«Κυριακή κοντή γιορτή», λέει ο λαός μας, εννοώντας ότι ο χρόνος τελειώνει και σε λίγο θα ξέρουμε. Αύριο, λοιπόν, θα εκφραστεί η βούληση του ελληνικού λαού. Δυστυχώς, όμως, αυτόν τον μήνα ζήσαμε μια προεκλογική περίοδο κατά την οποία δεν συζητήθηκαν σχεδόν καθόλου τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και οι άνθρωποί της. Βεβαίως, οι υποσχέσεις δεν έλειψαν από κανέναν. Γνωρίζουμε, ωστόσο, λόγω εμπειρίας, ότι αυτές είναι κάλπικες, όπως η «Κάλπικη λίρα» της ταινίας. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πλένουμε καλά τα χέρια μας, όπως έλεγε μια ψυχή κατά την εποχή του κορονοϊού, κρατάμε μικρό καλάθι και δεν εφησυχάζουμε, αλλά παλεύουμε ώστε οι όποιοι κυβερνώντες να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Γιατί, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
* Ο δημαρχανεψιός, Κώστας Μπακογιάννης, μιλώντας στο διεθνές Φόρουμ των Δελφών, για την περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνα, ξεστόμισε το εξής αμίμητο: «Γίνονται αρχαιολογικές εκσκαφές, διότι από κάτω έχουμε μια ολόκληρη πολιτεία. Την Πολιτεία Πλάτωνα, την οποία έχουμε επιχωματώσει»! Ευτυχώς, πάντως, οι εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ έσπευσαν να τον καθησυχάσουν: «Μην ψάχνετε την Πολιτεία του Πλάτωνα σε ανασκαφές. Την έχουμε εμείς εδώ, στις εκδόσεις μας, καθαρή και καθόλου επιχωματωμένη»! Το να είσαι αγράμματος -γιατί περί τέτοιας περίπτωσης πρόκειται- δεν είναι κακό. Χρησιμοποιείς το επίθετό σου, τις γνωριμίες σου και φτάνεις ψηλά. Μέχρι πρωθυπουργός καταλήγεις. Προσωπικά, δεν ανησυχώ, γιατί η μητέρα Ντόρα θα παρέμβει. Θυμάστε που κάποτε μας έλεγε: «Μα, το παιδί έχει σπουδάσει στο Χάρβαρντ;». Μάνα είναι, τι να κάνει και αυτή η δύσμοιρη; Να τον στείλει ξανά στο Γυμνάσιο; Λέει; Δεν λέει…
* Ο Σύλλογος Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών οργάνωσε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, έξω από το γραφείο τού πρώην υπουργού, Κώστα Καραμανλή, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τις Σέρρες. Η είδηση, βεβαίως, απουσίαζε από τα τοπικά Μέσα. Τα κανάλια του νομού, ειδικώς, έπαθαν μια εμφανή αλλά ταυτοχρόνως εξηγήσιμη αφωνία. Κουβέντα δεν είπαν για το έγκλημα. Οι γονείς των θυμάτων κατήγγειλαν ότι η λέξη «Τέμπη» είναι απαγορευμένη και όποιος την αναφέρει, πιπέρι στο στόμα! Μη φανταστείτε όμως ότι και τα αντίστοιχα αθηναϊκά τήρησαν διαφορετική στάση! Κι αυτά αετό αμολούσαν. Προεκλογική περίοδο είχαμε, μη δημιουργήσουμε πρόβλημα στο καμάρι της οικογένειας, γιατί προέχουν οι δημοτικές εκλογές στην Αλβανία και οι προεδρικές στην Τουρκία! Όπως αντιλαμβάνεστε, η 107η θέση που καταλαμβάνει η δημοσιογραφία, σχετικά με την ελευθερία του τύπου, είναι μάλλον τιμητική, παρότι μας κατατάσσει σχεδόν στον πάτο. Άντε, λίγο πάνω απ’ αυτόν…
