Ύστερα από δυόμισι περίπου μήνες τα λέμε ξανά. Από τότε βεβαίως συνέβησαν πολλά και διάφορα. Μη νομίσετε όμως ότι άλλαξε κάτι, επί της ουσίας, στον γιδότοπό μας. Μπορεί η μισή Ελλάδα να κάηκε το καλοκαίρι και η άλλη μισή να πνίγηκε, αλλά ποιος ασχολείται, βρε αδερφέ; Η Θεσσαλία, δυστυχώς, δεν θα είναι ξανά ίδια. Πνίγηκε για άλλη μία φορά. Οι καταστροφές υπήρξαν ανυπολόγιστες. Εννοείται ότι ουδείς ευθύνεται. Να είμαστε καλά, να τα φτιάξουμε από την αρχή, να πάρει και άλλες δουλειές η ΤΕΡΝΑ και η ζωή συνεχίζεται, αδέρφια. Είπα η ζωή συνεχίζεται, αλλά δεν είμαι και πολύ βέβαιος πόσο αρμονικά μπορεί να συνεχιστεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Στέφανος Κασσελάκης, σε μόλις ένα μήνα, πήρε το κόμμα από τους παλιούς ιδιοκτήτες και θα το αλλάξει. Τι αλλαγές θα κάνει; Για να πω την αλήθεια, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος ότι θα το πάει αριστερά. Ξέχασα να αναφέρω το στέγαστρο Καλατράβα στο ΟΑΚΑ. Αλλά τα είπαμε. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ζούμε από καθαρή τύχη. Η κυβέρνηση, πάντως, συνεχίζει το… θεάρεστο έργο της. Οι πολίτες την εμπιστεύονται, η αντιπολίτευση κινείται στον μικρόκοσμό της, η κανονικότητα απολαμβάνει τον θρίαμβό της και όλα πάνε δεξιά. Πιο δεξιά δεν γίνεται, σύντροφοι. Ή μήπως γίνεται…
* Η Θεσσαλία είναι η πατρίδα μου. Το Μουζάκι Καρδίτσας τόπος γέννησης του πατέρα μου. Η συγκεκριμένη κωμόπολη δεινοπάθησε την τελευταία τριετία. Ο «ΙΑΝΟΣ» τη χτύπησε το 2020! Γέφυρα 25 ετών γκρεμίστηκε, μένοντας ωστόσο άθικτη η παλιά, 100 χρόνων! Το Κέντρο Υγείας παρασύρθηκε από τα νερά της νεροποντής. Η ΤΕΡΝΑ βεβαίως -πεθερού του Γεραπετρίτη- ανέλαβε τα έργα και τσέπωσε κάμποσα εκατομμύρια, για να θωρακίσει τον τόπο. Τι ακριβώς έπραξε; Μια οπή εις το ύδωρ. Πάλι το ποτάμι υπερχείλισε και άλλο ένα κτίριο γκρεμίστηκε σαν τραπουλόχαρτο πριν από λίγες εβδομάδες! Από 2002 έως το 2019 εκλεγόταν δήμαρχος ο Γιώργος Κωτσός. Βαρέθηκε να βγαίνει από την πρώτη Κυριακή και από το 2019 μεταπήδησε στη Βουλή των Ελλήνων, προκειμένου να σώσει και τους υπόλοιπους Έλληνες, πάντα με τη Νέα Δημοκρατία! Ο κύριος που λέγαμε παρέδωσε τη δημαρχία στον αντιδήμαρχό του, Θεοφάνη Στάθη, ο οποίος εξελέγη από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 61%! Οι πολίτες και συμπατριώτες μου θεώρησαν ότι όλα έγιναν καλώς καμωμένα. Ο δήμαρχος ουδεμία ευθύνη φέρει για τον ανοχύρωτο τόπο. Εγώ τώρα τι να πω; Και ποιος, άλλωστε, θα με ακούσει; Απλώς, δεν αντέχω φωνές και γκρίνια στην τρίτη νεροποντή, όταν συμβούν πάλι τα ίδια, λίαν συντόμως. Κατανοητό;
* Η περίπτωσή του χρήζει επιστημονικής ίσως και ψυχιατρικής αναλύσεως. Ο δήμαρχος του Βόλου, Αχιλλέας, του 55%, άφησε απροστάτευτο τον δήμο. Οι δρόμοι που ασφαλτόστρωσε έβγαλαν αμέσως προβλήματα. Αλλά για ταρατατζούμ είναι πρώτος. Α, και βρήκε ανθρώπους να ασχοληθεί: τον Κασσελάκη και τον σύντροφό του. Πάντως, όταν θα πνιγεί ξανά η πόλη, οι ντόπιοι θα σκεφτούν ανοιχτόμυαλα: «Ουφ, ευτυχώς, τουλάχιστον, τα παιδιά μας δεν είναι πούστηδες. Ευτυχώς»!
