Ο Αλέκος Αρβανιτάς σχολιάζει για μία ακόμη φορά τα δρώμενα εντός κι εκτός Ελλάδας .. Και καταπιάνεται με την ιδιαίτερη σχέση των ΜΜΕ με την εκάστοτε Αρχή.. Μέχρι και τον Λένιν θυμήθηκε…
Όταν μπλέκεται η πολιτική με τη δημοσιογραφία, τα πράγματα, να ξέρετε, στριμώχνουν. Ειδικά, αν μιλάμε για διεθνή δημοσιογραφία, τότε «βράσε όρυζα». Ο κύριος Μητσοτάκης, όμως, παραμένει απτόητος. Έχασε την ψυχραιμία του, αλλά για λίγο. Μέχρι να επανέλθει η κανονικότητα και στην… ενημέρωση. Εννοείται πάντα στην ελληνική παραλλαγή της. Αν νομίζετε, ωστόσο, ότι είχαμε ΕΣΗΕΑ, όχι, απ’ αυτό το πράγμα δεν είχαμε. Πάντως, και Μπέο διαθέτουμε, στο μενού, σήμερα, και Αλιβιζάτο. Ο ένας είναι… καθηγητής με τα όλα του, ενώ ο άλλος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, τρομάρα του! Α, μην το ξεχάσω. Και πυροσβέστες περιλαμβάνει το πρόγραμμα. Όχι, δεν έσβησαν φωτιές φθινοπωριάτικα. Άναψαν φωτιές στην κυβέρνηση, διεκδικώντας κάποια πραγματάκια, αλλά εκείνη φρόντισε και τους… στόλισε με βουρδουλιές.
* Χημικά, δακρυγόνα και γκλομπιές για τους ήρωες του καλοκαιριού πυροσβέστες μας. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τους ήρωες υγειονομικούς μας, όταν κάμποσες χιλιάδες τέθηκαν εκτός εργασίας, διότι δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις. Και έχεις και κάποιους ανεγκέφαλους να διερωτώνται, δυστυχώς, φωναχτά: «Γιατί να πληρώνουμε τους εκπαιδευτικούς το καλοκαίρι; Δεν κοιτάζουμε γύρω μας στη Βουλγαρία τι συμβαίνει; Γιατί να πληρώνουμε τους πυροσβέστες το χειμώνα; Μήπως αρκούν οι προσλήψεις εποχικού προσωπικού;». Και το λένε όλοι αυτοί οι οποίοι ανέχονται η χώρα να πληρώνει πέντε-δέκα οικογένειες εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Αφήστε που έφυγαν και οι Ρουμάνοι πυροσβέστες και δεν προλάβαμε να τους ρίξουμε ένα χεράκι ξύλο…
* Στον ελληνικό αθλητισμό, εκτός του ότι κυκλοφορούν κάποια φρούτα, τα οποία κανονικά έπρεπε να βρίσκονται στον Κορυδαλλό, βιώνουμε και καταστάσεις απίστευτου σουρεαλισμού. Στον ποδοσφαιρικό αγώνα, στο Πανθεσσαλικό, μεταξύ Βόλου-Άρη, συνέβη της εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμα (για να το εκφράσω με λόγιο τρόπο). Πού σε πονεί και πού σε σφάζει. Επεισόδια να δουν τα μάτια σας. Πάντως, για να μην ανησυχείτε, ο μεγαλομέτοχος της τοπικής ομάδας και δήμαρχος της πόλης, Αχιλλέας Μπέος, ανέλαβε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, με μια του δήλωση, η οποία ήταν όλα τα λεφτά: «Εμείς δεν θέλουμε επεισόδια στα γήπεδα. Δεν μας αρέσει όταν χτυπάνε μικρά παιδιά. Δεν θέλουμε αλήτες στα γήπεδα. Θέλουμε… οικογενειάρχιδες»! Έτσι ακριβώς, αδέλφια, τα είπε ο κύριος Αχιλλέας. Αν δεν βγεις μπροστά, δεν καταδικάσεις την αλητεία, αν δεν μιλήσεις τη γλώσσα του λαού, τότε τι κάνεις; Μπράβο του μάγκα, λοιπόν, του μεγαλοπαράγοντα, του δημάρχου. Όλε, όλε, όλε…
