Ενα black out πήγε να κάνει κι αυτή η έρημη η ΔΕΗ μήπως και θυμηθούμε πως είναι να ζούμε χωρίς ηλεκτρικό και αυτό το έκανε μισό. Σε έξι ώρες επέστρεψε… ντροπή της
Αχ αυτή η ΔΕΗ; Ούτε για ένα black out τελικά της προκοπής δεν είναι ικανή. Γιατί ρε παλικάρια το λύσατε το πρόβλημα σε πέντε ώρες; Δεν μπορούσατε να το κρατήσετε για 24 ώρες τουλάχιστον. Όχι περισσότερο. Τι ζητάμε 24 ώρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα… Και εάν αναρωτιέστε γιατί γκρινιάζω είναι πολύ απλό… Στις τρεις πρώτες ώρες που δεν είχαμε ρεύμα πολύ απλά όλοι βγήκαν στα καφέ και άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους. Βλέπετε, δεν είχε social media οπότε ήταν μία καλή ευκαιρία για να επανέλθει η επικοινωνία και πάλι στους πάλαι ποτέ όμορφους καιρούς. Που υπήρχε ταχυδρομείο. Που υπήρχε η καλημέρα σε προσωπικό επίπεδο και όχι μέσω ενός κινητού.
Λίγο αργότερα, έγινε γνωστό ότι η διάρκεια της διακοπής θα ήταν περίπου οκτώ ώρες. Οπότε όλοι πήγαν έξω για φαγητό. Και να τα σουβλατζίδικα να δουλεύουν. Καλό αυτό για την οικονομία του νησιού. Και σχέδια για το τι θα κάνουμε χωρίς το ηλεκτρικό ρεύμα το βράδυ… Ξέρετε αγκαλίτσες και τα λοιπά και όχι το κλασικό, τηλεόραση, υπολογιστής και όλα αυτά που μας έχουν υποχρεώσει να είμαστε απάνθρωποι…
Όταν όμως ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα όλοι χαρήκαμε. Ψάξαμε όλοι να βρούμε φορτιστές για τους υπολογιστές και τα κινητά σε πρώτη φάση και στη συνέχεια να μπούμε στα social media και να ανεβάσουμε φατσούλες χαρούμενες που ήρθε το …ρεύμα. Αχ θεέ μου που οδεύουμε εν τέλει ε;
Και μέσα σε όλα ξεχάσαμε και το βασικό θέμα της εβδομάδας που δεν ήταν άλλο από την επίθεση που σημειώθηκε στο Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας Νάξου όταν πολίτης ενοχλημένος – όπως αναφέρεται – από τη συμπεριφορά νοσοκόμας σε τηλεφωνική τους επικοινωνία θεώρησε ως σωστό να χειροδικήσει, ή τουλάχιστον έτσι ακούστηκε… και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Γιατί κάπου εδώ χάσαμε τη μπάλα.
Και την χάσαμε γιατί μείναμε στα δέντρα και το δάσος έχει φύγει μακριά και δεν ξέρουμε γιατί…
Ποια είναι τα δέντρα και ποιο το δάσος κατά την άποψη μου; Το δάσος είναι η εν γένει συμπεριφορά μας…. Και τα δέντρα όλα τα άλλα. Δέντρο είναι το γεγονός ότι στη Νάξο δεν έχουμε βάρδια για ασθενοφόρου το βράδυ. Δέντρο είναι ότι δεν έχουμε φύλακα ή τηλεφωνητή στο νοσοκομείο. Δέντρο είναι το τι κόμμα είναι ο ή η πολίτης που χτύπησε την νοσηλεύτρια. Δέντρο είναι οι αντιδράσεις κάποιων πάνω στον τρόπο παρουσίασης από τα ΜΜΕ του γεγονότος που συνέβη. Κι όλα αυτά ουσιαστικά είναι κλαδιά του πραγματικού δέντρου, του δάσους που αναφέραμε πριν και ξεκινάει από τη συμπεριφορά μας, την παιδεία μας…
Και για να εξηγούμαστε γιατί πλέον αρχίζουμε να παρεξηγούμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη… Γιατί είναι δέντρο το γεγονός ότι δεν έχουμε βάρδια βραδινή για το ασθενοφόρο; Μα είναι γνωστό ότι λεφτά δεν υπάρχουν. Το κράτος δεν μπορεί να προσλάβει ΕΚΑΒιτες και έτσι τα ασθενοφόρα σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν με οδηγούς ακόμη και …Δημάρχους. Οπότε γιατί να έχει στη Νάξο; Τι είμαστε εμείς πιο όμορφοι ή πιο έξυπνοι. Το ίδιο ισχύει και για τους φύλακες ή τους τηλεφωνητές… Και η λύση του …στρατού που είχε αναφέρει κάποια στιγμή ο Δήμαρχος νομίζω ότι είναι αστείο και τίποτα περισσότερο.
