Η Υπατία παίρνει το “όπλο” της και στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους πιστεύουν ότι “Δεν είμαστε λέει όλοι οι άντρες το ίδιο. Γιατί να απολογούμαστε λέει εμείς για ένα μικρό ποσοστό ψυχανώμαλων”.
Οι γυναίκες του χωριού μου είχαν έναν κώδικα μεταξύ τους σαν ήθελαν να μιλήσουν μπροστά μου για έναν άνδρα που κακοποιούσε τη γυναίκα του. Ήμουνα μικρή τότε βλέπετε και όλο κρεμόμουν από τα φουστάνια τους. Αυτός είναι κακός! Έτσι έλεγαν και τα υπόλοιπα τα λέγαν το βλέμμα. Μα η λέξη “κακός” έφτανε τότε στα αυτιά μου με μια άλλη βαρύτητα. Κακός…άλλο να πεις αυτός ο δάσκαλος είναι κακός, αυτός ο γείτονας είναι κακός, αυτή η κατσίκα είναι κακιά γιατί μου φάγε τις ποδιές από τα δενδρύλλια… Τελοσπάντων είχε ένα άλλο βάρος η λέξη. Γι’ αυτό κι εγώ αν και μικρή μετέφραζα τότε το «κακός»= πως η γυναίκα του ήταν με τον ένα πόδα στον τάφο …με απόλυτη επιτυχία δηλ. η μετάφραση…
Τι πάθαμε ξαφνικά; Τα πράγματα χειροτέρεψαν ή είναι η ιδέα μου; Ή μήπως τώρα βγαίνουν πιο εύκολα στη φόρα;
Στο τελευταίο έγκλημα θρηνήσαμε όλοι νομίζω. Όλοι χάσαμε τον ύπνο μας. Όλοι και όλες μια σιχασιά στα σωθικά τη νοιώσαμε. Ιδίως οι γυναίκες που έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο στο πετσί τους.
Να κοιμάσαι με το δολοφόνο σου …να του φτιάχνεις καφέ το πρωί …να πηγαίνετε σούπερ μάρκετ μαζί, να έχει τα κλειδιά του σπιτιού σου …να αλλάζει τις πάνες στο μωρό σου όταν είσαι κουρασμένη … Να του πλένεις τις κάλτσες και τα σώβρακα …Και να τον λες αγάπη μου!
Τι σιχασιά είναι αυτή…
Μα εξίσου μεγάλη σιχασιά το ξέπλυμα όσων επιδίωξαν του δολοφόνου …φταίνε λένε οι μάνες και οι πεθερές! Που μεγάλωσαν έναν δολοφόνο…
Τ’ ακούσαμε κι αυτό…
Ναι βρε γιατί η δόλια μάνα λέει κάθε πρωί στο γιο της πριν πάει στο σχολειό, κοίτα να δέρνεις τη γυναίκα σου όταν μεγαλώσεις, κοίτα να τη βιάζεις όποτε δε σου κάθεται, κοίτα να τη σκοτώσεις άμα θελήσει ποτέ να σου ξεφύγει. Κι εγώ νόμιζα πως του έλεγε “ζακέτα να πάρεις”.
Και δεν ξέραμε τι έφταιγε τόσο καιρό…
Μα γι’ αυτό είναι ανίκητη η πατριαρχία. Γιατί πάντα θα βρει τον τρόπο να μετακυλήσει την ευθύνη στη γυναίκα. Κι όταν δεν μπορεί άμεσα, τότε έμμεσα. Όπως μπορεί τελοσπάντων…στη μάνα και την πεθερά. Φαίνεται πως ο πατέρας και ο πεθερός είναι γλάστρες σε μία τυπική ελληνική οικογένεια. Στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν αυτοί.
Αμ το άλλο; Δεν είμαστε λέει όλοι οι άντρες το ίδιο. Γιατί να απολογούμαστε λέει εμείς για ένα μικρό ποσοστό ψυχανώμαλων. Καλά δεν το λες και μικρό…
Ε, μην απολογηθείτε! Σας είπε κανείς να απολογηθείτε; Αλλά για κάποιο λόγο φαίνεται πως νοιώθετε ενοχές. Ο έχων τη μύγια μυγιάζεται λέει ο σοφός λαός.
Λοιπόν guys – προς Θεού όχι όλοι… ξέρετε εσείς ποιοι – να τα πούμε απλά για να τα καταλάβετε :
Λόλα, να ένα μήλο…
Καταδικάζουμε κάθε μορφή έμφυλης βίας και κάθε γυναικοντονία. Τελεία. Χωρίς αλλά…
Λόλα, να ένα μήλο…
Αν δεν μπορείτε για οποιοδήποτε λόγο να το κάνετε αυτό… βγάλτε απλώς το σκασμό!
Ευχαριστώ
Υπατία