* Σας λέει κάτι το όνομα Νίκος Αλιβιζάτος; Πρόκειται για τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, στη Νομική Σχολή Αθηνών. Λίαν προσφάτως ο κύριος καθηγητής έθεσε στο τραπέζι δύο προτάσεις. Η πρώτη, να τίθενται εκτός ΑΣΕΠ οι ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας! Και η δεύτερη, να επεκταθεί η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Ο κύριος Αλιβιζάτος διδάσκει στους φοιτητές του ότι άπαντες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και το Σύνταγμα πρέπει να γίνεται σεβαστό απ’ όλους μας. Τελικά, στη ζωή υπάρχουν δύο τύποι ατόμων: ο άνθρωπος και ο παλιάνθρωπος. Με τη στάση ζωής του αλλά και τις πράξεις του ο καθείς τοποθετεί τον εαυτό του στο ανάλογο σημείο…
* Ο πρωθυπουργός μας μίλησε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του και υπήρξε σαφής, ρεαλιστής και κυρίως διαυγής. Ειδικά το τελευταίο, γιατί ανέδειξε μια χώρα μακριά από γκρίνιες, μισαλλοδοξία και μιζέρια: «Σήμερα, οι πολίτες έχουν λιγότερα βάρη. Πληρώνουν χαμηλότερους φόρους. Πληρώνουν λιγότερο ΕΝΦΙΑ. Πληρώνουν μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές. Και παρά την πανδημία, αυξάνεται έστω και οριακά ο κατώτατος μισθός και θα υπάρξει και νέα αύξησή του εντός του 2022»! Για να δείτε σε τι χώρα ζείτε, βρε σταλινομαδουραίοι. Αλλά εσείς τον χαβά σου με την κακόπιστη, αμετροεπή και διαρκή κριτική που ασκείτε στον Κυριάκο της καρδιάς μας. Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχουν τα ΜΜΕ, τα οποία βάζουν τα πράγματα στη θέση τους, δημιουργούν την ισορροπία στην κοινωνική κατρακύλα, αλλιώς τι θα γινόμασταν με όλους εσάς που έχετε ξεφύγει; Και ερωτώ ο άνθρωπος; Τι θα είχαμε απογίνει; Τι;
* Μητσοτάκης (2). Πριν από λίγες μέρες ο πρωθυπουργός ρωτήθηκε τι προτίθεται να κάνει εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις των ειδικών για 10.000 κρούσματα ημερησίως. Γνωρίζετε τι απάντησε; «Ξέρετε πόσες εκτιμήσεις ειδικών έχω δει εγώ που δεν επαληθεύτηκαν;». Για να καταλήξει: «Μη δίνετε μεγάλη βαρύτητα στον αριθμό των κρουσμάτων»! Εμείς, κύριε πρωθυπουργέ, δεν δίνουμε. Εκείνα επιμένουν να ανεβαίνουν τον ανήφορο. Αλλά τι σας λέω; Εσείς θα ενισχύσετε το ΕΣΥ, θα προσλάβετε και άλλους υγειονομικούς και θα αφήσετε στην άκρη όσες κακοήθειες ακούγονται για τα έξυπνα και αποδοτικά μέτρα σας…
* Μητσοτάκης (3). «Κατανοώ ότι στη χώρα σας έχετε την κουλτούρα να κάνετε ευθείες ερωτήσεις στους πολιτικούς», είπε ο πρωθυπουργός μας, σε Ολλανδή δημοσιογράφο, όταν εκείνη του έθεσε μια κανονική ερώτηση. Βεβαίως, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, η ερώτηση δεν ήταν και πολύ ψύχραιμη, γιατί και επιθετική προσέγγιση περιείχε και τοποθέτηση αντί σαφούς ερώτησης. Όμως, και ο κύριος Μητσοτάκης