Πώς να το χωνέψεις, πώς να το συνειδητοποιήσεις και τι να γράψεις; Θα μπορούσες να μιλάς ώρες για ό,τι συνέβη, αλλά ο πόνος είναι βουβός. Το 2023 χάνονται άνθρωποι από σύγκρουση τρένων! Και χάνονται μάλιστα με πολύ σκληρό τρόπο. Χάνονται γιατί δεν επενδύονται πόροι σε δημόσιες υποδομές, καθώς κράτος και ιδιώτες δεν εννοούν ότι τα κοινωνικά αγαθά -τα οποία πλέον έπαυσαν να είναι δημόσια- απαιτούν χρήματα για τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό όλων των δομών: στην υγεία, στην παιδεία, στις μεταφορές. Παντού. Πάντα και παντού…
* Σε ό,τι αφορά στην τραγωδία στα Τέμπη, δεν γίνεται να σωπάσεις για όσα τραγικά συνέβησαν. Οι δεκάδες νεκροί και τραυματίες αποδίδουν το μέγεθος της συμφοράς που βιώνει ο τόπος. Παρατηρούμε ωστόσο από την πρώτη μέρα πως άπαντες μιλάνε για τις ευθύνες του σταθμάρχη και μόνο. Όλο το ανάθεμα από το πολιτικό και μιντιακό σύστημα θα πέσει στον άνθρωπο και τους εργαζόμενους βάρδιας. Ουδείς, βεβαίως, αναφέρεται στο απαρχαιωμένο σύστημα συντήρησης ή ότι ακόμη και σήμερα υφίσταται χειροκίνητη λειτουργία, όπως στην εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη! Το τρένο παραμένει ακόμη το κατ’ εξοχήν λαϊκό μέσο μετακίνησης. Όμως, σιδηρόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες και εγκαταλείφθηκαν στη μοίρα τους. Η κυβερνητική αδιαφορία από τη μια και επιπλέον η ιδιωτικοποίηση από την άλλη συνέβαλαν ώστε να βιώσουμε μια τέτοια ανείπωτη τραγωδία.
* Τέμπη (2): Πριν από 20 μέρες, η Δημοκρατική Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Σιδηροδρόμων (ΔΕΣΚ-Σ) κατήγγειλε: «Όσο δεν παίρνονται μέτρα προστασίας στους εργασιακούς χώρους για την ασφαλή λειτουργία των τρένων, τα ατυχήματα δεν έχουν τελειωμό». Για να καταλήξει η ανακοίνωση: «Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, κάνοντας διαπιστώσεις»! Αυτά πριν από 20 μέρες, έτσι; Αλλά ποιος να ακούσει τις… συντεχνίες και τους… τεμπέληδες συνδικαλιστές του Δημοσίου; Ποιος;
Τέμπη (3): Το δυστύχημα, λοιπόν, δεν αφορά την κακιά στιγμή, μα τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνώντων. Μετά την εφαρμογή των τριών μνημονίων, βιώνουμε την απόλυτη αποεπένδυση, σε ένα πλήρως απαξιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο. Το γεγονός ότι δεν δόθηκαν πόροι για τη συντήρησή του δεν αποτελεί ατυχή συγκυρία, αλλά πολιτική επιλογή. Από την άλλη, στον ιδιωτικοποιημένο ΟΣΕ, οι Ιταλοί ιδιοκτήτες δεσμεύτηκαν να επενδύσουν 300 εκατ. ευρώ εντός πενταετίας. Στα έξι χρόνια, ωστόσο, δεν έβαλαν ούτε ένα ευρώ! Επιπλέον, στην εποχή της τεχνολογικής έκρηξης, όχι μόνο δεν υφίσταται το σύστημα τηλε-διοίκησης, ώστε να καταργηθεί ο ανθρώπινος παράγοντας, αλλά σε πολλά σημεία δεν λειτουργούν καν οι φωτεινοί σηματοδότες! Αυτό συμβαίνει όταν το κέρδος τοποθετείται πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα δημόσια αγαθά δεν μπορεί να μπαίνουν στη λογική όφελος-κόστος, όπως συμβαίνει στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η εκ νέου κρατικοποίηση του ΟΣΕ δεν αποτελεί απλώς πολιτικό αίτημα αλλά επικτακτική ανθρώπινη ανάγκη, για να μη θρηνήσουμε ποτέ ξανά θύματα στον βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων. Ποτέ.
