Μπορεί ένα ταξίδι στα Κύθηρα να κρύψει τις εν γένει αδυναμίες της νοοτροπίας που έχουμε ως κοινωνία;
Κι αίφνης ανακαλύψαμε τα Κύθηρα ή Τσιρίγο – εάν δεν κάνω λάθος – όπως το αναφέρουν οι κάτοικοι του νησιού στα νότια της Πελοποννήσου. Ένα νησί πανέμορφο που είχα τη τύχη να το γνωρίσω πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια.. Αφορμή η τηλεοπτική σειρά της Μιρέλλας Παπαοικονόμου « Έτσι ξαφνικά» του 2004.. Μία σειρά ύμνος για τα υπέροχα Κύθηρα. Έμεινα στο Καψάλι (σ.σ. σε ξενοδοχείο που γυρίστηκε το σίριαλ «Λόγω Τιμής, 20 χρόνια μετά»…) έφαγα σε υπέροχα εστιατόρια (πχ της Φιλιώς), έκανα βόλτα στους υδρόμυλους του Μυλοπόταμου και έκανα μπάνιο (εκτός από τη πισίνα του ξενοδοχείου) στο Καλάδι…
Τι θέλω να πω; Ότι τα Κύθηρα είναι πολύ όμορφα για διακοπές. Και για μία εκδρομή εφόσον συνδυαστεί με άλλες περιοχές στην Πελοπόννησο και δη στην Σπάρτη. Και πραγματικά σας εύχομαι να πάτε και να τα απολαύσατε… Όχι, όμως τώρα… Και είναι προσωπική μου η τοποθέτηση.
Θα πει κανείς; Μα απαγορεύονται οι εκδρομές; Οι μετακινήσεις εκτός Νομού; Όχι, ακόμη. Πόσο μάλλον όταν τα Κύθηρα είναι στο επίπεδο 2 (Επιτήρησης) όπως και η Νάξος. Μάλιστα η Σπάρτη (το αναφέρουμε λόγω εγγύτητας) είναι ακόμη σε καλύτερη μοίρα γιατί είναι στο … πράσινο. Οπότε, θεωρητικά και πρακτικά πρόβλημα δεν υπάρχει…
Γιατί όμως γίνεται λόγος αυτές τις ημέρες στη Νάξο για τα Κύθηρα και το ταξίδι εκεί; Προφανώς δεν μιλάμε για την ταινία του Αγγελόπουλου. Ούτε για τους διάσημους πίνακες του Νικόλαου Λύτρα και του Αντουάν Βαττώ. Περισσότερο με το όραμα του ταμία της Εμποροπιστωτικής Τράπεζας, Κλεό (τον υποδύεται ο Δημήτρης Χορν) στην ταινία «Μία ζωή την έχουμε» θα μιλούσαμε… Γιατί όλοι κάποια στιγμή θέλουμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι.. Ενδεχομένως, με κάθε κόστος.
Όμως, στο τέλος αναρωτιόμαστε: «Αξιζε αυτό το ταξίδι»… Για τον Κλεό σίγουρα… Για τους Ναξιώτες όμως; Το ταξίδι έγινε. Το ποιος και γιατί το έκανε και ποιοι πήγαν ή πως πήγαν, είναι δικαίωμα τους και δεν με ενοχλεί. Ούτε, θα καθίσω να το αναλύσω. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος των πράξεων του…. Αυτό που με ενοχλεί είναι η … επόμενη ημέρα.
Κι αυτή επόμενη ημέρα νιώθω εκνευρισμένος. Βρίσκει μία κοινωνία ανάστατη. Με έντονη φημολογία. Με αρκετά κρούσματα που θέτουν νοκ άουτ όχι μόνο μία αθλητική ομάδα αλλά και σχολεία καθότι έχουμε αναστολή λειτουργίας σε τμήματα…. Και το χειρότερο; Αρκετούς ανθρώπους σε καραντίνα. Είτε είναι οι πρωταγωνιστές, είτε απλοί … κομπάρσοι.
Και με αφήνει ενοχλημένο γιατί πολύ απλά, οι πρωταγωνιστές, είτε είναι ένας, είτε είναι πολλοί, δεν σκέφτηκαν την περίφημη διασπορά. Το γεγονός δηλαδή ότι ζουν σε μία πολιτεία, όπου υπάρχουν κανόνες και οφείλουμε όλοι να τους ακολουθούμε. Είτε μας αρέσει, είτε όχι… Και γιαυτό τους κατηγορώ… Και τους κρίνω αυστηρά…
Οι πρωταγωνιστές μπορεί να μην πιστεύουν ότι υπάρχει κορωνοϊός. Δικαίωμά τους. Και “μπράβο” τους. Επιλογή τους…. Όμως, όταν κινούνται σε μία ομάδα που έχει κανόνες, είτε αυτή λέγεται ομάδα μπάσκετ, είτε πολιτιστικός σύλλογος , οφείλουν να σέβονται τον συναθλητή τους, τον συνοδοιπόρο τους, τον άνθρωπο με τον οποίο έρχονται σε επαφή καθημερινά…
Αυτό με στεναχωρεί. Με πικραίνει. Και με προβληματίζει…. Αυτό όμως, είναι το δέντρο ή μήπως το δάσος; Το δέντρο είναι η εκδρομή και οι συμμετέχοντες. Να τους καταδικάσουμε; Θα κερδίσουμε κάτι; Όχι… Το δάσος όμως είναι τα σχολεία, οι πολιτιστικοί σύλλογοι, το γεγονός ότι όλοι αίφνης βρεθήκαν με ένα βάρος στις πλάτες τους που δεν έπρεπε να σηκώσουν.. Τουλάχιστον, όχι τώρα… Και κυρίως χωρίς να είναι επιλογή τους..
Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε τρία κλιμάκια του ΕΟΔΥ στο νησί για δωρεάν τεστ (όσον αφορά τον κορωνοϊό). Πήγαμε ως οφείλαμε; Όχι… Μόλις 740 συνάνθρωποί μας πήγαν.. Σ’ ένα νησί με σχεδόν 20.000 η προσέλευση αγγίζει το όριο του ανέκδοτου . Ούτε για στατιστικά αποτελέσματα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί (σ.σ. χρειάζεται μίνιμουμ το 10%) η όποια εικόνα αποκόμισε ο ΕΟΔΥ. Άρα; Πετύχαμε το σκοπό μας. Δεν επιτρέπουμε στον ΕΟΔΥ να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα…
Επιλέξαμε να μην στιγματιστούμε με τη παρουσία σας στις περιοχές που έγιναν οι εξετάσεις. Επιλέξαμε να μείνουμε μακριά και να χαμογελάμε με την αγωνία των συμπολιτών μας…
Είδαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο γάμους να γίνονται και πανέμορφες τουαλέτες να κλέβουν την παράσταση, καθότι κοσμικό γεγονός. Ναι, οι άνθρωποι πρέπει να παντρεύονται. Αλλά με προσοχή, όπως προβλέπεται από τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Και όχι με 300 καλεσμένους όπως κυκλοφόρησε… Δεν ξέρω ποιος έχει την ευθύνη για την επιβολή της τάξης. Η Αστυνομία; Το Νοσοκομείο; Εκεί, όπου οι γιατροί δεν προλαβαίνουν ούτε ανάσες να πάρουν; Εμείς οι ίδιοι που πρέπει να λειτουργήσουμε και ως … ρουφιάνοι για το καλό των συνανθρώπων μας;
Πραγματικά, δεν ξέρω… Είναι εύκολο πραγματικά να δείξεις τον άλλο. Απλά, σηκώνεις το δάκτυλο και το κάνεις. Όμως, είναι αυτός το πρόβλημα; Το ζήτημα είναι η δική μας παιδεία. Η δική μας ανάγκη να προφυλάξουμε τον συνάνθρωπό μας από την πανδημία, είτε πιστεύουμε, είτε όχι… Ναι, ένοχος ο πρωταγωνιστής της εκδρομής… Να καεί στην πυρά. Μήπως όμως θα πρέπει να βάλουμε δίπλα του και όλους εμάς;
Ξέρετε, η καραντίνα είναι καραντίνα. Το να αποφεύγεις τη δουλειά ή το σχολείο με την δικαιολογία ότι είσαι καραντίνα λόγω covid 19 και να πίνεις καφέ ή να κάνεις βόλτες ή και να πηγαίνεις στην Εκκλησία, είναι λάθος… Είναι έγκλημα. Και μάλιστα εκ προμελέτης. Γιατί εσύ ξέρεις ότι είσαι άρρωστος, φορέας, όχι όμως ο διπλανός σου…
Ναι. Να τον κάψουμε τον πρωταγωνιστή. Αλλά μήπως να βάλουμε διπλά και την Αστυνομία; Που όποτε το θυμάται κάνει τη δουλειά της και όποτε θέλει κάνει τα στραβά μάτια;
Ναι, να τον κάψουμε τον πρωταγωνιστή προς τέρψιν και αγαλλίαση του φιλοθεάμονος κοινού… Αλλά μήπως να κάψουμε εν τέλει και το ίδιο το κοινό που αποδέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα ότι του είπε ο πρωταγωνιστής και απλά ακολούθησε;
Η Δημοκρατία ως πολίτευμα και η ελεύθερη βούληση ως στάση ζωής, είναι απλές συνάμα όμως δύσκολες επιλογές…
Αντέχουμε να τις διαχειριστούμε; Εάν ναι, έχει καλώς, Εάν όχι; Καλύτερα να αφήσουμε στην άκρη τις μεγαλοστομίες και να σκύψουμε το κεφάλι….
Γιατί πολύ απλά έχουμε ηττηθεί ως άνθρωποι και είμαι απλά πιόνια στη βορά επιτήδειων… Οπότε; Δεν πρέπει να ψάχνουμε δικαιολογίες…
