Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας εξηγεί γιατί με απλά λόγια γιατί τόσα χρόνια δεν μιλούσε η Σοφία και η κάθε Σοφία… Γιατί ως λαός παράγουμε περισσότερους …. απ όσους αντέχουμε…
Ζούμε σε έναν κόσμο που οι ανθρώπινες σχέσεις περνάνε από χίλια κύματα. Σε έναν κόσμο στον οποίο η ιεραρχία, η εξουσιαστική δομή του, η επικράτηση του ισχυρού απέναντι στον ανίσχυρο εκφράζονται καθημερινά, σε όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινότητάς μας. Πόσες φορές δεν έχουμε βιώσει το βιασμό της προσωπικότητάς μας στον εργασιακό μας χώρο; Όταν υποχρεωνόμαστε να καταπιούμε οτιδήποτε παράλογο μας ανακοινώνουν εργοδότες, διευθυντές, προϊστάμενοι, αλλιώς μας περιμένει ο ΟΑΕΔ. Πόσες φορές παιδιά δεν έχουν υποστεί μπούλινγκ από τους γονείς τους, γιατί αυτοί ξέρουν καλύτερα και αποφασίζουν, χωρίς να ρωτούν τους μικρούς ανήλικους; Πόσες φορές μαθητές δεν έχουν υποστεί βιασμό της προσωπικότητάς τους από εκπαιδευτικούς ή συμμαθητές, με απρόβλεπτες επιπτώσεις στον ψυχολογικό τομέα; Ωστόσο, η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί βιασμό τόσο του σώματος όσο και της ψυχής. Ο σεξουαλικός βιασμός αναπαράγει τα κοινωνικά στερεότυπα του άντρα-αφέντη και της γυναίκας-αντικείμενο ηδονής. Χρέος μας να στηρίξουμε κάθε κοπέλα που υφίσταται όχι μόνο βιασμό αλλά και σεξουαλική παρενόχληση. Η κοινωνία επιβάλλεται να δημιουργήσει τις σταθερές εκείνες που θα… επιτρέπουν στα θύματα να καταγγέλλουν το βιαστή τους. Είμαστε ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΦΙΑ…
* Για τη Σοφία Μπεκατώρου και την κάθε Σοφία δεν υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν έχουν ειπωθεί. Ο βιασμός και η σεξουαλική κακοποίηση αποτελούν τις χειρότερες μορφές βίας στην κοινωνία μας. Εννοείται ότι είμαστε δίπλα σε όλες αυτές τις γυναίκες οι οποίες έχουν υποστεί αυτό το μαρτύριο που τους συνοδεύει σε όλη τη ζωή τους. Σκεφτείτε ότι η συγκεκριμένη υπήρξε εξαιρετική αθλήτρια, ολυμπιονίκης, η οποία βρήκε το θάρρος να καταγγείλει το περιστατικό, έστω και αν πέρασαν 22 μαρτυρικά χρόνια. Βάλτε, τώρα, με το νου σας πόσες τέτοιες περιπτώσεις θάφτηκαν, γιατί αυτές οι Σοφίες δεν βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα να καταγγείλουν ανάλογα περιστατικά. Αναλογιστείτε σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκονται χιλιάδες γυναίκες οι οποίες δέχονται σεξουαλική κακοποίηση από άτομα του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Ανθρώπινο καθήκον μας είναι να στεκόμαστε δίπλα στην κάθε Σοφία και να την προτρέπουμε να μιλήσει. Οι αντιλήψεις του στιλ «καλά, τώρα το θυμήθηκε» πρέπει κάποτε να σταματήσουν. Ναι, τώρα βρήκε τη δύναμη, το κουράγιο, τη θέληση να αντιδράσει και να συγκρουστεί με κοινωνικά κατεστημένα. Γιατί, επίσης, πώς να χαρακτηρίσεις τις… δικαιολογίες ευυπόληπτων συμπολιτών μας «Ε, καλά, θα του κουνήθηκε κι αυτή» ή «Τι τα ήθελε τα μίνι; Δεν ξέρει ότι προκαλούν;» ή «Τι γύρευε έξω τέτοια ώρα, μετά τα μεσάνυχτα;». Πρόκειται για την ουσιαστική εξίσωση θύματος και θύτη. Ή, σωστότερα, την αθώωση του βιαστή, με την ταυτόχρονη απομόνωση του θύματος. Είμαστε, λοιπόν, ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΦΙΑ…
