Μ’ αυτά και μ’ αυτά, άλλη μία εβδομάδα περνάει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας… Και ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας ταξιδεύει με τον δικό του μοναδικό τρόπο στο επταήμερο που ολοκληρώθηκε τονίζοντας ” Το νου σας και μην απελπίζεστε. Πάντα υπάρχουν και χειρότερα…”
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και ο ερχομός του νέου χρόνου. Υποτίθεται ότι η ζωή μας, αυτές τις μέρες της προσμονής, γλυκαίνει. Αμ, δε. Είναι τόσα πολλά τα συμβάντα, που, όσο να ‘ναι, ένα… νευρικό κλονισμό τον παθαίνεις. Άσε που εμφανίζονται τέτοια γεγονότα, που απορείς. Άλλα για γέλια και άλλα για… πολλά γέλια. Όχι κλάματα τέτοιες μέρες που ‘ρχονται. Τζήμερο, πάντως, διαθέτουμε. Πρώτο τραπέζι πίστα. Γιατί χωρίς τον κύριο Θάνο δεν προχωράνε οι κοινωνίες.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Υπομονή έχετε; Αν ναι, ο Γενάρης είναι κοντά για να δούμε το νέο ασφαλιστικό. Εφόσον ισχύει ό,τι γράφεται και λέγεται από την πλειονότητα των media, τότε θα κάνουμε πάρτι. Πάντως, κρατάτε μικρό καλάθι. Καλού-κακού. Επίσης και Νότη Μηταράκη έχουμε για 13η σύνταξη. Άλλωστε, ποιος είπε ότι φορολογούνται οι υποσχέσεις. Εμείς να ‘μαστε καλά και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε. Και Παναθηναϊκό στο μπάσκετ έχουμε, περιμένοντας τους… βαρβάρους. Όπου «βάρβαροι», οι κουτόφραγκοι της Ευρωλίγκας, οι οποίοι θέλουν να τιμωρήσουν τους… θεριακλήδες οπαδούς που άναψαν καπνογόνα. Σάμπως, όμως, αυτοί θα πληρώσουν το πρόστιμο; Αν, ωστόσο, παρ’ ελπίδα, πονάτε, προσέχετε τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία. Γιατί ορισμένα έχουν περίεργες… αντιλήψεις για την παροχή υπηρεσιών. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ, εξακολουθεί να ταράζει το εγκεφαλικό μας σύστημα. Ενώ ο Μάκης Βορίδης μάς τα εξηγεί απλά. ΠΡΟ-ΠΟ, ωστόσο, έγινε και η ψηφοφορία των αθλητικών συντακτών, σχετικά με την ανάδειξη των κορυφαίων. Ελληνοτουρκικά και απ’ αυτά έχουμε. Σε μικρή δόση, βεβαίως βεβαίως. Αλλά, για να μην παραπονιέστε, και Αλέξη Τσίπρα έχουμε. Δυστυχώς, ο κακός μας ο καιρός δημιουργεί συνθήκες απάνθρωπες σε Χίο και Μυτιλήνη, προκειμένου να ζήσουν οι πρόσφυγες, στους εκεί καταυλισμούς. Τέλος, οι βρετανικές εκλογές κλείνουν την εβδομάδα μας. Μπορίς Τζόνσον και Brexit. Άντε να δούμε πού θα καταλήξει αυτό το μπρα ντε φερ…
* «Για το αξιακό σύστημα της Αριστεράς, ο ”ήρωας” δεν κρίνεται από το πώς έζησε αλλά το πώς πέθανε. Ήρωας και αξιολύπητο παιδί μιας διαλυμένης οικογένειας, που έψαχνε να βρει νόημα στη ζωή του, με επαναστατική γυμναστική». Τάδε έφη… κύριος Θάνος Τζήμερος, με αφορμή τη συμπλήρωση 11 χρόνων από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον Επαμεινώνδα Κορκονέα. Η ερώτηση είναι απλή: Είναι τόσο σκατόψυχος ή απλώς επιδιώκει να προκαλεί με δηλώσεις… ό,τι να ‘ναι;
* Έρχεται νέο ασφαλιστικό τον Γενάρη, το οποίο, όπως εμφανίζεται, θα επιφέρει αυξήσεις σε ανθρώπους οι οποίοι εργάστηκαν πάνω από 30 έτη και υπέστησαν σημαντικές μειώσεις -κυρίως στις επικουρικές τους. Πολύ ωραίο μου ακούγεται για να είναι αληθινό. Μακάρι, όμως, μακάρι. Ο Γενάρης, άλλωστε, είναι κοντά…
* Είπα ασφαλιστικό και το μυαλό μου πήγε στις συντάξεις. Θυμήθηκα μια πρόσφατη δήλωση του κ. Νότη Μηταράκη, στο σταθμό του ΑΝΤ1, σχετικά με τη 13η σύνταξη. Στο ενδεχόμενο συνέχισης της καταβολής της, απέφυγε αρχικά να απαντήσει, παραπέμποντας στα δημοσιονομικά. Πιεζόμενος, ωστόσο, επιχείρησε να το υποβαθμίσει, μιλώντας για προεκλογικό επίδομα του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν πιέστηκε περαιτέρω, αφού η ίδια η Ν.Δ. το υπερψήφισε ως 13η σύνταξη, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι δεν θα διατηρηθεί! Αλλά ποιος ο λόγος να ανατρέξουμε σε παλιότερες δηλώσεις; Πάει, πέρασαν οι εκλογές. Μη δένουμε κόμπο τις υποσχέσεις. Αξία έχουν προεκλογικά. Μετεκλογικά αρχίζουν τα ζόρια και πέφτουμε στο ρεαλισμό, τα δημοσιονομικά και τα… βαριά.
