Η Υπατία μας μιλάει για τον Ερωτα… Και μάλιστα έχει και κάνει και γκάλοπ… Και όπως καταλήγει στο συμπέρασμά της; Ήθελα να είχαμε αρετή και τόλμη αρκετή για να ερωτευόμαστε ακόμη και μια δόση τρέλας ίσως μαζί…
Θα σας τα πω ωμά κι αφτιασίδωτα…
«Ο έρωτας είναι καταδικαστέος από την Επικούρεια ηθική, ως μια μη- αναγκαία ηδονή που συνεπάγεται πόνο.»
Κι ας είσαι απάτη…
Στηρίζεται δε…ο Έρωτας… σε μια μεγάλη αυταπάτη… καθώς ο μεγάλος φιλόσοφος της αρχαιότητας Επίκουρος, εξηγεί ότι όλες οι μη- αναγκαίες επιθυμίες επομένως και ο Έρωτας, οφείλονται σε «κενά είδωλα» τα οποία σβήνουν όταν το αντικείμενο αποδειχτεί ανεπίτευκτο ή βλαβερό.
Δεν πάει να είσαι ψέμα…
Δηλ. η ερωτική επιθυμία ξεπηδά από μια αβάσιμη νοητική εικόνα κι αποκτά διάρκεια λόγω της διατήρησης της εικόνας αυτής στο νου κι όχι λόγω της φύσης της ίδιας της επιθυμίας.
Εγώ σε λέω αγάπη…
Σε αντιδιαστολή με την Φιλία που σύμφωνα πάντα με τον μεγάλο φιλόσοφο είναι η ύψιστη αναγκαία επιθυμία του ανθρώπου γύρω από την οποία «περιχορεύει» ολόκληρη η οικουμένη απαλλαγμένη από συναισθηματικές ακρότητες.
Ο Έρωτας μη αναγκαία ηδονή λοιπόν και καταδικαστέος! Δεν ξέρω τώρα εγώ γιατί θέλω να πάω κόντρα στον μεγάλο φιλόσοφο…αν και αυτό με τα «κενά είδωλα» πόση αλήθεια να κρύβει μέσα του άραγε…αυτό που οι ψυχολόγοι θα ονομάσουν αργότερα «μεταβίβαση» δηλ. την απόδοση στο ερώμενο πρόσωπο ιδιοτήτων που συχνά δεν έχει αλλά εμείς τις μεταβιβάζουμε πάνω του από μια ασυνείδητη λαχτάρα μας να τις βρούμε. Πόσες αλήθεια ασυμφωνίες γάμων δεν οφείλονται σ’ αυτό…
Αλλά μάλλον ο Επίκουρος ήξερε όταν έλεγε αποφεύγετε την Ηδονή που θα επιφέρει αργότερα Πόνο! Γιατί μη σας ξεγελά η Ηδονή που φέρει στην αρχή ο Έρωτας. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αυτή θα οδηγήσει σε Πόνο… πολύ μάλιστα.
Ο Έρωτας αυταπάτη…και κάποιος άλλος το είπε, μάλλον το τραγούδησε εύγλωττα κι ας μη ζει πια ανάμεσά μας.
Τι να μας κάνει η Φυσική…
Τι είναι αυτό όμως που κάνει τους ανθρώπους να αγνοούν τη σοφή συμβουλή του Επίκουρου και τους επίσης σοφούς στίχους τραγουδιών που σας παρεμβάλλω ανάμεσα… και να ερωτεύονται θέτοντας σε κίνδυνο την ψυχική τους υγεία; Να γίνονται ευάλωτοι στους άλλους;
Οι νόμοι δεν μετρούνε…
Γιατί ακόμα κι όταν όλα γκρεμίζονται γύρω μας…ακόμα και μέσα από τα χαρακώματα…ο άνθρωπος μπορεί να ερωτευτεί! Σαν το λουλουδάκι ο έρωτας ξεφυτρώνει στις ρωγμές μέσα των πιο απόκρημνων βράχων.
Σε φάση μεταφυσικής…
Και τι είναι αυτό που έκανε άραγε τους ανθρώπους παλιά να τρέχουν πίσω από τα πέπλα της θεάς Κύπριδας σαν άβουλα όντα, χωρίς να μπορούν να ξεφύγουν από τα δίχτυα της;
Τα πάθη κυβερνούνε…
Κύπριδα…αλλιώς Αφροδίτη. Ξεχασμένη θεά του Έρωτα. Κατά την Ησιόδεια εκδοχή ο Έρως δε γεννούσε αλλά ήταν πρωταρχική συναρμοστική δύναμη του κόσμου. Χωρίς αυτόν τίποτα άλλο δεν μπορούσε να γεννηθεί.
