Η τοποθέτηση του Κώστα Κατσουρού δημόσια περί “Δημοσίων αγαθών” και το ποίημα του Μαγιακόφκσι που έρχεται άμεσα στο μυαλό μας
Αλήθεια τι είναι “Δημόσιο Αγαθό” και το κυριότερο; πότε επιτέλους θα αντιδράσουμε για όσα συμβαίνουν γύρω μας αφήνοντας στην άκρη τον καναπέ…
Ο Κώστας Κατσουρός, ένα από τα πρόσωπα που γράφουν την δική τους ιστορία στη Νάξο μέσα από τις δράσεις του Ιστορικού Ομίλου Νάξου ΑΡΣόΣ αλλά και με τακτικές κύριες τοποθετήσεις, σήμερα το πρωί μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα “ήρθε η ώρα να πούμε κι ένα “δεν”…
“Καλημέρα. Είναι καιρός να αρχίσουμε να αντιδρούμε και να αντιστεκόμαστε πριν συμβεί το κακό!
Είναι καιρός να σκεφτούμε για τον τόπο μας και την θέση που αρμόζει, μας αρμόζει, να κατέχουμε σ’ αυτόν!
Αναπόφευκτα θα σκεφτούμε το ζήτημα “Δημόσιο αγαθό”!
Η θάλασσα, οι αμμουδιές, τα βράχια, τα βότσαλα,τα λιβάδια, οι ελαιώνες, οι αναβαθμίδες, τα βουνά, κ. ά. ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία! Ποια η σχέση μας μ’ αυτά;
Η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός, η Ιστορία μας, αποτελούν δημόσια αγαθά! Ποια η σχέση μας με αυτά;
Η δημόσια διοίκηση, η τοπική κυβέρνηση, οι παραγωγικές δυνατότητες του τόπου μας, η ενέργεια, αποτελούν δημόσια αγαθα! Πώς τοποθετούμεθα απέναντι σ’ αυτά;
Το δημόσιο αγαθό έχει ένα χαρακτηριστικό: δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, κυριαρχικός, στους οποίους το αγαθό οφείλει το χαρακτήρα του. Δεν απαλλοτριώνεται, δεν μεταβιβάζεται, δεν εκχωρείται, δεν κληρονομείται, δεν ενοικιάζεται, δεν πωλείται!
Να περνάτε ευφρόσυνα!!!!!!!”
Ανάρτηση που έφερε μοιραία στο μυαλό μας, ένα ποίημα του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι. Διαχρονικός άλλωστε και πάντα επίκαιρος
” Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας και δε λέμε τίποτα.
Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον
περπατούνε στα λουλούδια,
σκοτώνουν το σκυλί μας
και δε λέμε τίποτα.
Ώσπου μια μέρα
– την πιο διάφανη απ’ όλες –
μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας
ληστεύουν το φεγγάρι μας
γιατί ξέρουνε το φόβο μας
που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας.
Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα
πλέον δε μπορούμε να πούμε τίποτα”.
Φωτογραφία και πληροφορίες “Thessaloniki Arts and Culture”