* Τέμπη (4): «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω μη συμμόρφωσής της με τους κανόνες για τις σιδηροδρομικές μεταφορές»! Αυτά συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία σε καμιά περίπτωση δεν χαρακτηρίζεις αριστερών αποκλίσεων. Εδώ τα δελτία ειδήσεων άφησαν τον Πολάκη κατά μέρος και ασχολούνται με τις ευθύνες του σταθμάρχη. Όταν ως δημοσιογραφία παίζεις τον ρόλο του λαγού της κυβέρνησης και παπαγαλίζεις τις θέσεις της, θα πιεις το ποτήρι μέχρι τέλους, δυστυχώς…
* Τέμπη (5): «Δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών στα τρένα», δήλωσε πρόσφατα, χωρίς να ντρέπεται, ο υπουργός Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής. Της γνωστής οικογένειας βεβαίως-βεβαίως. Ύστερα από σχεδόν 18 ώρες ο συγκεκριμένος κύριος εδέησε να παραιτηθεί! Ο δε πρωθυπουργός μάς διαβεβαίωσε: «Θα αποδοθούν ευθύνες. Σας το υπόσχομαι». Προφανώς εξαιρεί τον εαυτό του και την κυβέρνηση. Εδώ όμως ισχύει το όταν ακόμη και η ντροπή κοκκινίζει από ντροπή. Αλλά ποιος να βρει την ντροπή τέτοια ώρα. Και πού να ψάχνεις να βρεις πού έχει κρυφτεί η άτιμη. Πού;
* Τέμπη (6): «Τα ζώα, οι κρατικοδίαιτοι χαφιέδες, αντί να φωνάζουν στον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κάνουν πορεία στην Hellenic Train. Σαν τα Πουτινόσκυλα που πάνε στην Αμερικάνικη Πρεσβεία… Σιχαμένοι»! Τάδε έφη Γρηγόρης Ψαριανός. Ο τύπος που έχει αλλάξει όλα τα κόμματα της οικουμένης. Ο… αριστερός, κεντροαριστερός, κεντρώος και τώρα δεξιός! Αυτός ο κύριος που κουνάει το δάκτυλο στους… κρατικοδίαιτους χαφιέδες και ο ίδιος είναι ένας αργόμισθος σύμβουλος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Παναγιώτη Πικραμένου, χωρίς μάλιστα αρμοδιότητες. Δηλαδή, κρατικοδίαιτο κομματόσκυλο! Μόνο τούτο έρχεται στο μυαλό μου. Ουστ, ρε κοπρίτη. Ουστ που μιλάς και συ τώρα…
* Τέμπη (7): Σύμφωνα με δημοσίευμα του in.gr, τα συγκεκριμένα τρένα έκαναν δρομολόγια στην Ελβετία. Επειδή όμως εκεί είναι κανονικό κράτος, διαπίστωσαν προβλήματα, με συνέπεια να τα αποσύρουν ως επικίνδυνα. Η ιταλική εταιρία μάς τα εμφάνισε σαν τρένα τελευταίας τεχνολογίας και τα έβαλε στις ελληνικές γραμμές, χωρίς να λάβει κανείς υπ’ όψιν τις ελβετικές εκθέσεις. Όταν το έμαθαν οι άνθρωποι, ένα μόνο πράγμα είπαν: «Καλή τύχη»! Κατά τα λοιπά, φταίει ο σταθμάρχης και η κακιά στιγμή. Η κυβέρνηση -και αυτή και όλες οι προηγούμενες- δεν φέρει καμιά ευθύνη κατά τα ΜΜΕ. Συνεχίστε έτσι. Καλά το πάτε…
* Τέμπη (8): Συζήτηση στον ΣΚΑΪ ανάμεσα στον Γιάννη Παπαδόπουλο και εργαζόμενο στην Hellenic Train: «Γιατί οι συνδικαλιστές δεν κάνατε απεργίες;». «Κάναμε, αλλά τις έβγαλε παράνομες ο Χατζηδάκης», απάντησε ο άνθρωπος. «Ας μη μιλήσουμε για συνδικαλιστικά καλύτερα», απεφάνθη το… αστέρι του Φαλήρου. Η φράση «βοθροκάναλα της διαπλοκής» που χρησιμοποιεί ο Πολάκης είναι πολύ λίγη για να περιγράψει την κατάσταση. Πολύ λίγη…