* Μπέος (2): Πάντως, ο νταής δήμαρχος, όταν έμαθε ότι θα παρέμβει ο εισαγγελέας για τις δηλώσεις του κατά Κασσελάκη, φρόντισε να καταστήσει σαφές σε όλη τη χώρα ότι απορρίπτει τις κατηγορίες περί ρατσισμού και ομοφοβίας! Αυτό, ξέρετε, λέγεται τζάμπα μαγκιά. Αλλά έτσι είναι η δημαρχάρα. Κάνει τον σταυρό του, πηγαίνει εκκλησία, δεν στήνει παιχνίδια στο ποδόσφαιρο. Αν ρίξει κανένα καντήλι ή καμιά σφαλιάρα σε όσους είναι αγενείς, δεν τρέχει τίποτα. Οι μαγκιές ωστόσο εκεί που τον παίρνουν. Γιατί κάποιοι δεν κωλώνουν και σηκώνουν και αυτοί το… άγιο χεράκι τους, ευτυχώς…
* Μπέος (3): Για να πω την αμαρτία μου, την Κυριακή το βράδυ δεν θα ήθελα σε καμιά περίπτωση να βρίσκομαι στη θέση των εθελοντών, οι οποίοι έσπευσαν απ’ όλη την Ελλάδα, προκειμένου να βοηθήσουν τους πλημμυροπαθείς της πόλης. Γιατί αυτό το 55% δεν τρώγεται με τίποτα. Αυτό το ξέπλυμα ευθυνών, μέσω της λαϊκής ετυμηγορίας, κάθεται στο στομάχι. Αλλά, είπαμε. Δεν βαριέσαι, αδερφέ. Ο Βόλος έχει δημαρχάρα, από την πρώτη Κυριακή μάλιστα. Δημαρχάρα, έτσι, όχι αστεία…
* Ο εμπνευστής του «Μεγάλου Περιπάτου» και κάμποσων ακόμη ωραίων έργων βρέθηκε μια ανάσα από την εκλογική νίκη την πρώτη Κυριακή. Δεν πειράζει, όμως, οι Αθηναίοι ας κάνουν υπομονή ακόμη μία μέρα και μετά θα συνεχιστούν τα έργα μακράς πνοής στην πρωτεύουσα. Έργα και όχι λόγια, όπως υπόσχεται ο δημαρχανεψιός. Έργα, με κάποιο κόστος, όμως. Ε, μην τα θέλουμε όλα δικά μας; Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Αχάριστοι. Ε, αχάριστοι…
* Μπορεί να βρήκε καταφύγιο στην αγκαλιά της φιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας, αλλά ο φασισμός δεν αποβάλλεται, όταν τον έχεις ενστερνιστεί από παιδί. Ο κύριος Άδωνις επισκέφθηκε το Χαλάνδρι και μίλησε για τις εκλογές της Κυριακής, αναφέροντας: «Δεν είναι δυνατόν ο Δήμος Χαλανδρίου να κυβερνάται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διά του κυρίου Ρούσσου. Όχι για λόγους ιδεολογικούς μόνο, αλλά καθαρά για το καλό του Δήμου. Ο Δήμος αυτός θα χάνει όλες τις ευκαιρίες των νέων ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, εάν για τα επόμενα πέντε χρόνια μείνει με αυτόν τον δήμαρχο. Αν όμως οι πολίτες του Χαλανδρίου ψηφίσουν την Κυριακή την κυρία Αγαπητού, θα έχουν μια δήμαρχο που θα φέρει λεφτά και προγράμματα στην πόλη»! Το διαβάζεις και δεν ξέρεις τι να πεις και κατά πού να μουντζώσεις. Υπάρχει κάποιος εισαγγελέας εύκαιρος ή ζητάω πολλά;
