 30 το καλοκαίρι; Τι χρειάζεται λοιπόν ο κλιματισμός; Αυτοί οι άνθρωποι του επιτελικού κράτους θα διαχειριστούν τα αποθεματικά των επικουρικών ταμείων, θα τα επενδύσουν προς όφελος των ασφαλισμένων και δεν θα μας ρίξουν στα βράχια. Αλήθεια, το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
* «Δεν υπάρχει πρόβλημα με τη… διευθέτηση του χρόνου εργασίας, γιατί όλα θα γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη εργοδοτών-εργαζομένων». Αυτά δήλωσε ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης. Δεν μου προξενεί καμιά εντύπωση η δήλωση, καθώς μιλάμε για άτομο το οποίο δεν έχει εργαστεί ούτε μια μέρα στη ζωή του και τα μόνα του ένσημα είναι αυτά της πολιτικής! Να θυμίσω τις περιπτώσεις εργοδοτών οι οποίοι δεν πληρώνουν τους πετσοκομμένους μισθούς, ζητούν πίσω τα Δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, δεν δίνουν τα ρεπό και τις άδειες που ορίζει ο νόμος και πολλές άλλες τέτοιες… ομορφιές. Τέτοιες… διευθετήσεις, δυστυχώς, υπάρχουν πολλές στην αγορά εργασίας, αλλά ο κύριος Χατζηδάκης δεν έχει ακούσει τίποτα για το… έγκλημα. Απολύτως τίποτα…
* Το πιο τρελό, όμως, είναι η επιμονή του κυρίου υπουργού ότι με τις επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν στα αποθεματικά των Ταμείων μας, οι ασφαλισμένοι θα έχουν υψηλότερες συντάξεις από τις σημερινές, λόγω των επερχόμενων αποδόσεων. Βεβαίως, ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει στην παγκόσμια οικονομία, ύστερα από 40 χρόνια; Ποιος μπορεί να προδικάσει ότι αυτή δεν θα αντιμετωπίσει αναπόφευκτες κρίσεις οι οποίες ενδεχομένως να οδηγήσουν στην απώλεια δισεκατομμυρίων και οι ασφαλισμένοι να κλαίνε τα λεφτά τους που τοποθέτησαν άλλοι, χωρίς να ζητήσουν τη γνώμη τους; Τι θα κάνουν τότε οι άνθρωποι; Πώς θα βρουν το δίκιο τους; Πάντως, η κυβέρνηση φρόντισε να θεσμοθετήσει και γι’ αυτές τις τοποθετήσεις το ακαταδίωκτο σε όλους τους εμπνευστές τέτοιων προγραμμάτων. Όντως με αυτήν την κίνησή τους μας έπεισαν πόσο σίγουροι είναι για την επιτυχία του εγχειρήματός τους… Ακαταδίωκτο και καθαρίσαμε…
* Οι συνάδελφοι επί το έργον, στον σκληρό αγώνα πάντα της ενημέρωσης. Αυτής που ισχύει ο κανόνας «βλέπε, άκου, σώπα». Ο Μπάμπης ταΐζει τις γάτες στη φυλακή. Ο Μπάμπης βολτάρει στο προαύλιο. Ο Μπάμπης σκέφτεται τι εργασία να κάνει, προκειμένου να μειωθεί η ποινή του. Ξανά οι συνάδελφοι επί το έργον. Έχουμε πίνακες που κλάπηκαν, αλλά για να πωληθούν πρέπει να είσαι χωμένος μέχρι τα μπούνια στα κυκλώματα. Επίσης, τους πίνακες τους έκλεψε ένας απλός ελαιοχρωματιστής, ο οποίος «αγαπάει» την τέχνη. Χωρίς, όμως, να το θέλει κατέστρεψε έναν. Να σημειωθεί ότι έδρασε μόνος του, αλλά δεν θυμάται πώς έβγαλε τους πίνακες από τα κάδρα. Επιπλέον, μιλάμε για μια μεγάλη επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ., η οποία εδώ και μερικές εβδομάδες βρισκόταν στα ίχνη του… μοναχικού ελαιοχρωματιστή. Όλα καλά και λογικά, αδέλφια; Να ξέρετε, πάντως, ότι δεν βρέχει, απλώς μας φτύνουν. Οι ροχάλες, όμως, πάνε σύννεφο και περιλαμβάνουν το σύνολο του κλάδου, δυστυχώς…
* Η κυρία Παγώνη, γνωστή επιστήμων υγείας, η οποία φιλοξενείται τους τελευταίους μήνες σε όλα τα κανάλια της χώρας, δέχτηκε πρόταση να συμμετάσχει στο «Dancing with the stars»! Εδώ θα συμφωνήσω με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή πως όντως η χώρα αποτελεί ένα απέραντο φρενοκομείο! Πιο απέραντο δεν γίνεται, πάντως…
* Ο κύριος Πορτοσάλτε επιτίθεται στους ανεμβολίαστους, προτείνοντας, όσοι απ’ αυτούς νοσήσουν, να πληρώνουν τις ΜΕΘ από την τσέπη τους. Ήταν τόσο παράταιρο αυτό που είπε, ώστε ακόμη και ο Δημήτρης Οικονόμου τού τόνισε ότι υποτίθεται πως έχουμε ΕΣΥ και δημόσια δωρεάν υγεία για όλους! Αυτό ξεστόμισε, λοιπόν, ο κύριος Άρης, ο οποίος, αν υπήρχε αστυνομία δημοσιογραφίας, θα είχε αλλάξει επάγγελμα εδώ και κάποια χρόνια. Αλλά πού τέτοια τύχη; Για την τήρηση της δεοντολογίας, άλλωστε, υπάρχει και η ΕΣΗΕΑ. Το γράφω σήμερα, Παρασκευή, που κάποια στιγμή ο υδράργυρος κτύπησε τους 42 βαθμούς Κελσίου! Κάτι σαν τον πυρετό ένα πράγμα…
* Κατά τα άλλα, ο κύριος Μπογδάνος επιτίθεται στον κύριο Χρυσοχοΐδη, λέγοντας ότι η Αθήνα έχει γίνει Ισλαμαμπάντ και βρίσκεται στο έλεος του Θεού! Δεν έχω να προσθέσω απολύτως τίποτα επ’ αυτού. Ο γίγαντας εθνοπατέρας τα είπε όλα, όποτε κάθε σχόλιό μου περιττεύει…
Η δημοκρατία, όπως εξηγήσαμε, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αναθέσουμε εν λευκώ στους κυβερνώντες και σε όλους εκείνους, οι οποίοι μας φλομώνουν στα «θα», στα «βεβαίως» αλλά και τα «όταν». Αυτή, δυστυχώς, λειτουργεί όπως ακριβώς εξηγούσε ο Αμερικανός συγγραφέας, Τσαρλς Μπουκόφσκι: «Η διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας είναι ότι στη δημοκρατία ψηφίζεις πρώτα και παίρνεις διαταγές μετά. Στη δικτατορία δεν χρειάζεται να χάνεις τον καιρό σου ψηφίζοντας». Καλή μας εβδομάδα…