έχασε το παιχνίδι των εντυπώσεων με την απάντησή του, η οποία προσβάλλει τον δημοσιογραφικό κόσμο. Θα μπορούσε ωστόσο να της απαντήσει ότι, στην ημεδαπή, οι συντάκτες γράφουν τις ερωτήσεις και οι πολιτικοί στέλνουν τις απαντήσεις. Σωστές δουλειές, παστρικά πράγματα. Μην τα θέλουμε όλα δικά μας, ειδικά στη χώρα η οποία φημίζεται για την ευγένεια των λειτουργών των ΜΜΕ… Το κατανοήσατε το θέμα ή να φωνάξω τη λαλίστατη ΕΣΗΕΑ, η οποία, παρεμπιπτόντως, κατάπιε το αμίλητο νερό, ώστε να το ξεδιαλύνει;
* Για να επανέλθουμε στα ΜΜΕ. Θέλετε να δεχτώ ότι η ερώτηση-τοποθέτηση της συγκεκριμένης κυρίας επιχειρήθηκε με άκομψο και επιθετικό τρόπο; Να το δεχτώ, λοιπόν. Ωστόσο, τα εγχώρια ΜΜΕ όφειλαν να ελέγξουν αν ευσταθούν ή όχι οι καταγγελίες της κυρίας. Τι έκαναν; Τίποτα απολύτως. Ή μάλλον ερεύνησαν ώστε να ανακαλύψουν ποια είναι η Ολλανδή δημοσιογράφος και αν ο Αφγανός ήταν γκόμενος της 60χρονης, γιατί οι γεροντοέρωτες έχουν πέραση σε μερίδα του κοινού. Δημοσιογραφία όχι αστεία. Έτσι, σύντροφοι;
* ΜΜΕ (2). Εκείνος, πάντως, που ξεσάλωσε με την… αυθάδεια της δημοσιογράφου ήταν ο ΣΚΑΪ. Έξαλλο το κανάλι του Φαλήρου, φρόντισε, τάχιστα, να αποκαταστήσει την τάξη, αναφέροντας σε εκπομπή του, «Και λίγα της έσουρε», (ο πρωθυπουργός)! Ένα από τα πρώτα βιολιά της εγχώριας δημοσιογραφίας, ωστόσο, ο κύριος Βασίλης Χιώτης, υπήρξε και αποκαλυπτικός και απολαυστικός, γιατί έστησε την κυρία στον τοίχο, λέγοντας: «Η κυρία Ολλανδή δημοσιογράφος, που δεν ξέρω πόσο Ολλανδή είναι και πόσο δημοσιογράφος»! Καταλάβατε, λοιπόν; Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει δημοσιογραφία. Εις τας Ευρώπας έχουμε κάτι σαν δημοσιογραφία, έτσι; Αναμένω με αγωνία το σχόλιο του κυρίου Πορτοσάλτε, αν δεν το έχει κάνει ήδη και μου διέφυγε…
* ΜΜΕ (3). Η εξαίρετη συνάδελφος, Μαρία Δεναξά, η οποία ζει και εργάζεται στο Παρίσι, ανέβασε στον προσωπικό λογαριασμό της κάτι που θεωρείται αυτονόητο για τον υπόλοιπο κόσμο, πλην ημών των εκλεκτών του… Θεού: «Δημοσιογράφος της κρατικής TV ανακοίνωσε πως, σεβόμενος την ανεξαρτησία και την αμεροληψία της ενημέρωσης, δεν θα παρουσιάζει την πολιτική εκπομπή για τις προεδρικές εκλογές, επειδή διατηρεί σχέση με τη διευθύντρια επικοινωνίας του πρωθυπουργού»! Αυτό ακριβώς συμβαίνει ες Παρισίους. Κάτι τελείως αδιανόητο, δηλαδή, για τα εγχώρια πράγματα. Δημοσιογραφική δεοντολογία ένα πράγμα, όπως λέμε, «κορίτσια, ο Μπάρκουλης»…
* Εν τω μεταξύ, την Τρίτη 9 του μήνα είχαμε αρνητικό ρεκόρ κρουσμάτων, με 8.613 νέους νοσούντες. Πάντως, χάθηκε να εμφανιζόταν αυτός ο αριθμός μία-δύο μέρες μετά την πορεία για την επέτειο εορτασμού του Πολυτεχνείου, τη 17η Νοεμβρίου; Γιατί τότε θα ξέραμε ότι οι αναρχοάπλυτοι και η Αριστερά είναι υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση και τη διασπορά του ιικού φορτίου. Ε, όλο και κάποιος Άδωνις, όλο και κάποιος δημοσιογράφος, όλο και κάποιος γιατρός θα μας τα εξηγούσε ωραία… Την ατυχία μου μέσα, την ατυχία μου…
