Κυριακή 11 Αυγούστου και στην Κωμιακή έχει … γιορτή. Εκδήλωση μνήμης και τιμής. Βλέπετε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Θεοσκέπαστης Κωμιακής και η Δημοτική Κοινότητα Κορωνίδας τιμούν τη μνήμη του Οικουμενικού Πατριάρχη Άνθιμου Γ΄ Χωριανόπουλου… Με καταγωγή από την Κωμιακή και με την ευκαιρία συμπλήρωσης 182 χρόνων από τον θάνατό του (13 Αυγούστου του 1842).
Το μνημόσυνο θα τελεστεί στην εκκλησία του χωριού από τον Πρωτοσυγκελλεύοντα της Ιεράς Μητροπόλεως, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Δωρόθεο Βενετσανόπουλο, με το πέρας της Θείας Λειτουργίας.
Θα ακολουθήσουν ομιλίες για τη ζωή και τους αγώνες του Άνθιμου Γ΄ από τον πρόεδρο της κοινότητας Αντώνη Γ. Χωριανόπουλο και τον φιλόλογο Νίκο Λεβογιάννη.
Η σχετική πρόσκληση αναφέρει:
Βιογραφία …
Καταγόταν από το χωριό Κορωνίδα (Κωμιακή) της Νάξου. Γεννήθηκε το 1762. Ο πατέρας του, ιερέας στην Κωμιακή, καταγόταν από την Πελοπόννησο. Το επίθετό του ήταν Χωριανόπουλος. Ο Άνθιμος ύστερα από τις βασικές του σπουδές χειροτονήθηκε Διάκονος του Πατριαρχείου επί Πατριαρχίας Νεοφύτου Ζ’ και διετέλεσε και Μέγας Αρχιδιάκονος από το 1791. Στη συνέχεια έλαβε το αξίωμα του Πορτάρη και τον Απρίλιο του 1797 έγινε Πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το ίδιο έτος ο Άνθιμος εκλέχτηκε Μητροπολίτης Σμύρνης ως διάδοχος του Μητροπολίτη Γρηγορίου, ο οποίος είχε εκλεγεί Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο γνωστός Γρηγόριος Ε,’ και το 1821 Μητροπολίτης Χαλκηδόνος.
Ως Μητροπολίτης προσέφερε υψηλό ποιμαντικό έργο. Διαβάζοντας κανείς την εξαίρετη ερευνητική εργασία του Γεωργίου Λαμπάκη στις σελίδες 133-250 θα αντιληφθεί πόσο μεγάλη και ουσιαστική υπήρξε η προσφορά του Ανθίμου. Οι Τούρκοι, σε αντίποινα για την εξάπλωση της Ελληνικής Επανάστασης, τον συνέλαβαν, μαζί με άλλους Ιεράρχες και τον φυλάκισαν για επτά μήνες στα μπουντρούμια της Κωνσταντινούπολης.
Μετά τον απαγχονισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ και την ολιγόμηνη Πατριαρχεία του Ευγένιου του Β’, ο οποίος πέθανε από τα βασανιστήρια των Τούρκων, ο Άνθιμος εκλέχτηκε Οικουμενικός Πατριάρχης, φυλακισμένος τότε ως Μητροπολίτης. Παρά τη δύσκολη τότε εποχή λόγω της Ελληνικής Επανάστασης, ο Άνθιμος πέτυχε να διατηρηθεί η Ανεξαρτησία της Αρχιεπισκοπής της Κύπρου και τα προνόμιά της, αν και Αρχιερείς της Πατριαρχικής Συνόδου συμφωνούσαν και προέτρεπαν να καταργηθεί η Αρχιεπισκοπή της Κύπρου. Μία άλλη επίσης επιτυχία του Ανθίμου υπήρξε η επίμονη άρνησή του στην επιδίωξη και προσπάθεια του Άγγλου προτεστάντη Λιβς να εκδοθεί από το Πατριαρχικό τυπογραφείο η μετάφραση της Αγίας Γραφής στη δημοτική γλώσσα,
Το 1824 ο Άνθιμος καθαιρέθηκε από τον Σουλτάνο γιατί αρνήθηκε να συνεργαστεί μαζί του κατά της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και εξαιτίας της κατηγορίας, που κυκλοφορήθηκε εναντίον του ότι επιθυμεί και υποστηρίζει την ανεξαρτησία των Σέρβων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τότε ο Άνθιμος απομακρύνθηκε από την Κωνσταντινούπολη στη Χρυσούπολη (Σκούταρι) και στη συνέχεια εξορίστηκε στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ύστερα από εξορία πολλών μηνών και πολλές κακουχίες επηρεάστηκε πολύ αρνητικά η υγεία του.
Με απόφαση του Σουλτάνου, τον Δεκέμβριο του 1825 ο Άνθιμος επέστρεψε στη Σμύρνη. Η συμμετοχή του εδώ στα εκκλησιαστικά δρώμενα υπήρξε συχνή και αποδοτική. Διετέλεσε μάλιστα και τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Σμύρνης τη διετία 1831-1833. Το 1842 νοσηλευόμενος στο Γραικικό Νοσοκομείο Σμύρνης εκδήμησε προς Κύριον. Την κηδεία του τέλεσε ο Μητροπολίτης Εφέσου Άνθιμος. Η ταφή του έγινε στον Ιερό Ναό του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στον οποίο Ναό μέχρι το 1922, χρονιά της Μικρασιατικής καταστροφής, σωζόταν μεγάλη και ωραία εικόνα του. Με διαθήκη του ο Άνθιμος άφησε όλη την περιουσία του σε ιερούς ναούς και ευαγή ιδρύματα της αγαπημένης του Σμύρνης.
