Τους γνώρισα την άνοιξη του 2022, λίγο αφότου έφτασα στη Νάξο. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την Ομάδα Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, την πολυπληθέστερη εθελοντική ομάδα στο Νότιο Αιγαίο.
Από την πρώτη στιγμή με εντυπωσίασε το ήθος τους, η προσήλωσή τους στο κοινό καλό, η ενεργή τους παρουσία παντού: στην προστασία της φύσης, στις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, στην κοινωνική συνοχή.
Αναρωτήθηκα πώς τα καταφέρνουν. Εργαζόμενοι άνθρωποι, με οικογένειες και καθημερινές υποχρεώσεις, κι όμως, βρίσκουν χρόνο και δύναμη να επεμβαίνουν όπου υπάρχει ανάγκη και πάντα με χαμόγελο.
Τους είδα να περιπολούν τα καλοκαίρια για να προλάβουν πυρκαγιές. Τους είδα να συνεργάζονται με τα σώματα ασφαλείας σε κρίσιμες καταστάσεις. Τους είδα να φροντίζουν την ασφάλεια σε αθλητικές διοργανώσεις, ιδίως εκεί όπου πρωταγωνιστούν παιδιά. Να διανέμουν ενημερωτικά φυλλάδια για την οδική ασφάλεια. Να υπενθυμίζουν να φοράμε ζώνες και κράνη. Να δρουν, όχι απλώς να διαπιστώνουν.
Αφορμή για αυτό το κείμενο στάθηκε η πρόσφατη δράση τους στο Μοναστήρι του Αγίου Χρυσοστόμου, ένα από τα πιο μαγευτικά σημεία του νησιού. Εκεί όπου κάποιοι ασυνείδητοι άφησαν πίσω τους σκουπίδια, οι εθελοντές επανέφεραν την ομορφιά, καθαρίζοντας τον χώρο μέσα σε λίγες μέρες από την ώρα που το διαπίστωσαν. Γιατί αυτό κάνουν. Βλέπουν, δρουν, προσφέρουν.
Ξέρω πως δεν επιδιώκουν ευχαριστίες ή δημοσιότητα. Όμως εγώ νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Και να απευθύνω μια έκκληση: να στηρίξουν οι αρμόδιοι αυτή την ομάδα, με εξοπλισμό, με αναγνώριση, με όσα χρειάζεται για να συνεχίσει το έργο της με ασφάλεια.
Και κάτι ακόμη. Αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, υπάρχει και ελπίδα. Ας ενισχύσουμε την ομάδα αυτή. Ας γίνουμε κι εμείς μέρος της. Ας δώσουμε λίγο από τον χρόνο μας, όταν μπορούμε. Η προσφορά, τελικά, επιστρέφει πίσω πολλαπλάσια.
Είναι όμορφο να προσφέρεις. Ευχαριστούμε, παιδιά.
