Νάξος – Φιλώτι: Γιατί πρέπει να σωθεί η “Πηγή της Καμίνου”;

Πη(γ)ή τσης Κάμινος. Στο δρόμο προς τον Καλαντό. Στο Νότιο κομμάτι της Νάξου.… Πριν από αρκετά χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2019, ο αγαπημένος Ψαρροστέφανος – προσωπικότητα με μεγάλη γνώση γύρω από θέματα λαογραφίας και ιστορίας της ορεινής Νάξου –είχε κάνει αναφορά για την ενεργοποίηση μετά από χρόνια της Πηγής στην Κάμινο…. Οι βροχοπτώσεις τότε είχαν λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε ο υδροφόρος ορίζοντας να πάρει … εμπρός.

Τώρα, αρκετά χρόνια μετά, ένα ένα σημαντικό πρόσωπο της τοπικής, κοινωνίας, ο Αντώνης Τζιώτης, περιγράφει με λογοτεχνικό τρόπο, την εκ νέου ενεργοποίηση της συγκεκριμένης πηγής που βρίσκεται στα όρια της Κοινότητας Φιλωτίου,

Μας ταξιδεύει παράλληλα στο χρόνο με αναφορά στην ιστορία της πηγής, την χρησιμότητά της και σημειώνει “ . Η Πηγή της Καμίνου, ως κτίσμα τοπικής ιστορικής μνήμης και ως δημιούργημα λαϊκής αισθητικής ευαισθησίας,”κουβαλεί ασφαλώς ένα λαμπρό δροσοφόρο παρελθόν αλλά και της πρέπει ένα εξίσου ευοίωνο μέλλον”.  Τονίζει δε ότι πρέπει να σωθεί λόγω εγκατάλειψης και αυτό να γίνει σήμερα, όχι αύριο…

Νάξος – Φιλώτι: Ενεργοποιήθηκε και πάλι η Πη(γ)ή τσης Καμίνου (!!!)

Αναλυτικά, η ανάρτησή του μέσα από τα social media 

Η Πηγή της Καμίνου συνιστά ένα από τα πιο εντυπωσιακά λαϊκά αρχιτεκτονικά μνημεία της Νάξου και συγχρόνως μια πηγή διαρκούς συγκίνησης,  καθόσον υπήρξε μακροχρόνιο δροσερό  στέκι των ξωμάχων της φιλωτίτικης αγροτοποιμενικής ζωής.

 Η εν λόγω  πηγή ξεδίψασε με το νερό της  και δρόσισε υπό τον πλάτανό της, γενεές επί γενεών  αγωνιστές της ακρωτηριανής υπαίθρου, οι οποίοι διερχόμενοι με τα φορτωμένα γαδουρομούλαρά των, σταματούσαν για ένα διάλειμμα παραδεισένιας τέρψης!

Η Κάμινος πάντοτε έστεκε εστία δροσερής ελπίδας στα διψασμένα κοπάδια, στηρίζοντας  έτσι την ποιμενική αντοχή και συνέχεια στα μακρινά εκείνα βοσκοτόπια, κατά τα πέτρινα χρόνια της σκληρής πάλης για τον επιούσιο.

Για λόγους λοιπόν συναισθηματικής ευαισσθησίας και ιστορικής ευθύνης, επιβάλλεται να αγκαλιάσουμε την ύπαρξη του μνημείου αυτού με την αγάπη μας.

Να καταβάλλουμε δηλαδή, όσον τάχιστα, τις σωστικές εκείνες προσπάθειες,  οι οποίες θα το κρατήσουν υπερήφανα όρθιο και αλώβητο από τις φθορές του πανδαμάτορος χρόνου.

Η Πηγή της Καμίνου φέρει σήμερα έντονα τα ίχνη της πολύχρονης ηλικιακής της κόπωσης.

Έχει ανάγκη άμεσης σωστικής στήριξης.  “Σήμερα, όχι αύριο”!

Η έκκληση σωτηρίας απευθύνεται προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κατά την Αρχαιολογία ( Τμήμα Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων ), εάν το μνημείο κτίστηκε μετά το 1830, έχει δικαίωμα να επιληφθεί η τοπική κοινωνία, διά των διοικητικών συλλογικών οργάνων της. Κατά το παράλληλο της  “δίδυμης”Πηγής του Μερσινού, στα δαμαριωνίτικα ( Πηγή του Παπαρρηγόπουλου), η οποία έκτίσθη ευθύς μετά το 1830, μπορούμε να δεχθούμε ως νόμιμη την σωστική επέμβαση της Τοπικής Δημοτικής Κοινότητας.

Επειδή ο γεροπλάτανος της Πηγής δεν υπάρχει πια, εμεριμνήσαμε , προ τριών ετών, και εφυτεύσαμε δύο πλατάνια, βορείως και νοτίως της Πηγής, και σε απόσταση ασφαλείας απ’ αυτήν.

Από την στιγμή λοιπόν που στερεωθεί η Πηγή και ευπρεπισθεί ο περιβάλλων χώρος της, με ξερολιθικές μαστορικες δημιουργίες, θα έχουμε οδηγηθεί σ’ένα ηθικώς επιβαλλόμενο σωτήριο αποτέλεσμα: Ο όλος χώρος θα συνθέτει ένα σύνολο λεπτής συναισθηματικής συγκίνησης,  ιστορικής μνήμης και πολιτισμού, καθόσον θα προσφέρεται για μικρές πολιτιστικές εκδηλώσεις ( μουσικές, ποιητικές, χορευτικές κλπ) και αναζωογονητικές οδοιπορικές  τέρψεις, σώματος και ψυχής!