Χαρίλαος ο επιβλέπων…σκαπτικό λάκκου ταχείας εκβάνθυσης και μαστροχαλαστής αυλακιών μπαξέδων κοντά σας μ’ ενα τηλεφώνημα. Βάζετε το χώμα και σας ανοίγει τον λάκκο σας σε χρόνο dt.
Καμία σχέση με φάβα και μούργα ο Χαρίλαος. Γάτος νυχάτος….
–Καλό σας μεσημέρι καραντινιασμένοι μου άνθρωποι.
Ελπίζω να την παλεύετε και να μην έχετε λαλήσει ακόμα, γιατί αν λαλήσετε, καλό δεν το λες.
Εντάξει, στα χωριά και στα νησιά είναι καλύτερα τα πράγματα από άποψη εγκλεισμού.
Εκείνους που σκέφτομαι και στεναχωριέμαι είναι αυτούς που ζουν στις πόλεις και μάλιστα στην Αθήνα.
Σ’ ένα μικρό διαμέρισμα.
Με λειψό μπαλκόνι, χωρίς θέα πουθενά.
Αυτούς τους καταλαβαίνω πολύ καλά και συμπαραστέκομαι, γιατί έτσι ζούσα κι εγώ πριν έρθω εδώ.
Έγκλειστος.
Μόνο κάτι χαζά περιστέρια ερχόντουσαν και όλο σχολίαζαν.
Τα ρούχα στις απλώστρες, τις ντουλάπες στα μπαλκόνια, όλα τα σχολίαζαν.
Αφήνω δε που κατέχεζαν τα πάντα.
Κι αν έβγαινα στο μπαλκονάκι να βουτήξω κανένα, είχα και την ξινή να μου κάνει κήρυγμα.
«Μη Χαρίλαε, αγαπάμε περιστέρια, δεν τα σκοτώνουμε!» μου έλεγε, λες και μιλούσε σε κάνα φυτό, όχι σε γάτα.
Νιανιανιανιανια…ξινή.
Πρώτον δεν θα το σκότωνα, θα έπαιζα.
Δεύτερον, εσένα τι σ’ ένοιαζε, παλιοξινίθρα και ανακατευόσουνα;
Τι τα θυμήθηκα τώρα και συγχύστηκα ο γάτος.
Ας αλλάξω θέμα.
-Τελευταία δεν σας γράφω συχνά γιατί έχω δουλειές.
Απ’ τη στιγμή που η ξινή αποφάσισε να βάλει μπαξέ, έχω αναλάβει την επίβλεψη.
Πάει να σκάψει λακκάκια το γατ… η ξινή δηλαδή.
Ποιός ξέρει να σκάβει λακκάκια καλύτερα από μένα και να χώνει σωστά όσα εχει μέσα το λακκάκι, αν όχι μια γάτα, εγώ δηλαδή, ολόκληρος Χαρίλαος;
Έτσι λοιπόν πάω και επιθεωρώ, τι κάνει.
Αν κάτι δεν είναι σωστό, της το χαλάω και επιδεικτικά γυρίζω και φεύγω κουνώντας την ουρά μου πέρα-δώθε, για να καταλάβει πως πρέπει να το ξαναφτιάξει.
Όχι, παίζουμε.
Μετά μαζευόμαστε όλα τα γατιά και πατάμε επιδεικτικά τ’ αυλάκια της κι αφήνουμε πατούσες και λακουβάκια.
Ναι, τότε παίζουμε.
Οι λάκκοι είναι σοβαρό πράγμα για να το αφήνεις να το φτιάχνει δίποδο χωρίς επίβλεψη γάτας.
Τα δίποδα είναι ικανά να σκάψουν ακόμα και τον δικό τους και να πέσουν μέσα.
Για την ξινή έχω προβλέψει ωστόσο.
Τον λάκκος της τον επιμελούμαι προσωπικά.
Περιμένω να δω πότε θα πέσει μέσα για να πω «κάποιο λάκκο έχει η ξινή», γιατί φάβα δεν τη λες.
-Λάκκο έχει σίγουρα η φάβα που φτιάχνει ο πρωθυπουργός σας και σας σερβίρει ο Κάδονις.
Έκαστος εφ’ ω ετάχθη που λέτε και οι γνωρίζοντες τη γλώσσα σας.
Ορίστε μας…που μου θέλετε επιδόματα και βοηθήματα χαμένα κορμιά, αντί να κάτσετε να ψοφήσετε της πείνας.
Που όλο κλαίγεστε, πως είστε άνεργοι και δεν έχετε λεφτά, ενώ έχετε μαύρα λεφτά που δεν δηλώνετε και θέλετε κι άλλα.
Πόσα πια θέλετε για να χορτάσετε;
300 κιλά θα γίνετε και δεν θα μπορείτε να πάτε στις παραλίες, θα καλούν τις φιλοζωικές να σας μαζέψουν έτσι κήτη που θα έχετε γίνει.
Αλλά αυτά ο Κάδονις τα ξέρει και δεν ντρέπεται να τα πει.
Σκάβει κι αυτός τον λάκκο σας, για να δείτε τι εστί κυβερνητική φάβα και μάλιστα νεοφιλελερέ.
Συνεχίστε και σεις σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Κι όταν θα έρθουν τα απελπιστικά δύσκολα, τότε να κυνηγήσετε το διπλανό σας που πήρε το επίδομα, ενώ εσείς όχι.
Που κουτσοδουλεύει, ενώ εσείς όχι.
Βάλτε σε λούπα τα τελευταία δέκα χρόνια που ζήσατε με τα μνημόρια (όχι μνημόνια) και κάντε ακριβώς τα ίδια προσδοκώντας διαφορετικό αποτέλεσμα.
Δεν ξέρω αν καταλάβατε την παραπάνω πρόταση, αλλά μόλις σας είπα βλάκες.
-Και τώρα σας αφήνω γιατί έχετε και δουλειές.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
Υ.Γ.
Μαγειρίτσα να φτιάξεις…