Δέντρο είναι και το κόμμα που εκπροσωπεί ο ή η πολίτης. Ξαφνικά φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε ότι από τη στιγμή που ο ή η πολίτης είναι του τάδε κόμματος είναι κατακριτέος /α. Όχι. Έχουμε Δημοκρατία οπότε ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να είναι ότι κόμμα θέλει. Ακόμη και Χρυσή Αυγή. Νόμιμα εκλεγμένο κόμμα είναι και μάλιστα το 3ο στην Ελληνική Βουλή. Οπότε; Μισό εκατομμύριο ψηφοφόροι έχει πίσω του. Γιατί να τους ρίξουμε στην πυρά; Εάν το κάνουμε θα είμαστε χειρότεροι απ’ αυτούς.
Και όσο για τις αντιδράσεις κάποιων στον τρόπο που έγινε η αναπαραγωγή του γεγονότος από τα ΜΜΕ ας μη το σχολιάσω καλύτερα. Έχουμε φτάσει στο σημείο να αναζητούμε την εποχή της λογοκρισίας για να αισθανόμαστε ότι δεν θίγουμε κάποιον… Αν είναι δυνατόν; Ευτυχώς που εδώ στη Μάσκα έχουμε τον κο Διευθυντή που περνάει όλα τα κείμενα από λογοκρισία εδώ και χρόνια και δεν χάνουμε τη μπάλα…
Και πάμε στο δάσος. Και είπαμε είναι η Παιδεία μας. Γιατί είναι η μοναδική αξία που μπορεί να μας ξεχωρίσει από τους υπανθρώπους ή τα ζώα… Εάν είχαμε Παιδεία θα γνωρίζαμε ότι δεν εκτονωνόμαστε στους δημόσιους λειτουργούς όπως είναι οι γιατροί και τα υπόλοιπα μέλη του ιατρικού ή παραϊατρικού προσωπικού ενός χώρου όπως το Νοσοκομείο.
ΟΙ άνθρωποι αυτοί παλεύουν καθημερινά με τα όποια εργαλεία τους δίνει το κράτος για να μας κρατήσουν εν ζωή. Εάν πρέπει να ξεσπάμε πάνω τους τότε δείχνουμε ότι μάλλον δεν πήραμε ποτέ ολοκληρωμένη Παιδεία και τα όποια χαρτιά ή πτυχία κουβαλάμε δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια.
Επίσης, με τη σωστή Παιδεία έχουμε τη δυνατότητα αντίληψης για το συμβαίνει γύρω μας. Ότι δεν ασκούμε κριτική χωρίς να διαβάσουμε τι γράφει κάποιος και απλά βγάζουμε συμπέρασμα από έναν τίτλο άρθρου. Συνήθως, οι τίτλοι έχουν το στοιχείο της υπερβολής ώστε να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τον αναγνώστη. Από εκεί και πέρα υπάρχει το κείμενο που αναλύει αυτά που αναφέρονται στον τίτλο
Και βέβαια όταν κάποιος έχει Παιδεία δεν ισοπεδώνει τα πάντα. Αξιολογεί και καταλαβαίνει πότε προσπαθείς να γράψεις ή να πεις κάτι σοβαρά και πότε κάνεις χιούμορ. Δεν είναι όλα στον ίδιο κουβά… Δεν μπαίνουν. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε πριν συνεχίσουμε ανάλογη κουβέντα. Και συν τοις άλλοις έλεος πλέον με το Φατσοβιβλίο. Δεν είναι Ευαγγέλιο… Είναι απλά μία μορφή επικοινωνίας και τίποτα περισσότερο. Ξεκολλήστε. Ζήστε. Γιατί ο χρόνος τελικά είναι λίγος… Δεν χρειάζεται να περιμένουμε πότε θα κοπεί το ρεύμα για να πούμε ένα «γεια» στον συνάνθρωπό μας…
Εφημερίδα «Μάσκα» 20/01/2016
