Η ανακοίνωση της Διοίκησης του Πανναξιακού ΑΟΝ αναδεικνύει το πρόβλημα που υπάρχει στην Ελληνική οικονομία και την αδυναμία πλέον κινήσεων έξω από τις πραγματικές μας δυνατότητες
Η απόσυρση του Πανναξιακού από το Τσάλεντζ Καπ αποτελεί μια κακή είδηση. Πλήγμα για το γόητρου του ελληνικού βόλεϊ και της ίδιας της ομάδας. Δεν είναι η πρώτη φορά για ελληνική ομάδα. Μας έχει ξανασυμβεί. Το ζήτημα είναι που πάμε; Λεφτά δεν υπάρχουν. Περιοριζόμαστε εντός των συνόρων. Ψυχολογικά αν ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα ευρωπαϊκό ταξίδι πως θα πείσεις τον κόσμο σου για το κάτι παραπάνω. Η έξοδος στην Ευρώπη είναι πάντα ένας μεγάλος στόχος.
Προφανώς δίχως χρήματα δεν γίνεται τίποτα. Είναι ειλικρίνης και τίμια η στάση των ανθρώπων της ναξιώτικης ομάδας να αποσυρθούν. Δεν θέλουν να δημιουργήσουν χρέη. Πάμε μέχρι εκεί που μας παίρνει. Αυτό είναι το σωστό. Το θέμα όμως είναι ότι ο αθλητισμός μας, με εξαίρεση ίσως του «αιώνιους» μπαίνει στη γυάλα. Η κρίση κορυφώνεται και η μετατροπή των σωματείων από επαγγελματικά σε ερασιτεχνικά μοιάζει ως η μοιραία κατάληξη. Πόσο μπορούν να αντέξουν απλήρωτοι οι αθλητές ή να παίρνουν τα ελάχιστα για να παίζουν; Το βαρύ φορτίο όμως είναι τα ταξίδια. Κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα. Για μια μικρή κοινωνία τα χρήματα είναι λίγα. Αλλες – λογικά – είναι οι προτεραιότητες.
Οι χορηγίες τελειώνουν ή δεν επαρκούν, τηλεόραση δεν υπάρχει, αλλά τα έξοδα τρέχουν. Είναι άδικο όλο αυτό για την προσπάθεια που καταβάλουν ομάδες όπως αυτή του Πανναξιακού. Είναι άξιοι συγχαρητηρίων για όσα πέτυχαν ως τώρα. Δεν θα τους πάρει κανείς το κεφάλι που δεν παίξουν στην Ευρώπη. Δεν είναι αντικείμενο μας ένα ματς πάνω ή κάτω «στας Ευρώπας». Δεν είναι δική τους ευθύνη. Το θέμα είναι όλης της χώρας. Σκάνε κανόνια. Το ένα μετά το άλλο. Ο αθλητισμός δεν αντέχει. Γίνεται προνόμιο των λίγων.
Ο επαγγελματικός, αυτός που σε πάει για πρωτάθλημα και μεγάλες διακρίσεις. Το μεράκι ανθρώπων όπως εκείνων της Νάξου είναι μεγάλο, αλλά για το κάτι παραπάνω θες και πολλά λεφτά. Η ελληνική οικονομική φούσκα έχει σκάσει εδώ και καιρό. Πρέπει να αποφασίσουμε γρήγορα τι αθλητισμό θέλουμε. Οπως είμαστε οι απογοητεύσεις θα διαδέχονται η μια την άλλη…
