Πέθανε ο Φραγκίσκος και ο κόσμος αισθάνθηκε κατά κάποιον τρόπο μετέωρος. Σαν να διαισθάνεται πως η εποχή μας θα μοιραστεί σε «προ Φραγκίσκου» και «μετά Φραγκίσκον». Αισθάνθηκε πως έχασε ένα δεκανίκι.
Κείμενο: π. Μάρκος Φώσκολος (ιερέας από το 1972)
Διαίρεσε, κατά κάποιο τρόπο, ο θάνατός του. Σαν όπως είχε πει ο Χριστός, πως: «Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη, αλλά διαίρεση». Και ο Φραγκίσκος μιμήθηκε τον Χριστό σε πολλά, αλλά κυρίως για την προτίμησή του προς τους ελάχιστους αυτού του κόσμου.
Ο Χριστός «χθες και σήμερα ο αυτός», ενώ ο Φραγκίσκος ανήκει οριστικά στο χθες, στην ιστορία. Υπήρξε υπηρέτης του Ευαγγελίου και των ελαχίστων, με τον τρόπο που γνώριζε ο ίδιος, αλλά και με πιστότητα. Πιστότητα στο Ευαγγέλιο και στον άνθρωπο. Όμως, επειδή οι άνθρωποι χωρίζονται σε πλούσιους και σε φτωχούς και οι πρώτοι (πιστεύουν πως) είναι αυτάρκεις, δεν είχε να τους δώσει πολλά. Στους άλλους, τους φτωχούς, αισθάνθηκε ότι έπρεπε να τους δώσει ό,τι είχε και ό,τι εκπροσωπούσε. Και το έκανε με τον πιο φυσικό τρόπο, όπως θα το είχε κάνει ο πρώτος Φραγκίσκος.
Αισθάνθηκε πως η ποιμαντική του ευθύνη ήταν να δώσει φωνή, σε όσους δεν είχαν. Φώναξε για την κατατραυματισμένη κτίση (εγκύκλιος Lodato si mio Signor). Μίλησε για τους φτωχούς που στερούνται το θρησκευτικό στήριγμα (για τους διαζευγμένους, τους ομοφυλόφιλους). Φώναξε για τους αμαρτωλούς (Άγιο Έτος της Ευσπλαχνίας). Φώναξε για τους μετανάστες (τα ταξίδια του στη Lampedusa, στη Λέσβο). Φώναξε για όσους αισθάνονται απόκληροι για να έχουν ελπίδα (Άγιο Έτος της Ελπίδας). Φώναξε για όσους βρίσκονταν κάτω από τις βόμβες στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Τίτλος τιμής να αφαιρέσει ο Νετανιάχου τα συλλυπητήρια στην πρεσβεία…
Και τώρα ποιος και τι;
Ποιος; Σε λίγες μέρες θα γνωρίζουμε το όνομά του και την προέλευσή του, την πατρίδα του, δηλαδή και την ως τώρα δράση του. Θα προέρχεται από τις μεγαλουπόλεις ή από τις εσχατιές του κόσμου; Θα τον ενδιαφέρει περισσότερο η θεολογία, η προάσπιση της «αλήθειας», ή θα θεολογεί εν αγάπη και θα αγαπά εν αληθεία; Θα σκύψει προς το χώμα ή θα στρέφει το βλέμμα του μόνο προς τα πάνω;
Όποιος και αν είναι, απ’ όπου και αν προέρχεται, όποια μπαγκάζια και οπλισμό και αν φέρνει μαζί του, να είναι αυθεντικός υπηρέτης του Ευαγγελίου και του ανθρώπου και να είναι διατεθειμένος να θυσιάσει τον εαυτό του για χάρη του ποιμνίου που του εμπιστεύθηκε ο Αρχιποιμένας Χριστός.
Για τον όποιο Πάπα, για τον όποιο ποιμένα, ισχύει όχι η μίμηση του πάπα Φραγκίσκου, αλλά, σε τελική ανάλυση, η μίμηση του Χριστού.
26 Απριλίου 2025
πηγή: https://mag.frear.gr – Kantam.gr
