“Τα γάντια χειροκροτούν,
οι φαντάροι παρουσιάζουν όπλα,
οι τράπεζες χωνεύουν τη λεία τους,
δυο αστυνόμοι τρέχουν.
Ποιος είναι;
Τίποτα, τίποτα.
Ποιος είναι;
Ένας άνεργος λιποθύμησε. Τίποτα.
Μπορεί και να πέθανε. Τίποτα.”
Φυσάει…
Τ.Λ.
-Φυσάει άγαρμπα.
Φυσάει και είναι σαν ν’ ακούς τον Κάδωνι όλη μέρα να παρλάρει ασταμάτητα.
Αν είχα ψύλλους, θα τους είχε πάρει ο αέρας.
Αλλά δεν έχω και ευτυχώς δηλαδή.
Έχω όμως την ξινή. Αδύνατον να την πάρει ο αέρας, λόγω βάρους.
Που έχει κάνει το σπίτι πανσιόν.
Εξ αιτίας της έχουν μαζευτεί άλλα τρία γατιά στο δωμάτιο.
Δεν κάνουν τίποτα τα καημένα, τρυπώνουν και κοιμούνται.
Εμένα δεν με πειράζει.
Κι ας μου τρώνε τις κροκέτες, δε με νοιάζει.
Η κυρία Στέλλα-με τον ωραίο καναπέ-δεν ξέρω ποτέ θα πάρει ανάποδες και θα την εκπαραθυρώσει, μαζί με τις γάτες.
Θα το σκεφτώ αν θα της ανοίγω να μπαίνει μέσα το βράδυ.
Δεν είμαι βέβαιος.
-Σε άλλα νέα, όλα τα παλιά γίνονται νέα.
Λίγο ανάπτυξη, λίγο σκάνδαλο, κάτι πυρκαγιές, ο κοτρονοιος που αντιστέκεται, ο κοτρονοϊός που επιμένει και για κερασάκι ένα σουτζούκ λουκούμ.
Αυτή η Τρουκία …Ρτουκία, πως την λέτε.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει… και τίποτα δεν είναι όπως παλιά.
Τον πρωθυποκούλη σας σκέφτομαι, που έμεινε άγρυπνος δυο μέρες (μόνο) και το έκανε και ζήτημα.
Απ’ τα 20 λέει είχε να ξαγρυπνήσει έτσι.
Η ψυχή του πάρτι.
Καθότανε και διάβασε το εγχειρίδιο του καλού πρωθυπουργού, που χρόνος για ξενύχτι.
Γι’ αυτό όποτε ανοίγει το στόμα του να μιλήσει έχει μαύρα μεσάνυχτα.
Παρενέργειες.
Διατήρησε την ομορφιά του όμως.
Φράπα.
Χνιααρρρ, χνιααρρρ, χνιααρρρ…
-Κι ενώ γίνεται πανικός και δεν ξέρετε από πού θα σας έρθει, γίνεται της μηνύσεως και του εξώδικου.
Κι έχουν χωριστεί οι οπαδοί με τα κασκόλ.
Να ‘ρθουν οι Τρούκοι, να σας δουν να σφάζεστε από μόνοι σας μέσα στη Βουλή και να μην ξέρουν τι να κάνουν.
Να σας διακόψουν, μήπως τους δώσετε λίγη σημασία ή να συνεχίσουν απτόητοι κι όπου βγουν;
Ναι ξέρω, έχετε σοβαρά θέματα να λύσετε.
Εκείνο που σας διαφεύγει είναι πως μόνοι σας τα δημιουργείτε.
Ε, το ποιος τα πληρώνει αυτά τα παιχνιδάκια είναι γνωστό.
Ένας μωρέ δεν το ξέρετε, αυτός που υποτίθεται πως υπηρετείτε.
Τέλος πάντων και πολύ ασχολήθηκα, είπαμε είμαι γάτος, το πολύ-πολύ να πλακωθώ με την ξινή για λίγο και μετά περνάει και στους δυο.
Θνιαααρρρ…
–Πάντως, τώρα που το θυμήθηκα, καλό παιδί αυτή η κυρία από τη Γερμανία.
Θυμήθηκε πως ο πρωθυπουργός σας της έκανε δώρο ορτανσίες και τηλεφώνησε στον απέναντι να του πει να μην αγριεύει πολύ, γιατί ο γείτονας του είναι ευγενικό παιδί κι έχει ευαίσθητη ψυχή.
Διότι οι χειρονομίες μετράνε.
Εγώ ας πούμε, ως Χαρίλαος, θα μετρούσα, μαδώντας, τα πέταλα απ’ τις ορτανσίες.
Ποδονομία.
Καμέλιες έπρεπε να της πάρει, αλλά ας μην το κάνω θέμα, πέρασε και η ώρα.
Περιμένω με αγωνία να δω, τι δώρο θα κάνει στη Γιάννα-μια είναι η Γιάννα- τον Δεκέμβριο.
Απλή περιέργεια γάτας…
-Τεντώθηκα, χασμουρήθηκα, ώρα για ξάπλες.
Πάω να μετρήσω κονσερβάκια για να κοιμηθώ.
Θα τα θέσω υπό αμφιβήτηση για να έχει και σασπένς.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
Υ.Γ.
Δηλαδή τώρα ο πρωθυπουργός θα κοιμηθεί κανονικά;
