Σιγά -σιγά οι περισσότερες επιχειρήσεις ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους χιλιάδες επισκέπτες, κάποιες άλλες ήδη έχουν ανοίξει και έχουν προϋπαντήσει τους πρώιμους εραστές της Σαντορίνης .
Του Αντώνη Γάκη – Μητροπία (επιχειρηματίας στην Σαντορίνη)
Θα ήταν όμως όμορφο και ρομαντικό , πριν εμπλακούμε στους τρελούς ρυθμούς της περιβόητης “καλής σεζόν” να αναστοχαστούμε γιατί αγαπάμε αυτό το νησί, είτε είμαστε Θηραίοι, είτε είμαστε άνθρωποι που επιλέξαν να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί, είτε εποχιακοί εργαζόμενοι ( αν και με 6-7 μήνες το νησί έχει γίνει ο μόνιμος τόπος διαμονής) είτε επισκέπτες που θέλησαν να περάσουν τις διακοπές τους στο νησί μας.
Δεν είναι το παν το χρήμα αλλά ο Άνθρωπος!
Όσα λεφτά και να στοίχισε η επένδυση μας, όσα πολλά λεφτά και αν στοιχίζει το σούπερ μάρκετ, το ενοίκιο η βενζίνη σίγουρα μετά από κοπιαστική εργασία έχουμε πολύ καλύτερο εισόδημα από το μέσο εργαζόμενο οπουδήποτε άλλου στη χώρα μας .
Σίγουρα δουλεύουμε πιο εντατικά, σίγουρα έχουμε το άγχος της επιχειρηματικότητας , αλλά πάντα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας λέγανε , “Έχει ο θεός,” και ας μην είχαν εκείνοι να ταΐσουν ούτε τα παιδιά τους καλά καλά.
Μοιραζόντουσαν το τοματάκι τη φάβα το λίγο σιτάρι με το γείτονα τον περιηγητή τον δάσκαλο από τα ξένα .
Οι συν-εργαζόμενοι μας δεν είναι ρομπότ, ούτε μηχανές, είναι άνθρωποι ευτυχώς, έχουν αφήσει τα σπίτια τους για ένα καλύτερο σήμερα, έχουν γίνει εσωτερικοί μετανάστες σε ένα μοναδικό νησί το οποίο όμως δεν μπορούνε να το χαρούνε.
Όλοι μας κάνουμε λάθη, αλλά όλα γίνονται καλύτερα με ένα χαμόγελο, με μια ευγενική σύσταση. Εξάλλου, εμείς τους επιλέξαμε, δίκη μας η ευθύνη να τους βοηθήσουμε να προσαρμοστούν σταδιακά στην δίκη μας οπτική με αγάπη και ηρεμία.
Φυσικά στο πανικό της εργασίας θα ειπωθεί και μια πιο έντονη κουβέντα εκατέρωθεν, αλλά σε όλες τις οικογένειες όταν είναι αληθινές οικογένειες, όλα λύνονται με ένα χαμόγελο.
Οφείλουμε να τους ανταμείβουμε για την πραγματική εργασία τους, χωρίς κρυφά γράμματα και τσιγκουνιές.
Όχι δεν είναι συνέταιροί μας, αλλά σίγουρα είναι συνεργάτες μας και όσο πιο τίμια αμείβονται, τόσο καλύτερα θα αποδίδει η επιχείρηση μας και θα αμειβόμαστε και εμείς καλύτερα ως ιδιοκτήτες.
Win-win όπως λένε και στο χωριό ή το “ένα χέρι νίβει το άλλο”, που θα λέγαν οι παλιοί .
Εσένα φίλε μου, ξάδερφε μου δεν θα σου λείψουν τα 200 – 300 ευρώ το μήνα που είναι το bonous του εργαζομένου που του “έφαγες”, αλλά για εκείνον είναι το σούπερ μάρκετ του μήνα, η δόση του σπιτιού ή, του δανείου.
Εξάλλου πλέον με την άνοδο του τουρισμού στην Αθήνα είναι εύκολο να βρει τον ίδιο ονομαστικό μισθό που τους δίνεις και να είναι και δίπλα στο σπίτι του .
“Δεν βρίσκω καλό προσωπικό” θα λέμε σε λίγο και θα αναπολούμε τους παλιούς εργαζομένους μας.
Βέβαια και ο εργαζόμενος πρέπει να καταλάβει και εσένα τον επιχειρηματία, κοπίασες, δανείστηκες, αγχώθηκες και δεν βρίσκεις τα χρήματα στα δέντρα (μόνο ευκάλυπτους έχουμε εξάλλου άντε και καμία ελιά).
Ο επισκέπτης μας δεν είναι ούτε χαζό αμερικανάκι, ούτε κάνει τον κινέζο !
Μπορεί η ομορφιά του νησιού μας να είναι ανεπανάληπτη, αλλά αν συνδυάζεται με ανεπανάληπτη κίνηση, ανεπανάληπτα σκουπίδια, αγένεια, εκμετάλλευση και γενικά ανεπανάληπτη κοντόφθαλμη λογική, το διαδίκτυο και “το τικ τοκ”, παραμονεύουν να μας κάνουν να καταλάβουμε δυσάρεστα πως “ρόδα είναι και γυρίζει” και πως πριν μόνο 4 δεκαετίες δεν βρισκόμασταν καν στο χάρτη του τουρισμού .
Μια άγονη γραμμή ήμασταν !!!
Βέβαια και ο επισκέπτης πρέπει να σεβαστεί κ εκείνος την περιουσία μας, το νησί μας, την παράδοση μας, αλλά εμείς είμαστε το πρώτο παράδειγμα τους.
Με λίγα λόγια η Σαντορίνη είναι πολλά, αλλά σίγουρα είναι το αμπέλι της, η λάβα της, οι άνθρωποι της με τις μουσικές της καρδιάς μας…
Καλή Σεζόν λοιπόν !!!