* Στα υπόλοιπα νέα της εβδομάδας, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, αδελφή του πρωθυπουργού, την οποία να θυμίσω παρακολουθούσε και αυτήν ο πολυχρονεμένος μας, έχει διάθεση και μας τρολάρει. Ανεβάζει δε στον προσωπικό της λογαριασμό στα social media: «Το βοήθημα με το Market Pass μοιράστηκε από τα υπερκέρδη των δύο μεγάλων διυλιστηρίων της χώρας. Δεν προέρχεται από το υστέρημα του λαού»! Όπως βλέπετε, το δούλεμα συνεχίζεται κανονικά. Κανονικά και με τον νόμο. Στο χωριό μου λένε: «Βρε, λίγη τσίπα δεν έχεις; Ε; Λίγη;»…
* «Στη Βαρβάκειο ο Άδωνις. Έκανε αυτοψία για τα σαρακοστιανά, ήπιε κρασάκι. -20% κάτω οι τιμές από πέρυσι»! Ποιος νομίζετε ότι έγραψε το παραπάνω; Για να μη σας ταλαιπωρώ, φτωχάτζες μου, ο Άδωνις το έγραψε, βρε κουτά. Θα με ρωτήσετε τώρα! «Μα καλά, το έγραψε για τον εαυτό του;». Απαντώ: «Γιατί, δηλαδή, απαγορεύεται να ευλογήσουμε τα γένια μας; Ε; Απαγορεύεται;». Αχ, βρε σατανάδες, θα μας πεθάνετε και θα ’ναι μέρα μεσημέρι…
* Ο κύριος Άδωνις χτυπά ξανά, στον προσωπικό λογαριασμό του: «Χθες, που βρέθηκα στο Ηνωμένο Βασίλειο, επισκέφθηκα ο ίδιος δύο γνωστές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, για να δω τις τιμές. Τις φωτογράφισα και σας παρουσιάζω τη σύγκριση με μας. Τα συμπεράσματα δικά σας. Η ακρίβεια παραμένει παγκόσμιο πρόβλημα, όσο και αν αυτό δεν συμφέρει την αντιπολίτευση»! Για να αποδείξει τα… ατράνταχτα επιχειρήματά του παρουσίασε κάποια προϊόντα τα οποία ήταν φθηνότερα από 20 έως 50 λεπτά. Βεβαίως, το σανό πήγε σύννεφο. Γιατί ο κύριος αντιπρόεδρος δεν μπήκε στον κόπο να συγκρίνει τους κατώτερους μισθούς των σχεδόν 1.700 λιρών με τα 700 ευρώ της χώρας μας! Μιλάμε δηλαδή για πολύ σανό στον γιδότοπό μας. Μα πολύ, όμως…
* Υπάρχουν κάμποσοι λόγοι για να ασκήσεις κριτική στα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Για ενέργειες, πράξεις, παραλείψεις της. Ωστόσο, οι τηλεοπτικές άδειες δεν αποτελούν τέτοιον. Με το νομοσχέδιο του Νίκου Παππά, η χώρα εισπράττει κάθε χρόνο ένα σημαντικό ποσό από τους έξι καναλάρχες, όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις τούς επέτρεπαν εντελώς δωρεάν να λυμαίνονται τις δημόσιες συχνότητες, λες και ήταν περιουσία του πατέρα τους. Μιας και μιλάμε, όμως, για τη Δικαιοσύνη, ο κύριος Τσουκάτος παραδέχτηκε ότι εισέπραξε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ χρήματα από τη Siemens, 1.000.000 μάρκα, δηλαδή 420.000 ευρώ! Ο συγκεκριμένος κύριος απαλλάχτηκε από τα ελληνικά δικαστήρια! Ο Νίκος Παππάς με το νομοσχέδιό του έφερε στα Ταμεία του κράτους περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ, αλλά καταδικάστηκε! Κατανοητό ότι σε τούτη τη χώρα δεν λειτουργεί τίποτα εκτός από τις αναθέσεις σε συγγενείς, κολλητούς και φίλους της αριστείας; Κατανοητό;
