-Κοίτα να δεις που είχε χώσει το γατοπάκι μου η ξινή, ρε φίλε!
Μέσα σε μια κούτα μαζί με κάτι φακέλους που γράφουν πάνω «αρχι…»… μισό λεπτό να δω τι γράφει, έχει σβήσει ο μαρκαδόρος, ααααα, «αρχείο» γράφει, είπα και γω!
Κατάλαβες;
Ένα μήνα τώρα μου είχε αρχειοθετήσει το γατοπάκι μου «ένεκα η μετακόμιση Χαρίλαε» και με φίμωσε τον γάτο η ξινή.
Κι έχασα όλα τα σημεία και τα κέρατα που έγιναν και τα σχολίαζα μόνος μου με μια πολυθρόνα που δεν είχε ελατήρια.
Ούτε «ντόϊνγκ» δεν μπορούσε να πει η καψερή, κάτι ν’ απαντήσει.
Θα στο χρωστάω αυτό ξινή κι ας μ’ έφερες ση Νάξο που αγαπώ και στο αμπελάκι μου με τις στραβές κουτσούρες.
-Πάει ενας μήνας που έμεινα εκτός και ήρθαν τα ύστερα του κόσμου!
Έσπασαν οι σφραγίδες, χύθηκε το μελάνι και ήρθε η Αποκάλυψη.
«Θα πεθάνουμε όλοι!», εσείς δηλαδή γιατί εγώ είμαι γάτα.
Όχι, δεν θέλω να πεθάνει κανείς από σας.
Θέλω όλοι να προσέχετε πολύ τον εαυτό σας και τους άλλους, θέλω να μείνετε σπίτι και να βγαίνετε μόνο για τα απαραίτητα.
Θα μείνουμε κι εμείς μέσα μαζί σας για συμπαράσταση.
-Η ξινή έχει μπει σε προληπτική καραντίνα από την Παρασκευή που ήρθαμε στο νησί.
Χρυσή την έχει κάνει η κυρία Στέλλα-με τον ωραίο καναπέ-να βγει απ το δωμάτιο, να πάει στο υπόλοιπο σπίτι, τίποτα αυτή, απομόνωση.
Μόλις της πουν κάτι τέτοιο αρχίζει το κήρυγμα και εξηγεί γιατί είναι σωστή αυτή της η κίνηση.
Μην της φέρνετε αντίρρηση ρε παιδιά, αυτή η κοπέλα όταν έχει δίκιο πρήζει συκώτια λέμε!
Θα γλιτώσουμε απ’ τον κοτροναϊό, πως τον λένε, και θα πάμε από συκώτι φουα γκρα.
Αφήστε την ήσυχη την ενοχλητική!
Μπαααααααα….
-Πάντως εγώ είμαι γάτος αλληλέγγυος και εντελώς φερέγγυος.
Κάθομαι και της κρατάω συντροφιά.
Δηλαδή, φυσάει πολύ και δεν πολυβγαίνω στο χωράφι, γι’ αυτό.
Θα μας πάρει ο αέρας εδώ κάτω, γεγονός.
Να δω την ξινή με μάσκα, γάντια και ροζ ρόμπα με άσπρα λέλουδα να πετάει σαν χαρταετός και τι στον κόσμο!
–Είμαι κακός;
Λιγάκι.
Όσο πατάει η γάτα, εγώ δηλαδή.
Την αγαπάω την παλιοξινούλα, αλλά θέλω και να την κάνω και κοτλέ ενίοτε.
Έχουμε μια σχέση κάκτους…μπάθους, πως το λένε αυτό, δεν θυμάμαι.
Αυτό τέλος πάντων, καταλάβατε.
–Η κυρία Στέλλα βλέπει τηλεόραση στην κουζίνα.
Και η ξινή φωνάζει να κλείσει έναν Βαρύτιμο…Βεατρίκιο, θα σας γελάσω, γιατί λέει μπούρδες.
Δε μας φτάνει ο αέρας, έχουμε και τις φωνές της ξινής τώρα.
Πολύ φασαρία ρε παιδί μου, γι αυτό δεν την πλησιάζει ο ιός, θέλει κι αυτός την ησυχία του.
-Πάντως αυτός ο υπουργός Τουρισμού που έχετε αναθεώρησε.
Πριν καμιά βδομάδα έλεγε πως ο κοτροναϊός μπορεί να έχει και θετικές επιπτώσεις στον τουρισμό, τώρα λέει θα έχει αρνητικές.
Άμα δεν ξέρεις Θελοχάρη, πως σε λένε, να ρωτήσεις αυτούς που θα φάνε το πακέτο για τις επιπτώσεις και να μη λες ό,τι σου ρχεται.
Κι εγώ είμαι αισιόδοξος γάτος, αλλά βλέπω την παγκόσμια πραγματικότητα.
Δύσκολα τα πράγματα καλά μου δίποδα.
Δύσκολα για όλους.
Κι αν κάτι πρέπει να μάθετε απ’ αυτή τη συμφορά είναι να γίνετε καλύτεροι.
Ανθρωποκεντρικοί και όχι νουμεροκεντρικοί και γδάρτες.
Πρέπει να αλλάξετε προς το καλύτερο και να μην σκύψετε το κεφάλι.
Να παραμείνετε άνθρωποι, άνθρωποι ωραίοι.
–Να στείλω τους χαιρετισμούς μου και τα μουστακοτριψίματά μου στο Σαγκρί της Νάξου.
Μπράβο στους κατοίκους του χωριού που βοηθάνε τους μεγαλύτερους και όπου παραστεί ανάγκη αυτές τις ζόρικες μέρες.
Να διαβάσετε στο naxos press τα σχετικά.
Σας αφήνω τώρα, γιατί κάτι ύποπτο κινείται έξω από την πόρτα.
Πάω να ερευνήσω.
Κοτλέ διαγωνίως
Και μην ξεχνάτε ε…Μένουμε σπίτι!
Υ.Γ.
Στάματα να φυσάς κι εσύ πια, μας ζάλισες την έρευνα και μας ανακάτεψες τη γούνα!
