Περί Πολέμου… Ο Αλέκος Αρβανιτάς σχολιάζει όλες τις εξελίξες σε διεθνές επίπεδο και με επίκεντρο την Ουκρανία, Οι δηλώσεις κυβερνητικών αλλά και ανθρώπων των ΜΜΕ που καθορίζουν την ειδησιογραφία
Ο Πρώσος στρατιωτικός και συγγραφέας, θεωρητικός του πολέμου, Καρλ φον Κλαούζεβιτς, έλεγε πριν από 200 σχεδόν χρόνια: «Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας, προορισμένη να καταναγκάσει τον αντίπαλο να εκτελέσει τη θέλησή μας. Πρόκειται για μια απλή συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα»… Από τότε πέρασαν πολλά. Η ανθρωπότητα εξελίχθηκε. Οι επιστήμες προόδευσαν. Όμως, η Ιστορία απέδειξε ότι επί της ουσίας λίγα πράγματα άλλαξαν. Ο πλανήτης εξακολουθεί χωρισμένος σε μπλοκ. Οι σφαίρες επιρροής παραμένουν μόνιμη πολιτική σταθερά. Οι γεωπολιτικές και οικονομικές συγκρούσεις βρίσκονται, διαρκώς, στο επίκεντρο. Σήμερα, η ύπαρξη πυρηνικών κεφαλών δημιουργεί συνθήκες τραγικής ισορροπίας και απόλυτου τρόμου. Η Ουκρανία, ωστόσο, αποδεικνύει καθημερινά πως όντως ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα…
* Δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από την κυβέρνηση, όταν ο πρωθυπουργός, σε συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είπε το αμίμητο: «Είναι η πρώτη φορά, από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που υπήρξε οργανωμένη και μαζική εισβολή σε ευρωπαϊκό κράτος»! Όπως φαίνεται, ο κύριος Μητσοτάκης δεν έχει ακούσει τίποτα για την εισβολή του «Αττίλα», το 1974, στην Κύπρο! Ούτε για τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, το 1999, στη Γιουγκοσλαβία! Μάλλον στην πρώτη περίπτωση βρισκόταν… πολιτικός εξόριστος στο Παρίσι και στη δεύτερη δεν έβλεπε τηλεόραση…
* «Καλό θα ήταν οι ΜΚΟ από τα νησιά μας του βορειοανατολικού Αιγαίου να πάνε στην Ουκρανία και να βοηθήσουν την ανθρωπιστική κρίση. Υπάρχουν και εκεί άνθρωποι που έχουν τεράστια ανάγκη. Δεν γίνεται δύο μέτρα και δύο σταθμά»! Αυτά ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό ο υπουργός Τουρισμού, Βασίλης Κικίλιας. Όπως διαπιστώνετε, η τρολιά από την πραγματικότητα απέχει όσο ένα τσιγάρο δρόμος. Και αυτό μακάρι να ήταν τρολιά. Όταν οι κυβερνώντες εκτός από την αριστεία τους προβάλλουν και τα ανθρωπιστικά τους αισθήματα -όπου, βεβαίως, τους βολεύει- γίνονται γραφικοί. Εντελώς, όμως…
* Δύο C-130, Καλάσνικοφ και εκτοξευτές στέλνει η Ελλάδα στην Ουκρανία! Ο πρωθυπουργός στέκεται πιο σκληρά απέναντι στη Ρωσία απ’ ό,τι οι ισχυροί της Δύσης. Η όλη στάση, ασφαλώς, της κυβέρνησης οδηγεί στην απώλεια ενός συμμάχου, με σχέσεις αιώνων. Η Ρωσία, ό,τι και αν γίνει, θα παραμείνει μεγάλη και ισχυρή. Και το βέβαιον είναι πως σε όποιες ενδεχόμενες κρίσεις, στη γειτονιά μας, θα τη χρειαστούμε δίπλα μας, φίλη μας, και όχι απέναντί μας. Κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται, ωστόσο, περίτρανα, πως ετούτοι δεν είναι απλώς ανίκανοι και τραγικοί, αλλά γίνονται επιπλέον και επικίνδυνοι. Πολύ επικίνδυνοι.
