Τα τελευταία γεγονότα στη Νάξο μας ωθούν για μία ακόμη φορά (και ελπ΄ζουμε τελευταία) να σταθούμε με περισυλλογή μπροστά στην αδυναμία μας να παρέχει η Πολιτεία ασφάλεια στους πολίτες της…. Και οφείλουμε εμείς πλέον να κάνουμε επανάσταση διεκδικώντας αυτό που μας αναλογεί και να μην είμαστε απλοί αριθμοί στην καθημερινότητα μας κυβέρνησης ή μίας δημοτικής αρχής.
Η χθεσινή ημέρα, η 20η Ιουλίου του 2018 ήταν από εκείνες που δεν θέλεις να επαναληφθούν… Από τη μία οι μνήμες μίας εισβολής που έχει πληγώσει την Ελλάδα και την Κύπρο με ανοιχτά μέτωπα έστω κι εάν έχουν περάσει σχεδόν πέντε δεκαετίες κι από την άλλη η είδηση για τον θάνατο του μικρού Γιάννη. Ενός άγγελου ετών 13 που έχασε τη ζωή του ενώ κολυμπούσε τον Καλαντό…
Και θέλω μέσα από το κείμενο αυτό να προλάβω όλους εμάς τους μετά Χριστόν προφήτες. Η τους προπονητές της … εξέδρας. Που τα ξέρουμε όλα, πριν καν συμβούν αλλά αφού συμβούν. Και αφορμή δεν είναι η τόσο σημαντική απώλεια μίας οικογένειας πολύτεκνων που όλα σχεδόν τα μέλη (με εξαίρεση την μικρότερη σε ηλικία) δουλεύουν ώστε να τα φέρουν βόλτα.
Αλλά με ένα άλλο συμβάν, λιγότερο τραγικό που είχε συμβεί πριν από περίπου δύο εβδομάδας και ένας συντοπίτης μας έχασε ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας του. Και εκεί μέσα από τα σχόλια, καθότι είπαμε … προπονητές της εξέδρας, είχαμε φτάσει στο σημείο να μιλάμε για την ανάγκη καλύτερων υποδομών και της διασποράς των Σωμάτων Ασφαλείας για να μπορέσουν να καλύψουν ένα τόσο μεγάλο νησί όπως η Νάξος…
Ναι.. Πρέπει να υπάρχει σε μόνιμη βάση Πυροσβεστικό όχημα τόσο στην Πεδινή όσο και στην ορεινή Νάξο. Το που θα είναι το αρχηγείο; Όπου θέλει. Ας είναι το Χαλκί. Και να τελειώσει εδώ το θέμα. Αλλά πυροσβεστικά οχήματα θα πρέπει να είναι σε 24ωρη βάση στη πόλη ώστε να καλύπτεται η πεδινή Νάξος…
Ναι πρέπει να υπάρχει ασθενοφόρο στην Ορεινή Νάξο. Το είχε πει και ο κος Πολάκης, πέρυσι τον Οκτώβριο όταν και είχε έρθει για τα εγκαίνια της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού. Και να είναι επανδρωμένο. Και να είναι 4χ4 για να μπορεί να κινείται στους δρόμους της ορεινής Νάξου. Το χθεσινή ατύχημα που έγινε στο Καλαντό ενδεχομένως να είχε άλλη εξέλιξη εάν είχε συμβεί στον Άγιο Προκόπιο… Και το λέμε απλά και μόνο λόγο απόστασης από το Νοσοκομείο και τίποτα περισσότερο… Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις…
Ναι, πρέπει ο Αστυνομικός Σταθμός του Φιλωτίου να είναι πλήρως εξοπλισμένος Καλό το παιχνίδι σε πολιτικό επίπεδο για το εάν είναι Φιλωτίου ή Τραγαίας ή Ορεινής Νάξου. Αλλά θα πρέπει να είναι Τμήμα και να έχει όλα τα καλά ενός τμήματος…
Κι εάν χρειαστεί να έχουμε και λιμάνι κανονικό και αεροδρόμιο. Στην υπερβολή μας πάντα…
Αλλά όλα πρέπει να είχαν γίνει χθες… Και όχι σήμερα. Πόσο μάλλον αύριο. Και πόσο μάλλον όταν καθόμαστε μπροστά σε ένα κατεστραμμένο αυτοκίνητο, ή ενα κατάστημα, πολλώ δε μάλλον σε έναν τάφο.
Και εδώ είναι το μερίδιο ευθύνης της Πολιτείας. Διαχρονικά η Ελλάδα πληρώνει αμαρτίες του … σήμερα. Διαχρονικά, οι πολιτικοί μας κοίταζαν πως θα εκλεγούν στις επόμενες εκλογές και όχι εάν θα κάνουν έργο. Αποτέλεσμα; Οι υποδομές να είναι ανύπαρκτες. Άλλωστε με τις υποδομές δεν κερδίζεις εκλογές. Με βολέματα το κάνεις. Και το πληρώνουμε σήμερα.
Οφείλουμε όλοι να κοιτάξουμε το αύριο. Και η δική μας ευθύνη. Η Πολιτεία γκρινιάζει γιατί έχει δεμένα χέρια (σ.σ. ένα ΦΠΑ επιχείρησε να παρατείνει 6 μήνες και τρώει ξύλο από τους δανειστές) και δεν μπορεί αν και θέλει όπως λέει τουλάχιστον, να βοηθήσει τους πολίτες. Η Δημοτική Αρχή θα πρέπει επιτέλους να ασχολείται μόνο με θέματα υποδομών για ένα καλύτερο αύριο του νησιού και όχι με … τσιμεντοστρώσεις γιατί έχουμε και εκλογές… Και όλοι οι φορείς, ιδιωτικοί και μη, οφείλουν να έχουν ως βασικό γνώμονα τον άνθρωπο και όχι το χρήμα…
Αλλά και οι πολίτες οφείλουν να αντιδράσουν. Να αφήσουν στην άκρη τον καναπέ, το βόλεμα. Η εποχή που έρχονται για να τους … πάρουν έφτασε. Χάθηκαν οι γείτονες. Οι μακρινοί αλλά και οι πιο κοντινοί. Εφυγαν πρώτοι και απλά κοίταζαν. Τώρα ήρθε η σειρά τους… Ποιος θα παλέψει αλήθεια; Μονο οι ίδιοι. Και όχι μόνο όταν χάνεται η περιουσία τους. Αλλά και για κοινωνικά, περιβαλλοντικά, κάθε είδους θέματα που υπονομεύουν το αύριο…
Και βέβαια και εμείς (σ.σ. οι δημοσιογράφοι) από τη δική μας πλευρά, έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης.. Πρέπει να σταθούμε στο ύψος μας και να σταματήσουμε το παιχνίδι με τα like.. Μην ξεχνάμε ότι πλέον κι αυτά είναι μέρος της καθημερινότητάς μας.
Μόνο με γνώμονα τον άνθρωπο και την επόμενη σωστή ημέρα για όλους θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε Εάν ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του απλά θα καταστραφεί..