* Τέμπη (2): Οι γονείς των θυμάτων κατέθεσαν μήνυση σε 17 πρόσωπα, αλλά και κατά παντός υπευθύνου, στον εισαγγελέα εφετών Λάρισας. Η μήνυση στρέφεται κατά διοικήσεων του ΟΣΕ, της Hellenic Train, της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και κατά πολιτικών προσώπων: του πρωθυπουργού, των υπουργών Μεταφορών αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης, προέδρων και διευθυνόντων συμβούλων του ΟΣΕ επί Ν.Δ. και επί ΣΥΡΙΖΑ. Έπραξαν σωστά; Καλά, τώρα, θέλει και ρώτημα; Οι άνθρωποι έχασαν τα παιδιά τους και δεν θα είναι στα κάγκελα; Ας αναλογιστεί ο καθένας τι θα έκανε αν βρισκόταν στη θέση τους; Τρόμος με πιάνει και μόνο στη σκέψη. Άγια έπραξαν, λοιπόν, μη σας πω ότι άργησαν κιόλας. Ό,τι και αν αποφασίσουν, προσωπικά θα είμαι δίπλα τους. Ποιος είμαι άλλωστε να τους κρίνω; Από την ασφάλεια του σαλονιού μου;
* Τέμπη (3): Ο πρωθυπουργός ρωτήθηκε για το θέμα και δυστυχώς απέδειξε ότι παραμένει κατώτερος των περιστάσεων. Η δήλωσή του αποτελεί μνημείο υποκρισίας και απανθρωπιάς. Ως πατέρας όφειλε να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία. Μήπως, όμως, τα δικά του παιδιά μετακινούνται με τρένο; Η ακριβής δήλωσή του: «Λυπάμαι που το ζήτημα αυτό εργαλειοποιείται με τέτοιο τρόπο, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Πιστεύω ότι ο δικαιολογημένος θυμός (σ.σ. πάλι καλά) των συγγενών των θυμάτων δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές»! Να θυμίσω ότι σε ανάλογη περίπτωση, στο Μάτι, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, δήλωνε: «Εμείς μετράμε στρέμματα, όταν εσείς μετράτε φέρετρα». Αλλά, είπαμε. Τότε ήταν στα πράγματα οι άλλοι. Αηδία, απέχθεια, αποστροφή, ό,τι και να πεις είσαι μέσα για τον άνθρωπο. Ακόμη δεν εμπέδωσε το υπέρτατο αγαθό της σιωπής! Και μιας και πιάσαμε σήμερα τον Πλάτωνα, ο μεγάλος φιλόσοφος της αρχαιότητας έλεγε: «Οι σοφοί μιλούν επειδή έχουν κάτι να πουν. Οι ανόητοι επειδή πρέπει κάτι να πουν»…
* Όπως φαίνεται, οι σχέσεις Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ δεν είναι και στο καλύτερο δυνατό σημείο. Τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, βεβαίως, πιστολιάζουν τον πρόεδρο, Νίκο Ανδρουλάκη, γιατί ο συγκεκριμένος δεν ξεχνά τις παρακολουθήσεις, ιδίως αυτές που τον αφορούν. Ο πρωθυπουργός, προσφάτως, ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη. Με ένα ΠΑΣΟΚ κάποιου άλλου υποθέτω, ας πούμε του Ανδρέα Λοβέρδου, τα πάντα συζητιούνται. Αναλυτικά, ο κύριος Μητσοτάκης είπε: «Ο κύριος Ανδρουλάκης έφερε το ΠΑΣΟΚ πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το θεωρώ δύναμη προοδευτικού εκσυγχρονισμού. Με μια τέτοια κυβέρνηση θα πατήσουμε το φρένο, ενώ η χώρα πρέπει να πατήσει το γκάζι»! Βλέπετε τι δυσκολίες εμφανίζονται σήμερα; Πάντως, ούτε ψύλλος στον κόρφο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, γιατί τα πράγματα προμηνύονται δύσκολα. Και θα γίνουν ακόμη δυσκολότερα, αν η κάλπη δεν ξεκαθαρίσει την κατάσταση…
