Η πρόσκρουση του Champion Jet 3 στο λιμάνι της Πάρου άνοιξε ξανά τον κύκλο αμφισβήτησης προς τους Πλοιάρχους, με το ίδιο το συμβάν να καταδεικνύει την επικινδυνότητα των λιμανιών και όχι της ναυτοσύνης.
Του Γιώργου Αντωνίου (δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα e-nautilia.gr)
Λιγότερο από δύο μήνες μετά το περιστατικό με το σπάσιμο του κάβου Speedrunner Jet στην Αλόννησο και τον τεράστιο ντόρο που δημιουργήθηκε γύρω από το θέμα αυτό, ένα ακόμη περιστατικό έρχεται και πάλι να μας δείξει περίτρανα ότι κανείς πλοίαρχος δεν φταίει για τα ακατάλληλα λιμάνια.
Αυτή την φορά είχαμε το περιστατικό με τον πρόσκρουση του Champion Jet 3 στο λιμάνι της Πάρου, λόγω των ισχυρών και των έντονων ριπών ανέμου όπως δήλωσε και η Seajet.
Ξεσηκώθηκαν όπως είναι φυσιολογικό κάθε λογής καπετάνιοι του του πληκτρολογίου και του γλυκού νερού, λέγοντας για το πόσο απρόσεκτος ήταν ο Πλοίαρχος, το ότι δεν είναι καλός στην δουλειά του κτλ.
Το χειρότερο και το λυπηρό της υπόθεση όμως είναι ότι υπάρχουν πολλά σχόλια από συναδέλφους μηχανικούς οι οποίοι και αυτοί με την σειρά τους κατηγορούν τον Πλοίαρχο. Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, αλλά είναι εντελώς απαράδεκτο να υπάρχουν ναυτικοί που δεν μπορούν να καταλάβουν τις δυσκολίες και να νομίζουν ότι. Η μόνη δυσκολία ενός πλοιάρχου είναι… ο εξάντας…
Με υψηλό αίσθημα ευθύνης η αντίδραση της SEAJETS στο συμβάν του CHAMPION JET 3 στην Πάρο
Δεν το συνεχίζω, απλά εκφράζω την απορία μου. Και για να μην παρεξηγηθώ. Και φυσικά όλοι αυτοί δεν αντιπροσωπεύουν το σύνολο των συναδέλφων μηχανικών. Απλά δε θα ήθελα να βλέπω ούτε ένα σχόλιο από ναυτικούς προς ναυτικούς.
Μεταξύ μας μπορεί πολλές φορές να έχουμε διαφωνίες. Όταν όμως υπάρχουν τέτοια θέματα θα πρέπει να είναι όλοι ενωμένοι.
Και συνεχίζω. Ήταν σίγουρο ότι θα συμβεί πολύ σύντομα και πάλι κάποιοι περιστατικό στην ακτοπλοΐα και είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα ξανά συμβεί. Και μάλιστα σύντομα.
Τι πρέπει να γίνει; Είχαμε αναφέρει και πάλι εδώ στο e-nautilia.gr, ότι Πρέπει η πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να θεσπίσει ένα νομοθετικό πλαίσιο όπως αυτό του απαγορευτικού.
Να κάνει μια ενδελεχής μελέτη, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΕΜΠΕΙΡΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΑΚΤΟΠΛΟΪ́ΑΣ (το γράφω με κεφαλαία για να μην αποφασίσουν μόνο οι λιμενικοί και γραφιάδες πάλι), ώστε να θεσπίσουν πόσο θα είναι τα μέγιστα μποφόρ και η μέγιστη σε κύμα κατάσταση της θάλασσας ώστε να δίνεται η άδεια από το λιμεναρχείο για να δέσει ένα πλοίο.
Το ξέρω ότι πολλοί θα βιαστείτε να πείτε «μα καλά, αυτό είναι, και θα πρέπει να είναι, στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε πλοιάρχου». Δεν θα διαφωνήσω αλλά εδώ πρόκειται για θέμα ιδιάζουσας περίπτωσης.
Εάν γίνει αυτό πρώτα από όλα προστατεύεις τον εκάστοτε Πλοίαρχο. Δεν τον βάζεις να αμφιταλαντεύεται και να σκέφτεται τι θα γίνει εάν αρνηθεί την πρόσδεση 2, 3 ή και περισσότερες φορές. Θα τον διώξουν; Θα τον αφήσουν; Θα αμαυρωθεί η φήμη του; Και άλλα πολλά.
Εννοείται ότι μαζί με τον Πλοίαρχο προστατεύεις τα πληρώματα, τους καβοδέτες και φυσικά το ίδιο το επιβατηγό κοινό. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν κάνω διάκριση τι είναι πιο σημαντικό απλά ανέφερα τον Πλοίαρχο πρώτα γιατί εκείνος είναι που θα πάρει την αρχική απόφαση για τον αν θα δέσει ή όχι. Σημαντικοί είναι εξίσου όλοι.
Επιπλέον, λύνεις και τα χέρια των τοπικών λιμενικών αρχών. Και αυτοί από την πλευρά. Τους εάν υπάρχει ένα νομοθετικό πλαίσιο θα μπορούν πολύ εύκολα να μη δώσουν άδεια να δέσει ένα πλοίο για λόγους ασφαλείας.
Γνωρίζω ότι μπορεί να ακούγεται τραβηγμένο όλο αυτό αλλά είναι μια «λύση ανάγκης» με τα ακατάλληλα λιμάνια που υπάρχουν στα ελληνικά νησιά.
Ας μην πυροβολούμε λοιπόν κανένα. Ούτε Πλοιάρχους, ούτε πληρώματα ούτε λιμενάρχες και λιμεναρχεία.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο υπουργός θα πρέπει επιτέλους να κάνει κάτι από όλα αυτά, το οποίο μόνο καλό θα είναι για όλους στην ακτοπλοΐα….
Κλείνοντας, θέλω να θυμίσω ότι είχαμε γράψει εδώ ότι: «Με δυο bow thruster το δένω κι εγώ»: Πόσο εύκολη είναι τελικά μια μανούβρα; Ή πραγματική αλήθεια
Και η πραγματική αλήθεια είναι ότι ούτε με δέκα bow thruster δεν δένει κάποιος ένα βαπόρι εάν δεν έχει τις κατάλληλες ικανότητες, την απαραίτητη εμπειρία και φυσικά την γνώση που πρέπει.
Ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει αυτός που θα κάνει την σωστή μανούβρα για να δέσει ένα πλοίο. Και είναι αυτός επίσης που στην «στραβή» θα πρέπει να πάρει την αντίστοιχη απόφαση με Σα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά καπετάνιοι του πληκτρολογίου και καμία ιδέα δεν έχουν… Απλά νομίζουν ότι έχουν….