* Αυτός ο άθλιος τύπος, ονόματι Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι αριστερός και σοσιαλιστής, τρομάρα του, «χτύπησε» ξανά, μέσω του προσωπικού λογαριασμού του, για το θέμα της Σοφίας Μπεκατώρου: «Δίπλα στη Σοφία Μπεκατώρου! Δίπλα σε όλες τις ‘‘Σοφίες’’! Απέναντι σ’ αυτή την ντροπή! Η κακοποίηση των γυναικών μας αφορά ΟΛΟΥΣ». Αυτό ανέβασε ο άνθρωπος, ο οποίος ως υπουργός κρέμασε στα μανταλάκια γυναίκες, με μόνο «κατηγορητήριο» ότι ήταν οροθετικές (που όπως αποδείχτηκε οι περισσότερες δεν ήταν), χωρίς να ζητήσει συγγνώμη για τη δημόσια διαπόμπευσή τους, και σήμερα δηλώνει «ευαίσθητος» και «αλληλέγγυος» στην… κάθε Σοφία! Ο κύριος διαθέτει περίσσιο θράσος και θεωρεί ότι όλοι, σε τούτο τον τόπο, έχουμε πάθει Αλτσχάιμερ. Η ντροπή κοκκινίζει στην κυριολεξία από ντροπή για τα καμώματα του κυρ Ανδρέα. Όχι, δεν αφορά εσένα η αλληλεγγύη προς τη Σοφία. Εμείς -και όχι εσύ- είμαστε, λοιπόν, ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΦΙΑ…
* Ένας εξίσου άθλιος τύπος και επιπλέον ολυμπιονίκης, ο Τάσος Μπουντούρης, δήλωσε ότι δεν υπάρχει βιασμός, καθώς «η Σοφία άνοιξε την πόρτα και μπήκε μόνη της μέσα». Καταλάβατε τώρα γιατί τόσα χρόνια η Σοφία δεν μιλούσε; Γιατί ως λαός παράγουμε περισσότερους παλιανθρώπους απ’ όσους μπορούμε να αντέξουμε. Γι’ αυτό, λοιπόν, είμαστε ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΦΙΑ…
* Ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχει ξεκινήσει απεργία πείνας. Επειδή κινδυνεύει σοβαρά η υγεία του, μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Λαμίας, παρά τη θέλησή του. Το ηγετικό στέλεχος της «17 Νοέμβρη» τιμωρήθηκε για τις πράξεις του σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη. Μάλλον -μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του- θα είναι ο μοναδικός ο οποίος θα εκτίσει το σύνολο της ποινής του και δεν θα βγει ποτέ εκτός φυλακής. Το κυβερνών κόμμα -και τώρα, στην πράξη, αλλά και ως αξιωματική αντιπολίτευση- μας τα είχε κάνει «τσουρέκια» για τις άδειες που έπαιρνε από τη φυλακή. Το ερώτημα είναι το εξής: Τις δικαιούται; Αν ναι, πρέπει να τις πάρει. Θυμάμαι, πάντως, ότι και ο Χριστόδουλος Ξηρός έκανε χρήση αδειών από το σωφρονιστικό κατάστημα που ήταν έγκλειστος, και μάλιστα κάποιες πριν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην τα μπλέκουμε, λοιπόν. Οι πράξεις του έχουν κριθεί στις δικαστικές αίθουσες. Το να μετάγεται από φυλακή σε φυλακή, να στερείται του δικαιώματος αδείας που έχουν οι φυλακισμένοι, να βιώνει μια ιδιότυπη φυλακή μέσα στη φυλακή, ως μια επιπλέον τιμωρία, όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι σχηματικά ονομάζουμε κανονιστική συμπεριφορά και κράτος δικαίου. Τα δικαιώματα οποιουδήποτε ανθρώπου παραμένουν αδιαπραγμάτευτα και αυτή η συζήτηση πρέπει κάποτε να πάρει ένα τέλος. Αυτά δεν μπορεί να είναι αλά καρτ και να τα επικαλούμαστε όποτε μας βολεύει. Αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα του νομικού πολιτισμού. Όταν υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των φυλακισμένων, υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα όλων μα όλων ανεξαιρέτως, παρότι δεν συμφωνείς με τις πράξεις τους, για τις οποίες, εξάλλου, κρίθηκαν. Ελπίζω να έγινε σαφές, έτσι;
* Ο Γιώργος Αυτιάς κάλεσε στην εκπομπή του δύο γιατρούς, ένας εκ των οποίων ο διευθυντής της ΜΕΘ, στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου», στη Θεσσαλονίκη. Παρών, σε τρίτο παράθυρο, ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ο γιατρός εκφράζει την ανησυχία του για το άνοιγμα της αγοράς και εκεί ο Αυτιάς απευθύνεται με έντονο ύφος στο συνομιλητή του: «Δεν θα κλείσουμε την αγορά, δεν θα βάλουμε την αγορά στην εντατική για να είστε εσείς (εννοεί οι γιατροί) σίγουροι, ωραίοι και αραχτοί»! Ο άνθρωπος εγκαλεί τους γιατρούς των ΜΕΘ που έχουν πεθάνει στα πόδια τους από την υπερπροσπάθεια και τις υπερωρίες ότι είναι «ωραίοι και αραχτοί», αντί να κάνει φύλλο και φτερό τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης για πράξεις, παραλείψεις ή αστοχίες της. Εκείνος μιλά σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος και όχι ως δημοσιογράφος, ο οποίος εξ ορισμού πρέπει να βρίσκεται απέναντι από την εκάστοτε εξουσία. «Δεν θα κλείσουμε» εμείς, λες και μιλάει η κυβέρνηση, έτσι; Βεβαίως, οι συνομιλητές του όφειλαν να τον παρατήσουν σύξυλο να πει το… ποίημά του με τον κύριο Γεωργιάδη. Αλλά και εμείς μετά αναρωτιόμαστε γιατί μας λένε «αλήτες, ρουφιάνους, δημοσιογράφους». Το επάγγελμα έχει πιάσει πάτο. Δεν ψιχαλίζει, συνάδελφοι. Μας φτύνουν και μάλιστα με ροχάλες…
* Μετά τη θύελλα αντιδράσεων που υπήρξε από τους δημοσιογραφικούς φορείς, σχετικά με τον περιορισμό, κατά τις διαδηλώσεις, στον «οροθετημένο χώρο» δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ, ο υπουργός ελάφρυνε το ανοσιούργημά του και ανέκρουσε πρύμναν. Έτσι, οι άνθρωποι της ενημέρωσης θα μπορούν να κινηθούν όπου αυτοί θεωρούν σωστό και απαραίτητο για τη δουλειά τους, χωρίς να κινδυνεύουν να δεχτούν επιτελικές βουρδουλιές από τα ένστολα καλόπαιδα, τα οποία υποτίθεται ότι θα βρίσκονται εκεί για να μας προστατεύουν. Αν και το τελευταίο μην το δένετε κόμπο, έτσι. Γιατί καλά παιδιά δεν είναι μόνο τα υπάκουα, τα ήσυχα παιδιά αλλά και αυτά που δεν ενοχλούν. Αν γίνεται και καθόλου, ακόμη καλύτερα…
* Πέρασαν πάνω από τρεις μήνες και τα γνωστά «μπουμπούκια», Λαγός και Παππάς, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Ο «σερίφης» που πουλάει νόμο και τάξη στους νοικοκυραίους έχει να μας πει κάτι για το θέμα ή θα πάμε σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες; Άντε, mr «Κάλαχαν», γιατί τα νεύρα μας έχουν γίνει τσατάλια…
* Σοκαριστικό το βίντεο που δείχνει δύο ανήλικους να ξυλοκοπούν το σταθμάρχη στο μετρό. Κατακριτέα ασφαλώς η πράξη τους. Ωστόσο, καλώς ο εισαγγελέας ανηλίκων δεν τους οδήγησε στη φυλακή. Το στοίχημα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να συνετιστούν, να καταλάβουν το λάθος τους, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Το ζητούμενο δεν είναι να τους καταστρέψουμε, να τους κλείσουμε στις φυλακές ανηλίκων και να τους παραδώσουμε στην κοινωνία χειρότερους από πριν. Μιλάμε για ανήλικους και όσοι έχουν παιδιά θα με καταλάβουν. Ελπίζω, όμως, όχι μόνο αυτοί…
Το καπιταλιστικό σύστημα εκτός από την οικονομική θεώρηση που υπηρετεί δημιουργεί και τα κοινωνικά στερεότυπα, τα οποία απέχουν παρασάγγας απ’ ό,τι αποκαλούμε ανθρωπιά, αλληλεγγύη, ενδιαφέρον για το συνάνθρωπό μας. Όσο για το νομικό καθεστώς, αυτό είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ισχυρών αυτού του κόσμου. Οι μη έχοντες, υφίστανται την αφόρητη καταπίεση από τους έχοντες και επιπλέον νιώθουν την καθημερινή ανασφάλεια πώς θα επιβιώσουν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Αυτές, ωστόσο, γίνονται ακόμη σκληρότερες για τις γυναίκες. Το παραγωγικό μοντέλο, οι οικογενειακές σχέσεις, η αβάσταχτη καθημερινότητα έχουν ως αποτέλεσμα να θεωρούνται άτομα δεύτερης κατηγορίας. Τόσο ο ψυχικός όσο και ο σωματικός βιασμός προκαλούν προβλήματα πολλές φορές ανεπανόρθωτα. Χρέος όλων μας να σταθούμε δίπλα τους. Να τις ενθαρρύνουμε να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Να αποτινάξουν ό,τι τοξικό υπάρχει και να ορθώσουν το ανάστημά τους. Να εκπαιδεύσουν τις κόρες τους αλλά και τους γιους τους, προκειμένου να διεκδικούν τη ζωή τους. Να μην αισθάνονται φόβο. Να μιλάνε, να καταγγέλλουν, να προχωράνε μπροστά. Γι’ αυτό, λοιπόν, είμαστε ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΦΙΑ. Καλή μας εβδομάδα…