* Ο κύριος πρωθυπουργός, μιλώντας στην «Καθημερινή της Κυριακής», για τα προβλήματα της νεολαίας, υπήρξε αρκούντως κατατοπιστικός. Θα τολμούσα να πω απολύτως ειλικρινής, παρότι αυτή η ιδιότητα δεν είναι και το δυνατό του σημείο: «Πολλοί έφυγαν από τη χώρα. Άλλοι ζουν με χαμηλές αμοιβές και πολύ ακριβό ενοίκιο ή μένουν ακόμη με τους γονείς τους, επειδή δεν βγαίνουν οικονομικά»… Αφήνω κατά μέρος αυτά που μας έλεγε, ότι η Ελλάδα κοιτάζει πλέον μπροστά, δημιουργούνται ευκαιρίες και οι νέοι επιστρέφουν από την ξενιτιά στην πατρίδα! Όσα ανέφερε αποτελούν την πάσα αλήθεια. Απλώς αναρωτιέμαι ως τι μιλάει ο κύριος Μητσοτάκης; Γιατί αν μιλάει σαν αντιπολίτευση, καλό είναι κάποιος να του υπενθυμίσει ότι είναι ο πρωθυπουργός και με τις πράξεις, τις ενέργειες ή τις παραλείψεις του καθορίζεται το παρόν και το μέλλον των νέων ανθρώπων. Όχι τίποτα άλλο, αλλά να μην τρελαθούμε ξαφνικά με ό,τι ακούμε οι δύστυχοι…
* Ενδιαφέρον διάλογος στο MEGA. Παναγοπούλου: «Μα πώς γίνεται να βγαίνει ξανά πρώτος, με τόσα σκάνδαλα, τόση διαφθορά, τόσο αυταρχισμό;»… Πρετεντέρης: «Μα ελέγχει το σύνολο των ΜΜΕ και οι περισσότεροι πολίτες δεν μαθαίνουν σχεδόν τίποτα»! Για να μην τρομάξετε, δεν πάσχουν από κάποια εκφυλιστική ασθένεια των εγκεφαλικών κυττάρων, στο Μεγάλο Κανάλι! Απλώς, η συζήτηση αφορούσε τη φίλη και γείτονα Τουρκία και ασφαλώς όσα… περίεργα συμβαίνουν εκεί. Δηλαδή, ουδεμία σχέση με τα δικά μας. Για να μην μπερδεύεστε το λέω, έτσι;
* Ο Σταύρος Θεοδωράκης, στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές», είχε καλεσμένο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Οι ερωτήσεις ήταν κανονικές. Αυτές που πρέπει να θέτει ο δημοσιογράφος, όταν έχει απέναντί του αρχηγό κόμματος και τέως πρωθυπουργό της χώρας. Ο οικοδεσπότης λοιπόν απέδειξε ότι αν θέλει μπορεί να λειτουργήσει ως δημοσιογράφος. Κανονικός δημοσιογράφος. Τι κρίμα όμως που η προηγούμενη συνέντευξή του με τον πρωθυπουργό δεν είχε καμία σχέση με δημοσιογραφία. Τι κρίμα…
* «Το ‘‘τεσσάρι’’ στην Κύπρο, στη Eurovision, δεν είναι το πρόβλημα, αλλά το αποτέλεσμα. Ένα ακόμη δείγμα της προσπάθειας που κάνουν πολλές πλευρές του κυρίαρχου συστήματος να αποξενωθεί η ελληνική κοινωνία από τη Μεγαλόνησο και το Κυπριακό, ώστε να προωθηθούν τα απορριπτέα σχέδιά τους»… Αυτά τα… σοφά ανέβασε στον προσωπικό λογαριασμό του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς. Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι πρόκειται για ένα σοβαρό άνθρωπο, γνώστη των θεμάτων της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Ωστόσο, αυτός ο αχταρμάς Eurovision-Κυπριακού μόνο γέλια προκαλεί. Δεν ανοίγει τη δυνατότητα για σοβαρή συζήτηση των εθνικών θεμάτων. Και δυστυχώς με τέτοιους όρους δεν μπορεί να πέσει στο τραπέζι το Κυπριακό. Γιατί έτσι η διαδικασία λαμβάνει καφενειακή μορφή ή έστω αυτή που συναντάς συχνά-πυκνά στα πρωινάδικα…
