Σε μια πόλη (σ.σ. μιλάμε για τη Νάξο) που εδώ και δεκαετίες παλεύει να βρει την ταυτότητά της ανάμεσα σε δρόμους και τραπεζοκαθίσματα, η οδός Αγίου Αρσενίου σήκωσε πανό – κυριολεκτικά.
Το μήνυμα σαφές:
«Τέλος στα πρόστιμα, Δήμαρχε – Πεζοδρόμηση τώρα»
Όχι, δεν είναι φοιτητικό σύνθημα, ούτε κραυγή αγανάκτησης του 2011. Είναι το 2025 και οι επαγγελματίες κοντά στην πλατεία Ευριπαίου (σ.σ. την πιο γνωστή ως πλατεία Πρωτοδικείου) φωνάζουν προς το Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων για το αυτονόητο: ισότητα στο δικαίωμα επιχειρείν.
Όσο η παραλιακή ζώνη κλείνει το καλοκαίρι για να υποδεχτεί επισκέπτες (Ελληνες και ξένους) με αέρα νησιώτικο και φόντο το Κάστρο, λίγα μέτρα πιο μέσα η Νάξος αλλάζει πρόσωπο. Όχι προς το καλύτερο.
Στην οδό Αγίου Αρσενίου στο δρόμο προς την πλατεία Ευριπαίου, ζούμε το θέατρο του παραλόγου την καλοκαιρινή περίοδο: Οχήματα κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα, οι πεζοί αναζητούν εναγωνίως διέξοδο από τον αστικό λαβύρινθο και οι επιχειρηματίες —που χρόνια παλεύουν να κρατήσουν τις επιχειρήσεις τους ζωντανές— δέχονται πρόστιμα επειδή έστησαν τραπεζάκια έξω. Γιατί; Επειδή η πόλη δεν λέει να γίνει πόλη.
Το υποτιθέμενο «μεικτό μοντέλο» κυκλοφορίας απέτυχε.
Η πρόταση; Λογική και υλοποιήσιμη (σ.σ. την είδαμε και στο παρελθόν άλλωστε):
Κλείστε τον δρόμο από τις 19:00 (ή στις 20:00) έως τις 23:00.
Κάντε τον χώρο βιώσιμο. Όπως το κάνατε στην παραλία. Όπως το οραματιζόσασταν σε δεκάδες υποσχέσεις, συνεδριάσεις και ανακοινώσεις.
Γιατί το να ζητάς το αυτονόητο δεν είναι πολυτέλεια — είναι αντίσταση. Ώστε να μπορούν όλοι να αναπνεύσουν, να δουλέψουν, να ζήσουν.
Γιατί τελικά, τι πόλη θέλουμε; Μια πόλη με κανόνες που ισχύουν για όλους; Ή μια πόλη που χωρίζεται σε «προνομιούχους» και «τιμωρημένους»;
Το πανό μπροστά από γνωστή επιχείρηση εστίασης δεν είναι απλώς πανό. Είναι επιγραφή δυσφορίας. Είναι η σιωπηρή φωνή αυτών που προσπαθούν να επιβιώσουν, ενώ τους ζητείται να παίζουν με άλλους κανόνες απ’ ό,τι ο διπλανός.
Η ώρα των αποφάσεων δεν είναι αύριο.
Ήταν χθες.
