Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό του Χαρίλαου. Εχει και πολλές ζωές να διαχειριστεί και προβληματίζεται. Τον απασχολούν και τα λεφτόδεντρα…τι να κάνει πέφτει σε περισυλλογή, η οποία με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγεί στον ύπνο…
-Πάει κι αυτή η εβδομάδα.
Θα μου πείτε, εδώ τελειώνει ο Μάρτης, η βδομάδα σε μάρανε Χαρίλαε.
Ε, Παρασκευή είναι, απόγευμα είναι, Σαββατοκύριακο έρχεται, να σας δει και λίγο το σπίτι σας (αστειεύομαι).
Πάντως τώρα που σας βλέπει αρκετά το σπίτι λόγω καραμπίνας, δεν είναι άσχημη ιδέα να σκεφτείτε λίγο τη ζωή σας.
Πόσο εύθραυστη είναι και πόσο πολύτιμη.
Η δική σας ζωή και των ανθρώπων που αγαπάτε.
Να σκεφτείτε και ίσως ν’ αναθεωρήσετε κάποια πράγματα.
Άκουσα αυτόν τον κύριο, αυτόν τον γιατρό μωρέ που σας ενημερώνει για τον κοτροναϊό, να λέει πως όσο πιο πολύ μείνετε σπίτι και τηρήσετε τους κανόνες περιορισμού και υγιεινής, τόσο πιο γρήγορα θα επιστρέψετε στην παλιά σας ζωή… στις παλιές σας συνήθειες.
Στο πρώτο σκέλος έχει δίκιο.
Το δεύτερο είναι το καλό σενάριο, αν επικρατήσει.
Το κακό με τα αυτονόητα είναι πως ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, μπορεί να πάψουν να υπάρχουν.
Γι’ αυτό σκεφτείτε.
-Θνιαααρρρ… μη νομίζετε κι εγώ ως ενήλικος γάτος σκέφτομαι τη ζωή μου.
Αλλά επειδή έχω εφτά ή εννιά, θα σας γελάσω, κουράζομαι εύκολα.
Μέχρι να σκεφτώ και να τακτοποιήσω την πρώτη, πρέπει να πιάσω τη δεύτερη και μετά την τρίτη κ.ο.κ.
Που να προλάβω ο γάτος;
Ράκος γίνομαι, να με κλαίνε οι ρέγγες του Ατλαντικού.
Κι έτσι πέφτω και κοιμάμαι με τις ώρες.
Θα κάνω μια επιστολή σε χαρτί από απήγανο στον πρωθυπουργό σας να με επιδοτήσει , ώστε να εξασφαλίσω τις μελλοντικές μου κροκέτες και ν αυτονομηθώ από την ξινή.
Έτσι θα έχω χρόνο να τις σκέφτομαι με τις ώρες.
-Πάντως δεν πρέπει να έχετε παράπονο, εν αντιθέσει με εσάς, η οικονομία κινείται.
Με μια πολύ στενή έννοια κίνησης, αλλά κινείται και μην γκρινιάζετε.
Και σποτάκια πανακρίβου σας φτιάχνουν για να μάθετε να πλένετε τα χέρια σας και καλλιτέχνες βάζουν να σας εμψυχώσουν με αυτά και δωρεάν μεταδίδονται τα σποτάκια και κάτι εκατομμύρια βγάζει αυτός που του τα αναθέτουν να τα φτιάξει.
Ένας που να τον ξέρουν όμως, όχι όποιος να ‘ναι.
Διότι είναι σημαντικό να ξέρεις πως θα γίνει η δουλειά.
Αφήνω πια που είναι τόσο μεγάλη η έγνοια τους για τους δικηγόρους, μηχανικούς, αρχιτέκτονες κλπ που μέχρι και επιμορφωτικά σωληνάρια τους βάζουν εν μέσω πανδημίας.
Για να μην πλήξουν.
Και είναι και παμπόνηροι ε;
Σκέφτεται το τιμ το εκλεκτό και λέει:
Όοοοοχι, δεν θα σου δώσω 600 ευρώ να πας να επιμορφωθείς σ’ όποιον να ‘ναι μαθαίνοντας υπολογιστές που ήδη ξέρεις!
Απα πα πα πα πα παααα!
Θα δώσω τα λεφτά σε κάποιον που γνωρίζω εγώ και συ θα παρακολουθήσεις τα σχετικά σωληνάρια… σεληνάρια, πως τα λένε, για την επιμόρφωσή σου, γατάκι!
Γιατί αλλιώς μπορεί ο δικηγόρος π.χ. αντί να επιμορφωθεί, να ξοδέψει τα 600 ευρώ σε πακοτίνια και γαριδάκια.
Μπορεί και σε παγωτά.
Είδατε πως κινείται η οικονομία, όταν ξέρεις πώς να ρίξεις λεφτά στην αγορά;
Εντάξει, δεν κινείται ευρέως λόγω μέτρων, αλλά σε πολύ τοπικό, ας πούμε συγκεκριμένο επίπεδο, κινείται.
-Τελικά λεφτόδεντρα υπάρχουν, αλλά δεν φτάνουν όλοι τους καρπούς τους.
Αναλόγως με την αυλή και τον φράχτη.
Και μετά σου λένε πως τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία.
Αφού δεν τη φέρνουν, γιατί τα θέλετε όλοι τότε, ε;
Πάω να κάτσω στον ωραίο καναπέ της κυρίας Στέλλας.
Έχει βάλει ένα ωραίο κουβερτάκι πολύ ζεστό και πρέπει να το δοκιμάσω.
Κοτλέ διαγωνίως
Υ.Γ.
Άραγε στα λεφτόδεντρα μπορώ να ξύσω τα νύχια μου;