* Ερώτηση προς τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα: «Θεωρείτε δεδομένο ότι η χώρα θα πάρει επενδυτική βαθμίδα τους επόμενους μήνες, ανεξαρτήτως των εκλογικών και των πολιτικών εξελίξεων;». Απάντηση: «Έχουμε φτάσει πολύ κοντά. Ο καταλύτης που παραμένει για να την πάρουμε είναι οι προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης κυβέρνησης. Αν οι προγραμματικές δηλώσεις είναι συνεπείς με την επενδυτική βαθμίδα, τότε θα την πάρουμε. Αν δεν είναι, δεν θα την πάρουμε»! Εγώ, λοιπόν, ο μαδουραίος αντιλαμβάνομαι τα πράγματα πιο απλά. Αν βγει μια κυβέρνηση φιλελεύθερη, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και όλα θα πάνε δεξιά. Αν, όμως, βγει κυβέρνηση ήξεις-αφήξεις, με μπερδεμένο πρόγραμμα, τότε οι αγορές θα προβληματιστούν και μάλλον τα πράγματα είναι στριμόκωλα. Γι’ αυτό, τον νου σας, ρεμάλια, στην κάλπη! Για να μη χρειαστεί ο χριστιανός να βγάλει λαγούς από το καπέλο. Κατανοητό ή το θέλετε σε πιο απλή μορφή;
* Στα άλλα νέα, ο υφυπουργός Οικονομικών, Πάτρικ Γκράιχεν, παραιτήθηκε από τη θέση του, εξαιτίας νεποτισμού και κατάχρησης εξουσίας. Ο συγκεκριμένος συμμετείχε σε επιτροπή, η οποία, εντελώς τυχαία, επέλεξε τον κουμπάρο του, Μίχαελ Σέφερ, ως επικεφαλής της εποπτευόμενης από το υπουργείο του Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ενέργειας (DENA). Επιπλέον, έδρασε προνομιακά υπέρ περιβαλλοντικής οργάνωσης, στην οποία κατέχει ηγετική θέση η αδελφή του, σύζυγος του έτερου υφυπουργού Οικονομικών, Μίχαελ Κέλνερ. Τα γράφω για να μαθαίνετε τι διαφθορά υπάρχει στη Γερμανία. Ευτυχώς, Θεέ μου, που ζούμε στην Ελλάδα, δηλαδή μακριά από τέτοια φαινόμενα παρακμής. Ευτυχώς…
* Ο κύριος Άδωνις μιλάει για τον εαυτό του, με τη σεμνότητα που τον διακρίνει και τον ξεχωρίζει. Χρησιμοποιεί τις κατάλληλες λέξεις, αλλά επειδή κάποιες είναι κομματάκι δύσκολες, τις εξηγεί χωρίς φόβο. ΑΒΛΗΤΟΣ: δεν έχει βληθεί ή πληγεί. ΔΙΚΑΙΟΣ: μάχεται για το δίκαιο, το σωστό και το νόμιμο. ΩΚΥΘΟΟΣ: ταχύς. ΝΙΚΑΦΟΡΟΣ: επιτυγχάνει νίκες. ΙΘΥΣ: ευθύς, ακριβής, σωστός, ειλικρινής, τίμιος. ΣΩΦΡΩΝ: συνετός, λογικός, προνοητικός, μετρημένος. Εντάξει, θα σχολιάσω την κατάσταση. Επειδή τον θεωρώ τον μεγαλύτερο κλόουν από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν, το μόνο που του αξίζει είναι το «μαύρο στον Μαυρογιαλούρο. Μαύρο»!
Πάντα προβληματιζόμασταν, όταν ακούγαμε πολλά «θα» από το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Μετά την εφαρμογή, όμως, των μνημονίων, γνωρίζουμε ασφαλώς ότι οι υποσχέσεις ελαττώθηκαν και όσοι τάζουν λαγούς με πετραχήλια, δεν μπορούν να εξηγήσουν πότε και κυρίως πώς θα πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Γιατί, σε μια κοινωνία ταξικών αντιθέσεων, αγαπητοί πλεμπαίοι μου, δεν περνάνε όλοι χάλια. Κάποιοι που κινούνται στα υψηλά εισοδηματικά στρώματα έχουν τις αβάντες τους. Ξέρετε τώρα: φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακοί νόμοι, χορηγίες, θαλασσοδάνεια και άλλα τέτοια όμορφα. Και όλα αυτά πάντα με την ευλογία της κυβέρνησης. Ωστόσο, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ τα εξηγούσε πολύ απλά: «Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε»! Καλή μας εβδομάδα…