* «Γενναία μέτρα στήριξης των πληγέντων παραγωγών» ανέφερε ο κύριος Αγοραστός ότι θα υπάρξουν για τους πληγέντες της Θεσσαλίας! Ωστόσο, ο κύριος Αυγενάκης υπήρξε πιο διαφωτιστικός: «Το αποτέλεσμα της κάλπης, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ταχύτητα και την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων που εξαγγείλαμε». Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι αν τολμήσετε και δεν μας ψηφίσετε, τη βάψατε, μάγκες μου. Τον Μάη ήταν η Ντόρα στη Ροδόπη. Μετά ήρθε η παρέμβαση του Αδώνιδος στο Χαλάνδρι. Εσχάτως οι… διευκρινίσεις Αυγενάκη για τη Θεσσαλία. Όμορφος κόσμος, ηθικός, νεοδημοκρατικά πλασμένος…
* Ο διευθυντής του ραδιοφωνικού ΣΚΑΪ, Βασίλης Χιώτης, είπε από τη συχνότητα του σταθμού: «Στην Καλαμάτα θα πάει φαντάρος ο Κασσελάκης, που βγάζει καλά σύκα»! Ύστερα από τον κακό χαμό που ξέσπασε, το συγκεκριμένο σκουπίδι τα μάζεψε άρον-άρον. Όπως λέει ο φίλος μου, Μανόλης Γρηγοράκης, εδώ ισχύει το στοιχηματικό «άντρας ημίχρονο, κότα τελικό»!
* Το λευκό, άκυρο, αποχή του ΚΚΕ στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών μπάζει από παντού. Θέλεις, βεβαίως, οι ψηφοφόροι άλλων κομμάτων να επιλέξουν τους υποψήφιούς σου, αλλά εσύ αρνείσαι να ψηφίσεις οποιονδήποτε, γιατί όλοι είναι ίδιοι! Συγγνώμη, κιόλας, σύντροφοι, αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν είναι όλοι όπως ο Μπέος, ο Κωστούρος, ο Μπακογιάννης. Συγγνώμη κιόλας, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που διαφέρουν. Υπάρχουν και ίδιες αναμφίβολα, αλλά επαναλαμβάνω όχι όλες…
* Η Νέα Δημοκρατία παραμένει κυρίαρχη στην πολιτική σκηνή. Καθάρισε στους μεγάλους δήμους της χώρας, πλην Θεσσαλονίκης, την οποία διεκδικεί επί ίσοις όροις. Επικράτησε ο υποψήφιός της, από την πρώτη Κυριακή, σε επτά περιφέρειες. Από τις πέντε που υπολείπονται, στις τέσσερις έχει αντίπαλο αντάρτη του κόμματός της, ενώ η Περιφέρεια Θεσσαλίας διεκδικείται από ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ λόγω συγκυριών. Ο κύριος Αγοραστός, παρά το υψηλό για την περίοδο ποσοστό του, θεωρήθηκε υπεύθυνος για τον πνιγμό του κάμπου και των νομών. Μόνο που αποδοκιμάστηκε το πρόσωπο και όχι συνολικά η κυβερνητική πολιτική, αν βεβαίως θεωρείται αποδοκιμασία το 41,37%. Στους δε δήμους οι οποίοι επλήγησαν, το κυβερνών κόμμα σχεδόν σάρωσε. Βεβαίως, ας λάβουμε υπ’ όψιν και το ποσοστό ρεκόρ της αποχής. Ειδικά στον Δήμο Αθήνας έφτασε στο 70%, δείγμα της μεγάλης κοινωνικής απογοήτευσης.
