Χθες το βράδυ, Σάββατο 10 Μαϊου, στην καρδιά της Αθήνας, ο πολιτισμός έβγαλε τη στολή του καθωσπρεπισμού και φόρεσε τη σεμνότητα και τη συγκίνηση της λαϊκής δημιουργίας.
Στο Μέγαρο Μουσικής, εκεί όπου συνήθως παίζουν οι επαγγελματίες, πήραν θέση άνθρωποι της διπλανής πόρτας — μαθητές, καθηγητές, ερασιτέχνες και μαέστροι με μεράκι. Ανάμεσά τους και η Φιλαρμονική του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, που με τη ζεστασιά της πρώτης συμμετοχής, έφερε τον ήχο του νησιού στο αθηναϊκό κοινό.
Μια εκτέλεση με ψυχή, από ανθρώπους που αποδεικνύουν πως όπου υπάρχει αγάπη για την τέχνη, εκεί ανθίζει και η ελπίδα. Γιατί ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια – είναι αντίσταση. Και η Νάξος, με τα ψηλά της βουνά, ύψωσε και τις νότες της.
Ας δούμε την σχετική ανάρτηση από την Ελένη Ανδριανοπούλου μέσα από την ανάρτησή της στα social media όπου υπάρχει και σχετικό video
“Χθες το βράδυ έλαβε χώρα το 19ο Φεστιβάλ Φιλαρμονικών, Χορωδιών και Μουσικών Συνόλων στο Μέγαρο Μουσικής.
Για πρώτη φορά η Νάξος εκπροσωπήθηκε με τη Φιλαρμονική Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και έπαιξε σε πρώτη εκτέλεση το Νάξος με τα ψηλά βουνά σε διασκευή για μπάντα πνευστών. Ηταν μια μοναδική στιγμή για τα παιδιά και τους γονείς. Τη μαέστρο μας Μαρία Ελευθερίου και όλη της την πολύχρονη προσπάθεια τίμησε ο Σπύρος Μπίμπιλας με τιμητική πλακέτα και την υπόσχεση να ξανάρθει και φέτος στο νησί μας.
Τη Φιλαρμονική μας υποστήριξε στο τρομπόνι ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος. Ο άνθρωπος ορχήστρα είναι και ο μαέστρος της Φιλαρμονικής και της Ορχήστρας της Θήρας που ξεχώρισε με τη μεταδοτικότητά της.
Εξαιρετικές επίσης οι εμφανίσεις πλήθους μουσικών όπως μερικές από αυτές: της Φιλαρμονικής της Ανδρου, των KROTALARTA, της Φιλαρμονικής Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης, της Φιλαρμονική Αράχωβας, της Φιλαρμονικής Δήμου Μονεμβασιάς, της παιδικής χορωδίας Βραχατίου, της νεανικής χορωδίας Αργούς Τελέσιλλα, της χορωδίας Πολιτιστικού Κέντρου ΔΕΗ Λάρισας και πολλών άλλων.
Πέντε ώρες μουσικό πρόγραμμα που μας συγκίνησε, μας συνεπήρε και μας θύμισε τα παιδιά και τους συμπολίτες μας που σε κάθε γωνιά της Ελλάδας επι τω πλείστον χωρίς υποστήριξη, οργάνωση και αναγνώριση παράγουν πολιτισμό και σώζουν τις ψυχές όλων μας.”.
