Ο Χαρίλαος είναι πολύ εκνευρισμένος. Μα να στολίζει γατουγεννιάτικο δέντρο η ξινή έξω απ’ το σπίτι; Το βίο αβίωτο θα της κάνει, ορκίστηκε! Εν τω μεταξύ δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά από την επικαιρότητα, όλο και κάτι έχει να σχολιάσει…
-Ε, αυτό πάλι δεν το έχω ξαναδεί ο γάτος!
Έξι χρόνια που ξέρω την ξινή, την έχω δει να κάνει διάφορα, αλλά σκαρφαλωμένη πάνω σε σκάλα να βάζει μπάλες πάνω σε ξερά κλαδιά, πρώτη φορά.
Με απλά λόγια, στόλισε δέντρο!
Όχι μέσα όμως, να το περιποιηθώ, να χαρώ λίγο ο γάτης, αλλά έεεξωωω, να το περιποιηθούν ο Ζήκος, η Λιχουδίτσα και τ’ άλλα γατιά!
Αυτό λέγεται προδοσία, κυρίες και κύριοι, και θα φάει τασάκι και χτένα στο κεφάλι, αξημέρωτα, που θα πάει σύννεφο!
Μέχρι και τα γυαλιά θα της πετάξω…της Κολάσεως θα γίνει Γατουγεννιάτικο!
Θα βρέξει και θα πέσει η θερμοκρασία έμαθα.
Ελπίζω να πέσει στα μαλακά και να μην κάνει φασαρία, γιατί με τρομάζουν οι θόρυβοι.
-Είπα βροχή και το θυμήθηκα.
Ένας στους τέσσερις Έλληνες, λέει, δεν μπορεί να σκεφτεί σωστά έστω κι έναν αριθμό εκτάκτου ανάγκης.
Το μόνο που θυμούνται πανεύκολα είναι το «Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», αλλά από αριθμούς, δεν…
Φταίνε όμως κι αυτοί που τους έφτιαξαν, να είμαι δίκαιος.
Όταν η Πυροσβεστική είναι «199 και το ΕΚΑΒ «166» μπερδεύεται ο άλλος άμα είναι και λίγο ανάποδος τύπος και αντί για ασθενοφόρο, για παράδειγμα, καλεί την Πυροσβεστική.
Φαντάζομαι πως αντί για το ευρωπαϊκό «112» μπορούν κάλλιστα να παίρνουν το «141» εκείνο το παλιό που έλεγε «στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…» και να ουρλιάζουν «είναι μια ώρα κρίσιμη».
Ναι, έχει καταργηθεί το νούμερο και τι μ’ αυτό;
Ό,τι θυμάται παίρνει κανείς και αναλόγως χαίρεται.
-Εν τω μεταξύ στη Θεσσαλονίκη θα πάνε τα αρχαία αλλού για να μην ενοχληθεί το μετρό που θα περάσει από κει.
Κανονικά έπρεπε να συμβεί το ανάποδο, αλλά όταν εσείς είχατε πολιτισμό, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια, οπότε δίνετε πάλι τα φώτα σας στους απολίτιστους υποθέτω.
Θα πάει καμιά ώρα ο πρωθυπουργός σας με κόκκινη γραβάτα να ζητήσει τα μάρμαρα του Παρθενώνα και θα του πουν οι Βρετανοί «το άλλο με το μετρό, το ξέρεις;» και θα θυμώσετε κι από πάνω.
Δε βαριέσαι, να φύγουν τα παλιό-αρχαία να πάνε αλλού, είναι ταλαιπωρία για το επιβατικό κοινό.
Κλαυσίγελος.
-Διάβασα όμως τις δηλώσεις του υπουργού Υποδομών, να δεις πως τον λένε…είναι αυτός μωρέ που έχει ίδιο όνομα με τον άλλο που κάθε τρεις και λίγο σπάει τη σιωπή του, αλλά μ’ ένα «Αχ.» στη μέση.
Ωραίος τύπος.
Αυτός με αφορμή μια απεργία που έγινε στο μετρό, γιατί κάποιοι εργαζόμενοι μετακινήθηκαν, λέει, αλλού και διαμαρτυρήθηκαν είπε πως, «τη νοοτροπία του “βολέματος” δεν τη δεχόμαστε με τίποτα» και γέλασαν και τα μανταλάκια στην απλώστρα.
Νταξ, μπορεί και να χει δίκιο ο τύπος.
Παίζει καμιά ξαδέρφη, κάνας κουμπάρος μπατζανάκη, να μην έχει «βολευτεί» ακόμα, ας μην είμαι σκληρός.
Χνιαρ, χνιαρ, χνιαρ…
-Θνιαααρρρ…
Ξεκίνησε η βροχή.
Πάω να χουχουλιαστώ, γιατί έχω να ξυπνήσω και την ξινή αξημέρωτα.
Είπαμε, να της χαλάω εγώ τον ύπνο, όχι να χαλάω τον δικό μου.
Εσείς ελέγξτε ταράτσες και μπαλκόνια πριν κοιμηθείτε, καλού κακού.
Μπορεί να χει ξεμείνει κανένας ρομαντικός Προστάτης του Χρυσοβιολίδη αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα.
Είναι ρομαντικές ψυχές και παρεξηγημένοι, μη βλέπετε που τραμπουκίζουν και βασανίζουν πολίτες, όπως στο Α.Τ. Ομονοίας και αλλού.
Θα κάνουν ΕΔΕ και θα λάμψει η καφρίλ..εεε, συγγνώμη, η αλήθεια ήθελα να πω.
Γι’ αυτό είστε στραβοί…απ’ την αλήθεια που λάμπει εκτυφλωτικά και την αντικρίζετε χωρίς προστασία.
Και ασφάλεια.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