* Ο ιατροδικαστής επιβεβαίωσε ότι ο θάνατος του Ζακ προήλθε από τις… περιποιήσεις που δέχτηκε από τους νοικοκυραίους. Αυτοί τον κτυπούσαν μέχρι να αφήσει την τελευταία πνοή του στο πεζοδρόμιο. Δηλαδή, ο επιστήμονας πιστοποίησε αυτό που είδαμε όλοι στο βίντεο που κυκλοφόρησε, αλλά, δυστυχώς, κάποιοι επέμειναν ότι έχουμε καταρράκτη στα μάτια. Τώρα, όλοι αυτοί οι κύριοι που υπερασπίζονται «τον νόμο και την τάξη» μπορούν να αλλάξουν πλευρό και να κοιμηθούν τον ύπνο του δικαίου. Μπορούν επίσης να ανάψουν ένα κεράκι στη χάρη της Μεγαλόχαρης. Έτσι κάνουν οι σωστοί άνθρωποι. Είπα «άνθρωποι» και θα βάλω πιπέρι στη γλώσσα μου. Πιπέρι…
* «Είμαι εδώ για να δώσω φωνή στους μη προνομιούχους του 2021». Τάδε έφη Παύλος Χρηστίδης, ο νεαρότερος υποψήφιος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ. Μπράβο, αγόρι μου, μπράβο. Πού ήσουν τόσα χρόνια, γιατί εμείς οι μη προνομιούχοι περιμέναμε να ακούσουμε τη φωνή της λογικής. Τη φωνή των αποκλεισμένων. Τη φωνή «των από κάτω». Ευτυχώς, δηλαδή, που ακούμε τέτοια ωραία πράγματα, για να έρθουμε στα ίσα μας, γιατί πολλές κατραπακιές φάγαμε τελευταία, κύριε Παύλο μας. Πολλές. Αλλά τώρα είμαστε μαζί σου για την έφοδο των μη προνομιούχων. Τα είπα και ησύχασα και όσοι ψηφίζετε, ξέρετε τι θα κάνετε στις εκλογές του κόμματος. Μην τα ξαναλέω, εντάξει; Εγώ, δυστυχώς, δεν ψηφίζω, γιατί στερούμαι των πολιτικών δικαιωμάτων μου σχετικά με το ΚΙΝΑΛ…
Πάντα, η σχέση δημοσιογραφίας-εξουσίας πέρναγε από σαράντα κύματα. Μιλάμε για την κανονική δημοσιογραφία, εκείνη, δηλαδή, που ελέγχει τους ισχυρούς αυτού του κόσμου… Για να είμαστε, όμως, ειλικρινείς, κανονική δημοσιογραφία δεν είναι εύκολο να συναντήσεις στις μέρες μας. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλο τον πλανήτη. Μπορεί εδώ να έχουμε ξεφύγει, να γίνονται όλα απροκάλυπτα, φόρα παρτίδα, αλλά παντού υπάρχουν προβλήματα. Σε μικρότερο βαθμό, αλλά υπάρχουν. Γιατί οι εξουσίες έχουν το καρπούζι, έχουν και το μαχαίρι. Αυτές μοιράζουν… χαρτιά, κάνουν παιχνίδι και, βεβαίως, το χρήμα ρέει άφθονο. Ο μεγάλος Ρώσος διανοούμενος και επαναστάτης, Βλαντιμίρ Ίλιτς, γνωστότερος ως Λένιν, έλεγε επί του θέματος: «Σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχουν καπιταλιστές, ‘‘ελευθερία του Τύπου’’ σημαίνει ελευθερία να εξαγοράζεις εφημερίδες, να εξαγοράζεις συγγραφείς, να δωροδοκείς και να διαστρέφεις την ‘‘κοινή γνώμη’’ προς όφελος της άρχουσας τάξης». Γι’ αυτό δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε για τα προβλήματα της εποχής, επιβάλλεται να τα κατανοούμε και εννοείται να παλεύουμε ώστε να τα αλλάξουμε. Καλή μας εβδομάδα…