* Η αντιπαράθεση στα social media αποκτά ενδιαφέρον, ειδικά όταν ακούγονται… ενδιαφέρουσες παπάτζες, ακόμη και από υπουργικά χείλη. Γράφει λοιπόν ο κύριος Πλεύρης: «Ο σεβασμός στη Δικαιοσύνη από τα κόμματα φαίνεται όταν εκδίδονται αποφάσεις που δεν τους είναι αρεστές. Εκεί δείχνουν πώς αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει επίθεση στους δικαστές και λαϊκή Δικαιοσύνη. Το ηθικό πλεονέκτημα έγινε ποινικό μητρώο»! Για να απαντήσει ο συνδικαλιστής γιατρός, Παναγιώτης Παπανικολάου, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στον υπουργό: «Άρα, υπουργέ, να εφαρμόσεις αμέσως τις δύο αποφάσεις του ΣτΕ (2018, 2022) και την απόφαση του Αρείου Πάγου (2022) για τους νοσοκομειακούς γιατρούς. Γιατί δεν τις εφαρμόζεις και κάνεις χαριτωμένα νομοτεχνικά λαϊκιστικά κόλπα για να τις παρακάμψεις; Επειδή δεν σου είναι αρεστές;»! Είναι φανερό ότι για τον υπουργό ισχύει το μονά-ζυγά δικά μου… Σιγά μην κάτσει να σκάσει. Σιγά…
* Η διαχρονική κατάρα της Αριστεράς χτύπησε πάλι, με τα γνωστά προβλήματα: συγκρούσεις, διαγραφές, διασπάσεις. Το «επεισόδιο» ΣΥΡΙΖΑ-Πολάκη αποδεικνύει το παραπάνω γεγονός. Και οι δύο έχουν τα επιχειρήματά τους. Προσωπικά, θεωρώ ότι ανεξαρτήτως της σκληρής γλώσσας που χρησιμοποίησε ο Χανιώτης βουλευτής, ό,τι είπε αποδίδει απολύτως την πραγματικότητα, είτε μιλάμε για δικαστές είτε για δημοσιογράφους είτε για τραπεζίτες. Για δε τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ πως όσο περισσότερο καλό παιδί θέλει να δείξει στο σύστημα, ότι δηλαδή έγινε σοβαρό και θεσμικό κόμμα, τόσο πιο λυσσαλέα αυτό θα τον κατασπαράξει! Ειδικώς όταν αναφερόμαστε στην υψηλή κοινωνία που δεν… αγγίζεται, γιατί θεωρείται κάτι σαν τις ιερές αγελάδες, σε πήρε και σε σήκωσε. Επαναλαμβάνω: δικαστικούς, δημοσιογράφους και τραπεζίτες…
Στις μέρες μας βιώνουμε την απόλυτη αναλγησία. Ζούμε την εποχή της ολοκληρωτικής παρακμής. Όταν τα κέρδη των ολίγων μπαίνουν στη ζυγαριά πάνω από τις ανάγκες των πολλών, τότε δεν μιλάμε για κοινωνία αλλά για ζούγκλα. Γιατί στα οργανωμένα κράτη, βασική προϋπόθεση προκειμένου να λειτουργούν εύρυθμα είναι η αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή. Η κοινωνία του κέρδους -βλέπε καπιταλισμός- τα έχει ξεκαθαρίσει αυτά προ πολλού. Δεν υπάρχει χώρος για δημόσιες δαπάνες, για ευαίσθητους, για αδύναμους. Η τραγωδία των Τεμπών μάς υπενθυμίζει πόσο άδικη μα και υποκριτική είναι η ζωή μας, στη λεγόμενη ελεύθερη οικονομία ή οικονομία της αγοράς. Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ έλεγε: «Αν έχεις δάκρυα, ετοιμάσου να τα χύσεις τώρα». Καλή μας εβδομάδα, αν και μεταξύ μας, τώρα, τι καλή, μαύρη κατάμαυρη θα είναι. Όπως και η ψυχή μας…