* Βοήθεια (2). Βεβαίως, η ανταποκρίτρια της «Bild» στη χώρα μάς ενημερώνει ότι η κυβέρνησή μας στέλνει 20.000 Καλάσνικοφ στην Ουκρανία, από κατάσχεση που είχε γίνει τον Νοέμβριο του 2013, σε ουκρανικό πλοίο, στα ανοιχτά της Ρόδου! Κυβέρνηση-θίασος, κυβέρνηση-επιθεώρηση…
* Και όπως είδα στο facebook, σε ανάρτηση, κάποιος ευφυής έγραψε: «Ζορίστηκα να τις συγκεντρώσω. Εδώ είναι η λίστα των χωρών που έστειλαν βοήθεια στην Κύπρο, όταν το 1974 δέχθηκε εισβολή, στο έδαφός της»! Εννοείται, βρε κουτά, ότι η λίστα ήταν άδεια. Ναι, μα τον Θεό, άδεια. Εντελώς, όμως…
* Από την άλλη, παρατηρείς τις προσεκτικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου: «Γενικά, δεν συμμετείχαμε σε τέτοιες κυρώσεις από την αρχή. Ούτε έχουμε την πρόθεση να συμμετάσχουμε σ’ αυτές. Φυσικά, είμαστε μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που συμμορφώνεται με τις αποφάσεις της συμμαχίας. Έχουμε, όμως, αναπτύξει συνεργασία και με τις δύο εμπλεκόμενες χώρες. Όταν υπάρχει πόλεμος, δεν χρειάζεται να επιλέγουμε πλευρά… Αντίθετα, είμαστε η χώρα που μπορεί να ξεκινήσει διάλογο και με τους δύο, για τον τερματισμό του»! Τόσο απλά, καθαρά και σαφή, εννοείται χωρίς φωνές, φανφάρες και λεονταρισμούς. Γι’ αυτό οι γείτονες βρίσκονται κάτι δεκαετίες μπροστά από τους δικούς μας διπλωμάτες και κυβερνητικούς αξιωματούχους. Γιατί, εκτός από το σήμερα και τις εφήμερες εντυπώσεις, σκέπτονται και το αύριο. Και το αύριο είναι πολύ σημαντικό…
* Ο εξαιρετικός, Latuff, με το πενάκι του, μας διδάσκει Διεθνές Δίκαιο. Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι υπάρχουν δύο είδη μολότοφ. Οι «καλές» και οι «κακές». Για να καταλάβετε, βρε ανάγωγοι τύποι, μερικά απλά πράγματα. Οι βόμβες μολότοφ των Παλαιστινίων είναι βόμβες τρομοκρατών, δηλαδή «κακές». Οι βόμβες, όμως, των Ουκρανών είναι βόμβες ηρώων, δηλαδή «καλές». Δείτε, λοιπόν, τι ακριβώς εννοούμε διεθνή πολιτική και αντίληψη της πραγματικότητας. Εντάξει;
* Προσοχή-προσοχή. Δεν είναι τρολιά, αλλά, δυστυχώς, πραγματικότητα. «Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, έδωσε εντολή να ανασταλεί οποιαδήποτε υλοποίηση, συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς οργανισμούς! Σημειώνεται ότι ακυρώθηκε το Gala Όπερας που ήταν προγραμματισμένο την Πέμπτη 3 Μαρτίου. Επίσης, ακυρώθηκε η παράσταση ‘‘Η Λίμνη των Κύκνων’’, την Κυριακή 6 Μαρτίου, στο πλαίσιο του κύκλου The Bolshoi Ballet Live From Moscow, στο Μέγαρο Μουσικής»… Αυτά από το μέτωπο του πολιτισμού, στην εποχή της αριστείας. Σε λίγο θα υπάρξει θέμα με τα βιβλία των Τολστόι, Ντοστογέφσκι, τη μουσική του Τσαϊκόφσκι και πολλών άλλων. Και έχεις τα εγχώρια σαΐνια να επιμένουν πως ο αποκλεισμός δεν αφορά τους καλλιτέχνες αλλά τους ρωσικούς οργανισμούς, οι οποίοι τιμωρούνται, τρόπον τινά, για τον πόλεμο που ξεκίνησε η χώρα τους. Τελικά, η βλακεία είναι όντως αήττητη. Εγχώρια και διεθνής, για να μην ξεχνάμε και τους… φίλους μας.