Για να έρθουμε στο σήμερα όμως ρώτησα πέντε καθημερινούς σύγχρονους άντρες που ζουν ανάμεσά μας- πέντε για να είναι το δείγμα μου στατιστικά σημαντικό κι απέφυγα τις γυναίκες για να μην έχουμε δράματα…
«Γιατί ερωτευόμαστε;»
κι εκείνοι μου απάντησαν αυθόρμητα και χωρίς πολλές αναλύσεις.
Αντώνης ο λακωνικός : Χωρίς έρωτα δεν υπάρχουμε!
Νίκος άλλος λάκωνας : Εγώ ερωτεύομαι για τον Έρωτα!
Θανάσης ο ορθολογιστής : Ο Έρωτας είναι μια φυσική ανάγκη του ανθρώπου όπως είναι η τροφή και το νερό…
Γιώργος ο ειρηνοποιός : Στον Έρωτα ψάχνω τη γαλήνη…αν δεν τη βρω φεύγω…
Δημήτρης ο δήμιος του Έρωτα : Έρωτας; Θες να τρελαθώ ; Ο Έρωτας χαλάει τις εγκεφαλικές μου ισορροπίες!
Παρατηρώντας το στατιστικά σημαντικό δείγμα μου…θα ήθελα πολύ σε κάποιους απ’ αυτούς να κάνω ένα καρδιογράφημα. Για να δω αν ζούνε…ειδικά στον τελευταίο. Αν κι εκείνος – για τους άλλους δεν ξέρω- είναι πασιφανές και εύλογο ότι έχει ερωτευτεί σφόδρα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του και αποφάσισε απλώς να προφυλαχτεί κατά την Επικούρεια διδαχή.
Κοιτώντας λίγο έξω τώρα από το δείγμα μου παρατηρώ ολοένα και περισσότερο οπαδούς της επικούρειας φιλοσοφίας. Ανθρώπους περίκλειστους μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός νοητού τετραγώνου με ένα σωρό κιγκλιδώματα και γωνίες προσπαθώντας να προφυλαχτούν από τους κινδύνους του Έρωτα. Ποιο να είναι το τίμημα άραγε…
Κι αναρωτιέμαι μήπως ορθότερο για την εποχή μας…
Θα ήταν τούτο το ερώτημα :
«Ερωτευόμαστε πια;»
Οι νέοι μας ερωτεύονται ;
Σ’ αυτούς ειδικά ήθελα να θυμίσω μερικούς αιώνια ερωτευμένους :
Ρωτόκριτος και Αρετούσα
Ορφέας και Ευρυδίκη
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Ηρώ και Λέανδρος
Πύραμος και Θίσβη
Αν ρωτήσετε τώρα εμένα…μάλλον θα πάρει φωτιά η οθόνη του υπολογιστή σας. Θα κρατήσω όμως τα πύρινα βέλη μου και θα πω τούτο μόνο : Αν πάψω ποτέ να ερωτεύομαι…να ξέρετε ότι θα με έχουν αρπάξει εξωγήινοι και θα έχουν βάλει στη θέση μου μια άλλη. Σίγουρα πράματα!
Αν ρωτήσω τώρα και την κ. Γλυκατζή Αρβελέρ, αγαπημένη μου, ετών 92 + (να και γυναίκες στο δείγμα μου)
«Δεν είμαι πια ερωτεύσιμη. Είμαι όμως ερωτευμένη…»
Ήθελα ο Έρωτας να περιχορεύει στην οικουμένη…δίπλα στη Φιλία του Επίκουρου.
Ήθελα να είχαμε αρετή και τόλμη αρκετή για να ερωτευόμαστε ακόμη και μια δόση τρέλας ίσως μαζί…
Ήθελα απλώς να σκίσω τα συγγράμματα του μεγάλου φιλοσόφου…
Υπατία
Υ.Γ. : Πηγή : Αρχαία ελληνική γραμματεία « Οι Έλληνες» . Ευχαριστώ θερμά τους πέντε υπέροχους άντρες που μοιράστηκαν μαζί μου την αλήθεια τους.
