Πόσο σημαντική είναι για την Ελλάδα η 25η Μαρτίου; Ημέρα με διττή σημασία. Τόσο θρησκευτική (βλ Ευαγγελισμός της Θεοτόκου) όσο και Εθνική (βλ έναρξη της Επανάστασης για την ανεξαρτησία από τους Τούρκος).. Με την αρωγή του φιλόλογου Αντώνη Τζιώτη έχουμε την ανάλυση της σημασίας που έχει η συγκεκριμένη ημέρα. Παράλληλα, όμως έχουμε και μία πρώτη εικόνα από την 6η Μαϊου 1821, ημέρα κατά την οποία οι Ναξιώτες ύψωσαν την σημασία της Ανεξαρτησίας στο νησί μας…
Ας δούμε τι αναφέρει στη προσωπική του σελίδα ο κος Τζιώτης στα social media
25η Μαρτίου: Διπλή ελληνική γιορτή!
Α) Ο ουρανόθεν πεμφθείς Αρχάγγελος Γαβριήλ αγγέλλει στην ταπεινή Μαρία το ” Χαίρε” και οι πιστοί ψάλλουν, κατά την διάρκεια της Αγίας Σαρακοστής, τους Χαιρετισμούς της καλής αγγελίας με κατάνυξη και ένθεη βίωση του γλυκέος έαρος.
Η ενσάρκωση του Ιησού Χριστού λειτουργεί λυτρωτικά στην υπερβατική προσέγγιση της επουράνιας ζωής! Διά της Παναγίας Θεοτόκου, επίγεια και ουράνια δεν συνιστούν δύο απόμακρους κόσμους.
Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι’ ης κατέβη ο Θεός,
Χαίρε, γέφυρα μετάγουσα εκ της γης προς ουρανόν!
Χαίρε, ότι τα ουράνια συναγάλλεται τη γη,
Χαίρε, ότι τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς!
Β) 25η Μαρτίου 1821: Ένα μέγιστο ιστορικό ορόσημο που τιμά την ελληνική φιλοτιμία, που λαμπρύνει την ελληνική αξιοπρέπεια, που προβάλλει την ελληνική ευτολμία και δικαιώνει το ελεύθερο ελληνικό φρόνημα!
Τότε οι Έλληνες αγωνιστές, κυριολεκτικά μόνοι και πενιχρώς οπλισμένοι, έδωσαν τον, φαινομενικά ουτοπικό, αγώνα τους κατά του πάνοπλου Τούρκου δυνάστη και νίκησαν, παρά την αρχική λυσσαλέα ευρωπαϊκή αντίδραση, διά της Ιεράς Συμμαχίας!
Στον μεγάλο εκείνο ιερό αγώνα, η συμμετοχή των Κυκλάδων υπήρξε αξιολόγως σημαντική! Δίπλα στα ηχηρά ονόματα ( Μαντώ Μαυρογένους, Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου κ. ά.), κάθε νησί έχει να προσθέσει και τους δικούς του επαναστατικούς πρωτοστάτες.
Νάξος – Πρόσωπα – Επανάσταση
Στην περίπτωση της Νάξου, δύο πρόσωπα έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στον αποφασιστικό ξεσηκωμό: Ο Μητροπολίτης Παροναξίας Ιερόθεος Αριστάρχου και ο ισχυρός άνδρας της Δρυμαλίας Μιχαλάκης Μαρκοπολίτης, ο Πύργος του οποίου υψώνεται μέχρι σήμερα περήφανος στο χωριό των Ακαδήμων. Μαζί τους και ένα σύνολο γενναίων αποφασισμένων ανδρών, την προσφορά των οποίων η Τοπική Ιστορία έχει διασώσει με ευγνώμονα γραφή!.
Ήδη, ευθύς μετά την 25η Μαρτίου του 1821, η επαναστατική φλόγα πυρπολούσε, απ’άκρη σ’άκρη, τις ελευθερόφρονες ψυχές των Ελλήνων! Η Νάξος δεν ήταν δυνατόν να απουσιάσει από αυτό το ιερό χρέος.
Στις 6 Μαΐου του 1821, μια όμορφη και συγκινητική εικόνα χρωμάτιζε τα μονοπάτια και τα περάσματα από τα χωριά της Νάξου προς την Χώρα. Περί τους 2.000 Ναξιώτες κατέβηκαν εκεί και συγκεντρώθηκαν στον χώρο γύρω από την Μητρόπολη, με τραγούδια για Λευτεριά και απόφαση για Αγώνα! Προς το μέγα αυτό πλήθος ομίλησε με λόγια παλλόμενα από συγκίνηση και επαναστατικό πνεύμα, ο Μητροπολίτης Παροναξίας Ιερόθεος, ο οποίος απεδείχθη πολύτιμη ηρωική μορφή.
Ομίλησε επίσης και ο Μιχαλάκης Μαρκοπολίτης και ακολούθως το πλήθος χύθηκε ενθουσιώδες στους παραλιακούς δρόμους της Χώρας με τραγούδια απηχούντα την επαναστατική διάθεση που διείπε τις θελήσεις όλων!
Σε λίγες μέρες, την 27η Μαΐου, υπεγράφη και η Επαναστατική Προκήρυξη, με πρώτο υπογράψαντα τον Ιερόθεο. Μαζί υπέγραψαν και οι προεστώτες, οι δημογέροντες και οι φιλικοί. Στος τελευταίους ανήκε και ο Ναξιώτης φιλικός και πρόξενος της Ρωσίας Χριστόδουλος Ραφτόπουλος, ο οποίος την επομένη κιόλας του ναξιακού ξεσηκωμού της 6ης Μαΐου, με δικό του πλοίο έφυγε για την Τήνο, προκειμένου να το εξοπλίσει για τα περαιτέρω.
Κατά τους ιστορικούς, ο Αγώνας κρίθηκε στην θάλασσα. Παράλληλα με τον τρινήσιο στόλο (Ύδρας, Σπετσών και Ψαρών) και άλλοι (πάνω από 20) ναυτότοποι μπήκαν δυνατά στον απελευθερωτικό αγώνα.
Υπ’ όψιν ότι η πρώτη θαλάσσια νικηφόρα επιχείρηση κατά του οθωμανικού στόλου, έλαβε χώρα στο πέρασμα Μήλου – Κιμώλου στις 11 με 13 Απριλίου του 1821! Είναι το περίφημο Ρεσάλτο της Μήλου και Κιμώλου, στο οποίο καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Κιμωλιάτης φιλικός και ήρωας παπά Αντώνης Σάρδης!
