“Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε” Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο
Καληνύχτα #ΤάσοςΓλύκας. Κι αν δε βρεθούμε στα όνειρα, θα βρεθούμε όταν βασιλέψει κι ο δικός μου ήλιος”.
Με τα λόγια αυτά, ο Αρης Γλύκας – γιος του εκπαιδευτικού Τάσου Γλύκα – μέσα από την προσωπική του σελίδα λέει “αντίο” στον αγαπημένου του πατέρα…
Τάσος Γλύκας. Εκπαιδευτικός. Δάσκαλος με το “Δ” κεφαλαίο. Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών. Ξαφνικά, όπως τον γνωρίσαμε εμείς στη Νάξο στις αρχές της δεκαετίας του 80… Μπήκε στην αίθουσα του Γυμνασίου και άνοιξε ένα τεράστιο παράθυρο στη ζωή μας. Ο Θεολόγος που μας έδειξε ότι υπάρχει και ο άλλος τρόπος διδασκαλίας έξω από το βιβλίο της παράδοσης
Ο Δάσκαλος που μας έκανε να ρωτάμε. Να αμφιβάλλουμε. Να αμφισβητούμε. Να ψάχνουμε κάθετι που μας προκαλει απορία. Να μην μένουμε στη στείρα ανάγνωση. Αλλωστε η Θεολογία δεν ήταν / είναι στατική. Είναι μίας διαρκής αναζήτηση. Οσοι μπορέσαμε να βγούμε από το …κουτί της τότε λογικής στην εκπαίδευση, τού οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ”… Οσοι δεν μπορέσαμε, πάλι του οφείλουμε ένα αντίστοιχα μεγάλο “ευχαριστώ”… Μας έδειξε το δρόμο, αλλά δεν μπορέσαμε να τον ακολουθήσουμε.
(σ.σ. Στη κεντρική φωτογραφία με τους μαθητές του Γιώργο Μπιλά – Ανδρέα Λιανό – Στάθη Τσακωνιάτη και Μανώλη Κατσούλη στο λιμάνι της Νάξου λίγο πριν την αναζώρηση για την 5νθημερη εκδρομή στη Σαντορίνη τον Απρίλιο του 1981)
Ηρθε στη ζωή μας στις αρχές της δεκαετίας του 80… Εμεινε λίγο. Αλλά το στίγμα του ισχυρό. Διαφορετικό. Αυτό που ενδεχομένως να είχαμε ανάγκη. Μετέφερε όλη την αγωνία του, το πάθος του για ένα σχολείο έξω από τα δεδομένα και τα στερεότυπα. Δεν ήταν άλλωστε εύκολο, εκείνη την εποχή να διδάσκεις θρησκευτικά έξω από το κατεστημένο…
Ο Τάσος Γλύκας αγάπησε τη Νάξο, όπως τον αγάπησε κι αυτή. Ισως να φταίει και το επίθετο. Οι μαθητές του, πάντα τον αναζητούσαν.. Δεν ήταν βλέπετε ο τυπικός εκπαιδευτικός μέσα στο στενό κοστούμι και το αγέλαστο ύφος… Είχε αδυναμίες που τον έκαναν πιο ανθρώπινο… Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Κόρινθο, όπου και σήμερα Πέμπτη (28/12) γίνεται η νεκρώσιμη ακολουθία.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει… Και ελπίζουμε ότι ψηλά που θα βρεθεί θα μας προσέχει και θα μας συμβουλεύει όπως έκανε κάθε φορά που ήταν στο πλευρό μας….
Μέσα από τη σελίδα του Naxospress.gr εκφράζουμε στα συλλυπητήρια μας στους οικείους του…