* Θυμάστε την κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, πρωτοπαλίκαρο του Κώστα Σημίτη; Σοσιαλίστρια η κυρία, για να μην ξεχνιόμαστε. Βεβαίως, κανείς δεν χάνεται. Οι καλοί βρίσκουν πάντα την άκρη. Η κυρία Άννα, λοιπόν, έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό: «Η Γερμανία έχει την ηθική υποχρέωση απέναντι στην ιστορία της να πρωτοστατήσει στις πιο βαριές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας»! Εγώ και κάμποσοι αφελείς σαν και μένα νομίζαμε, ατυχώς, ότι η Γερμανία οφείλει να στέκεται ευλαβικά μπροστά στα 20 εκατομμύρια νεκρούς της ΕΣΣΔ και τις φρικαλεότητες που διέπραξε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… Λεπτομέρειες με μικρή σημασία θα μου πείτε. Η… σοσιαλίστρια, πάντως, θέλει να σώσει τον πλανήτη, αφού έσωσε πρώτα τη χώρα. Να ξέρετε, κυρία μου, ότι τα καταφέρνετε και όταν χρειαστεί, ο πρωθυπουργός θα σας έχει υπ’ όψιν του, γιατί οι υπηρεσίες σας είναι πολύτιμες…
* Εμφανίζεται ως ο αγαπημένος διανοούμενος της αριστείας. Γιατί; Μα επειδή τη στηρίζει στα… πάντα όλα. Το όνομά του; Στέλιος Ράμφος. Τον ακούς να μιλάει στην ΕΡΤ για το Ουκρανικό και λες ότι θα παρακολουθήσεις μια σοβαρή ανάλυση. Μέχρι που αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στη Ρωσία και αναλύει το προφίλ του Βλαντιμίρ Πούτιν: «Δεν είναι τυχαίο ότι ο τρόπος με τον οποίον ο Πούτιν ζει στο παρελθόν, είναι κάνοντας λίφτινγκ στο πρόσωπό του. Έχει μια τέτοια νεανικότητα και είναι τόσο τσιτωμένο το πρόσωπό του, ώστε κάτι έχει κάνει και το διατηρεί με αυτόν τον τρόπο. Έχει ανάγκη να νεανίζει. Και ξέρετε, όταν έχεις ανάγκη να νεανίζεις, έχεις και την ανάγκη να δέρνεις κιόλας, αν δεν μπορείς να μιλήσεις και να πείσεις. Δεν ήταν διαφορετική η Ρωσία ποτέ. Έτσι ήταν, έτσι θα είναι»! Δεν έχω πρόβλημα με την άποψη οποιουδήποτε. Το πρόβλημά μου ξεκινά όταν τύποι σαν κι αυτόν θεωρούν ότι απευθύνονται σε ιθαγενείς, στους οποίους χαρίζουν καθρεφτάκια, προκειμένου να τους εντυπωσιάσουν. Αριστείας συνέχεια και στη φιλοσοφία…
* «Κι επειδή αναφέρθηκε και στους Έλληνες βουλευτές με θράσος ο Ρώσος πρέσβης, χρησιμοποιώ την ιδιότητα του βουλευτή για να του απαντήσω πως, αν ήταν στο χέρι μου, θα τον είχα στείλει σπίτι του»! Τάδε έφη η εκπρόσωπος του λαού, Φωτεινή Πιπιλή. Εδώ, απλώς, αναρωτιέσαι τι πίνουν εκεί στην αριστεία; Ας μας πουν και μας, ίσως βοηθήσει να καλμάρουν τα νεύρα μας, γιατί τελευταία έχουν γίνει τσατάλια…