* Ο μεγάλος χαμένος των εκλογών υπήρξε αναμφίβολα ο ΣΥΡΙΖΑ. Βρέθηκε με λιγότερους δήμους από το 2019 και μειωμένες δυνάμεις. Πλέον, το κόμμα, στα αυτοδιοικητικά πράγματα, όπως και στα σωματεία, είναι φανερό ότι έχει την απήχηση του 3% και όχι ενός εν δυνάμει κυβερνητικού σχηματισμού! Εκείνο ωστόσο που αδυνατούν να αντιληφθούν στην Κουμουνδούρου είναι πως το πρόβλημα δεν έγκειται τόσο στα πρόσωπα όσο στην πολιτική φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα του. Ας αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν. Ένα κόμμα κεντρώο, κεντροαριστερό, αριστερό, αστικό, σοσιαλδημοκρατικό, σοσιαλιστικό; Θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα των «από κάτω» απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα ή θα επιλέξουν «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ;», όπως στην επίθεση της Χαμάς και την άκριτη υποστήριξη στο Ισραήλ; Αν δεν διατυπώσουν γρήγορα τα πολιτικά προτάγματα της εποχής, θα έχουν προβλήματα και πορεία ταχύτατου ιδεολογικού και πολιτικού εκφυλισμού…
* Σε ό,τι αφορά τώρα στην επίθεση της Χαμάς, θέλω να αναφέρω τρία πράγματα, τα οποία αποτελούν για μένα αξίωμα. Πρώτον: Οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται πατρίδας. Το δικαίωμά τους είναι αναφαίρετο, δίκαιο και κυρίως αδιαπραγμάτευτο. Δεύτερον: Το κράτος του Ισραήλ είναι κράτος-εγκληματίας. Δολοφονεί αδιακρίτως άτομα όλων των ηλικιών. Τρίτον: Οι ισχυροί του πλανήτη -μηδέ του Ισραήλ εξαιρουμένου- γράφουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και των υπόλοιπων διεθνών οργανισμών στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Τα επικαλούνται μόνο όταν είναι προς το συμφέρον τους! Από του σημείου αυτού όμως μέχρι να συμφωνήσω με την επίθεση των μουσουλμάνων… Ταλιμπάν της Χαμάς υπάρχει μεγάλη απόσταση. Οι δολοφονίες αθώων ανθρώπων δεν μπορεί να γίνονται δεκτές για κανένα λόγο. Και μην ακούσω για συλλογική ευθύνη των πολιτών του Ισραήλ, γιατί η συγκεκριμένη θεωρία αποτελεί φασιστικής έμπνευσης αντίληψη, την οποία ο Χίτλερ εφάρμοσε ως κυρίαρχη κρατική ιδεολογία. Το ζήτημα λοιπόν είναι οι Παλαιστίνιοι εργαζόμενοι να δημιουργήσουν κοινό μέτωπο αγώνα με τους Ισραηλινούς συναδέλφους τους. Έτσι και κοινωνική υποστήριξη θα έχουν και τον δικό τους αγώνα θα προωθήσουν, απέναντι σε ένα άδικο και απάνθρωπο σύστημα εκμετάλλευσης. Ο καπιταλισμός εκείνο που στην κυριολεξία τρέμει είναι η κοινή συλλογική δράση των εργαζομένων όλων των χωρών και των κομμάτων τους. Είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Δηλαδή, με τους Παλαιστίνιους και το αναφαίρετο δικαίωμά τους. Καμία σχέση όμως με τη Χαμάς. Μα απολύτως καμία, όμως…
Αύριο, σε μια σειρά δήμους και περιφέρειες οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν δήμαρχο και περιφερειάρχη. Η μάχη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πρωτίστως μάχη πολιτική. Ο «Κλεισθένης», ο «Καλλικράτης», η σχέση τοπικής εξουσίας με το κράτος, οι αναθέσεις έργων, οι ιδιωτικοποιήσεις σε τομείς όπως των σκουπιδιών και του πρασίνου, η συμμετοχή των πολιτών μέσω των λαϊκών συνελεύσεων, η κοινωνική πολιτική απέναντι στις ασθενέστερες ομάδες, η δημιουργία κινημάτων αντίστασης όταν συνάνθρωποί μας χάνουν σπίτια ή τους κόβουν το ρεύμα, τα κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία, φαρμακεία, συγκοινωνίες, όλα αυτά είναι πολιτικά ζητήματα. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται απ’ όλους τους εμπλεκόμενους. Ας επιλέξουμε, λοιπόν, παρατάξεις αγωνιστικές, οι οποίες είναι διατεθειμένες να μπουν μπροστά, προκειμένου να υπερασπιστούν τις ανάγκες των πολλών και όχι τα συμφέροντα των ολίγων. Καλή μας εβδομάδα…
