Οι Έλληνες χτες ψήφισαν με σαφήνεια, καθαρότητα και ιδίως τιμωρητική διάθεση. Με τη μόνη διαφορά ότι, πρώτη φορά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, η τιμωρία εκφράστηκε, κυρίως, ως προς την αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) και ένα τμήμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΜΕΡΑ25).
Τουναντίον, πάλι για πρώτη φορά, επιβράβευσαν μια κυβέρνηση, τη σκληρότερη που γνώρισε ο τόπος, αυξάνοντάς της τόσο τα ποσοστά όσο και τις ψήφους. Ωστόσο, είναι πλέον ολοφάνερο τι ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Επέλεξε τη διαφθορά και τις απευθείας αναθέσεις 10 δισ. σε ημετέρους. Την περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, με ταυτόχρονη πρωτιά ανεργίας των νέων στην Ευρώπη. Επικρότησε την καταστολή κάθε διεκδίκησης και συγχρόνως τις αθρόες προσλήψεις αστυνομικών. Τη διάλυση της δημόσιας παιδείας, με αποκλεισμό πολλών μαθητών από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ενώ παράλληλα τα κολέγια και οι σχολές ιδιωτών πήραν τα… δωράκια τους και έστησαν πάρτι.
Την κατάρρευση του ΕΣΥ, με άμεση ενίσχυση της ιδιωτικής υγείας των μεγάλων ιατρικών ομίλων. Τις ιδιωτικοποιήσεις των τελευταίων δημόσιων αγαθών, όπως του νερού. Τις αυξήσεις-ψίχουλα σε μισθούς και συντάξεις, όταν ο πληθωρισμός άγγιξε το 9,7%, ρεκόρ για τη χώρα την τελευταία 25ετία. Τη δικαιοσύνη για τους λίγους, όταν κυκλοφορούν ελεύθερα και ωραία κάθε λογής μπουμπούκια. Την ακρίβεια στον Θεό, σε σούπερ μάρκετ, λαϊκή, ενέργεια και βενζίνη, αλλά και την προσβλητική συμπεριφορά ελεημοσύνης με τα διάφορα pass.
Επιβράβευσε τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις πολιτών και πολιτικών. Επιπλέον, απάλλαξε τον Κώστα Καραμανλή, στις Σέρρες, και τον ανέδειξε όχι απλώς βουλευτή του νομού, αλλά του πρόσφερε μια εκκωφαντική πρωτιά στην εκλογική αναμέτρηση.
Συγχώρεσε την κυβερνητική διαχείριση την περίοδο της πανδημίας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα περίπου 40.000 νεκρούς από τον Covid. Αθώωσε την εγκληματική αμέλεια και την κρατική αδιαφορία, στα Τέμπη, μετρώντας την απώλεια 57 νέων ανθρώπων.
Αδιαφόρησε για την κατάντια της δημοσιογραφίας, όταν με τα πετσωμένα ΜΜΕ δεν έφτανε στα σπίτια του όχι μόνο οποιαδήποτε αντικυβερνητική φωνή, αλλά ούτε καν ανεπαίσθητη κριτική, στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει ο τόπος και οι άνθρωποί του. Εφόσον, όμως, αυτή είναι η επιθυμία του, οφείλουμε να τη σεβαστούμε.
Προφανώς, η εκλογική νομιμοποίηση θα δώσει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να γίνει ακόμη σκληρότερη. Εκείνο που μας μένει είναι να κοιτάξουμε μπροστά, να ανασυγκροτήσουμε τους αγώνες, γιατί η πραγματική αντιπολίτευση βρίσκεται στους δρόμους…