* Η Κομισιόν, χάριν της ελευθερίας, του πλουραλισμού και της πολυφωνίας, εισηγήθηκε το κλείσιμο των «Russia Today» και «Sputnik»… Αν αναρωτιέστε το λόγο, αυτός είναι προφανής. Αυτά τα Μέσα αποτελούν μηχανισμούς ρωσικής προπαγάνδας και όχι αντικειμενικής δημοσιογραφίας. Πάντως, για τον ΣΚΑΪ, το MEGA και τις λοιπές… δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου μας δεν ακούστηκε κουβέντα. Γιατί, εκεί, ως γνωστόν, η δημοσιογραφία βρίσκεται πολύ ψηλά στην καθημερινή ατζέντα τους. Αυτά και εις άλλα με υγεία…
* Για να ξέρετε, ο κύριος Θάνος Τζήμερος θεωρεί αυτονόητα τα μέτρα εις βάρος της Ρωσίας και το προχωράει λίγο παραπέρα, δηλώνοντας έτοιμος να καταταγεί προκειμένου να πολεμήσει στο πλευρό των Ουκρανών! Δεν πιστεύω να περιμένετε τώρα να σχολιάσω την ηρωική πράξη, την επίδειξη γενναιότητας και πυγμής εκ μέρους του συγκεκριμένου ανδρός; Εντάξει, η ανδρεία έχει τα όριά της. Και η μαλακία, επίσης…
* Στα ψιλά πέρασε μια είδηση, την οποία, βεβαίως, δεν είδατε ούτε πρόκειται να δείτε ποτέ στα ελληνικά κανάλια. Η Ελλάδα αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, στην ακρίβεια ρεύματος, τον μήνα Φεβρουάριο. Συγκεκριμένα, η μέση μηνιαία τιμή διαμορφώθηκε στα 213,43 ευρώ/μεγαβατώρα. Ακολούθησε η Ιταλία με 212,7 ευρώ/μεγαβατώρα και τρίτη η Πορτογαλία με 201,44 ευρώ/μεγαβατώρα. Στον αντίποδα, το φθηνότερο ρεύμα είχαν το Λουξεμβούργο (131,95), η Πολωνία (120,86) και η Δανία (110,25). Απ’ αυτά τα κράτη, μόνο από την Πολωνία έχουμε υψηλότερο κατώτατο μισθό (774 έναντι 655). Οπότε η μόνη εφικτή λύση, για να μη χρεοκοπήσουν οι πάροχοι, σε ενδεχόμενο «πάγωμα» της τιμής, σύντροφοι, είναι να παγώσουμε εμείς. Εκτός και αν βλέπει κάτι άλλο η αριστεία που δεν το αντιλαμβανόμαστε οι δύσμοιροι καταναλωτές.
Αναμφίβολα, αυτήν την εβδομάδα η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία μονοπώλησε το ειδησεογραφικό ενδιαφέρον. Σε σημείο, μάλιστα, που ξεχάστηκαν η ανεργία και οι καθηλωμένοι μισθοί. Η ακρίβεια που καλπάζει. Τα χάλια της οικονομίας. Ακούμε, επίσης, ελάχιστα για τον COVID, τους νοσούντες, τους διασωληνωμένους, όσους καταλήγουν εξαιτίας του κορονοϊού. Δυστυχώς, η χώρα μας, με την κυβερνητική τακτική, αποδεικνύει ότι είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Τελικά, ο πόλεμος αποτελεί τη χειρότερη μορφή έκφρασης του ανθρώπινου είδους. Η ειρήνη στην περιοχή αλλά και τον πλανήτη είναι αναγκαία όσο ποτέ. Και όταν μιλάμε για ειρήνη, εννοούμε μόνιμη και διαρκή. Κατά την άποψή μου, αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί, γιατί κυριαρχούν οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί μεταξύ κυρίαρχων τάξεων, κρατών και οργανισμών. Ο Γάλλος φιλόσοφος, Ζαν-Πολ Σατρ, έλεγε: «Όταν οι πλούσιοι κάνουν πόλεμο, εκείνοι που πεθαίνουν είναι οι φτωχοί». Καλή μας εβδομάδα…
