Σε μια εποχή που όλα κυλούν βιαστικά, υπάρχουν στιγμές που ο χρόνος μοιάζει να σταματά για να θυμίσει – όχι τι ήμασταν, αλλά τι είμαστε. Μια τέτοια στιγμή έζησαν όσοι βρέθηκαν χθες στις Τρίποδες Νάξου, στην Αναπαράσταση της Πατινάδας, ένα αυθεντικό δρώμενο που άγγιξε ψυχές και ανακίνησε μνήμες.
Η Πατινάδα, αυτός ο μουσικός περίπατος μέσα στα σοκάκια του χωριού, ξετυλίχθηκε σαν ένα ποιητικό ταξίδι στον χρόνο και στο συναίσθημα. Με βιολί τον Κώστα Κατσιούλη και λαούτο τον Νίκο Κονδύλη, οι ήχοι του Αιγαίου πλημμύρισαν τα καλντερίμια, ξυπνώντας εικόνες από παλιά: έρωτες, εξομολογήσεις, παρέες, γλέντια – όλα όσα η μουσική δεν λέει, αλλά νιώθει.
Την εκδήλωση, που συνδιοργανώθηκε από τον Μορφωτικό Σύλλογο Νέων Τριπόδων και τη Χορευτική Ομάδα “Αξοπατήματα”, τίμησαν με την παρουσία τους χορευτικά συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα, δίνοντας της πανελλήνια διάσταση και ιδιαίτερο κύρος. Οι φορεσιές, τα τραγούδια, τα βήματα των χορών δεν ήταν παρά ο τρόπος της παράδοσης να πει: “είμαι ακόμα εδώ”.
Ο κόσμος ακολούθησε με ενθουσιασμό, ενώ το χωριό μεταμορφώθηκε σε μια σκηνή αυθορμητισμού και γιορτής, εκεί όπου η λαϊκή ψυχή συναντά την καλλιτεχνική έκφραση. Ήταν ένα συλλογικό βίωμα, ένα ζωντανό κομμάτι του νησιού, δοσμένο με φροντίδα, μεράκι και – πάνω απ’ όλα – σεβασμό.
Με μέγα χορηγό τη Blue Star Ferries, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με υψηλό οργανωτικό επίπεδο, αποδεικνύοντας ότι η παράδοση δεν είναι παρελθόν. Είναι τρόπος να ζούμε, να αισθανόμαστε και να συνδεόμαστε.
Όπως έγραφε και το χθεσινό σημείωμα προαναγγελίας:
«Η παράδοση δεν είναι μονάχα μια ανάμνηση του παρελθόντος· είναι κάτι βαθιά ανθρώπινο, ζωντανό και παρόν». Και πράγματι, αυτό αποδείχθηκε με τον πιο όμορφο τρόπο χθες στις Τρίποδες.
Η επιτυχία της αναπαράστασης δεν ήταν μόνο οργανωτική· ήταν συναισθηματική. Γιατί αυτό που συνέβη δεν ήταν απλώς μια αναβίωση, αλλά μια υπόσχεση: πως η πολιτιστική μας ταυτότητα ζει και αντέχει, αρκεί να την αγαπάμε και να τη φροντίζουμε.
✒️ Στέλλα Νικολάκη (ευχαριστούμε για πληροφορίες και φωτογραφίες)
Μέσα από τις μουσικές των σοκακιών και τα φώτα των ματιών του κόσμου