* Αντιμέτωπος με τον κίνδυνο κυρώσεων βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, για το ντέρμπι της προηγούμενης Παρασκευής, στο ΟΑΚΑ, με τον Ολυμπιακό. Συγκεκριμένα, οι «πράσινοι» κατηγορούνται για ρίψη καπνογόνων και επεισόδιο που είχε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος με τον επικεφαλής της διαιτητικής τριάδας. Βλέπετε πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτό που εμείς θεωρούμε «ωραία ατμόσφαιρα» και σ’ αυτό που απαιτούν οι… κουτόφραγκοι. Υποτίθεται ότι, ειδικά, το κάπνισμα έχει εξαφανιστεί, αλλά το… φουγάρο με τα καπνογόνα πήγε σύννεφο. Λύση άμεσα, ακόμη και αν διεξαχθούν αγώνες κεκλεισμένων των θυρών…
* «Τι να κάνω, κυρία μου, πονάω. Συγγνώμη, κυρία μου, πονάω. Τι να κάνω; Πονάω αφόρητα», έλεγε ο δημοσιογράφος, Βασίλης Χήτος, στη φαρμακοποιό, η οποία διανυκτέρευε στο Γαλάτσι. Εκείνη, επικαλούμενη λόγους ασφαλείας, τον ανάγκασε -σύμφωνα με την εκδοχή του- να ανέβει σε μια σκάλα, ώστε να του χορηγήσει την ένεση μέσα από τη χαραμάδα των ρολών ασφαλείας, στο υπερυψωμένο παράθυρο! Κάποτε, ο Θανάσης Βέγγος, υποδυόμενος το φαρμακοποιό, στην ταινία «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», είχε τον παρακάτω διάλογο, με διερχόμενο πελάτη:
– Ορίστε…
– Έτσι διανυκτερεύετε, κύριε;
– Τι εννοείται, κύριε;
– Μια ώρα χτυπάω…
– Δεν το ‘ξερα ότι θα ‘ρχοσουν. Αν το ‘ξερα, θα περίμενα στο πεζοδρόμιο…
* Ο υπουργός, κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μετά τη σκληρή αστυνομική βία, έδωσε συγχαρητήρια στα ΜΑΤ, για τη στάση τους, λέγοντας: «Ούτε καταστολή υπήρξε ούτε εξευτελισμός διαδηλωτών». Ούτε καν οροθετικών γυναικών. Συγγνώμη, αυτό ήταν από την προηγούμενη υπουργική θητεία του! Και συνέχισε απτόητος: «Ο εξευτελισμός της ανθρώπινης προσωπικότητας δεν είναι νοητός ποτέ, πουθενά, από κανέναν. Τελεία και παύλα. Όταν συμβαίνει, η Αστυνομία -που είναι περήφανο σώμα, που εφαρμόζει το νόμο και κατά συνέπεια οφείλει να προστατεύει και τα ανθρώπινα δικαιώματα- έχει τη δύναμη να το αναδείξει και να το αντιμετωπίσει. Κανένα βίντεο, παρά τη δύναμη της εικόνας, δεν θα το αλλάξει αυτό!». Οι φωτογραφίες και τα βίντεο -παρά τη βούληση του υπουργού- που είδαν το φως της δημοσιότητος, δείχνουν αστυνομικούς να ξεβρακώνουν διαδηλωτές, αφού πρώτα έχουν φροντίσει να τους… περιποιηθούν. Ας μην αφήσουμε, όμως, την αλήθεια να χαλάσει μια ωραία αφήγηση: αυτή του υπουργού Μάικ. Άλλωστε, ο ίδιος άνθρωπος ψήφισε το μνημόνιο στη Βουλή, αλλά δεν είχε προλάβει να το διαβάσει! Ο Ρόναλντ Ρίγκαν, πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, πάντως τα εξηγούσε… ωραία, λέγοντας ότι οι δέκα πιο τραυματικές λέξεις που μπορεί να ακούσει κανείς είναι οι παρακάτω: «Είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω»!
* Ο κύριος Μάκης Βορίδης, προσερχόμενος στον ΣΚΑΪ, τον οποίο σε καμιά περίπτωση δεν λες εχθρικό ως προς την κυβέρνηση, μας μίλησε για την «αναγκαιότητα του ξύλου» και ότι πρέπει να την αποδεχτούμε: Σε ερώτηση για την αστυνομική βία, απάντησε μεταξύ άλλων: «Έπρεπε να έχετε διδαχθεί, ως προς αυτό, μετά τη συζήτηση που είχαμε. Συναινετική βία δεν υπάρχει. Όλα τα υπόλοιπα είναι στοιχεία εξαναγκασμού. Η βία υποχρεωτικά είναι αναγκαστική. Δεν έχετε εξοικειωθεί ακόμη μ’ αυτό;». «Όχι, κύριε υπουργέ. Γιατί να εξοικειωθούμε;», απάντησαν ως φυσιολογικοί άνθρωποι οι συντάκτες. Εκείνος, όμως, συνέχισε απτόητος: «Αν με καθυβρίσετε, οι συνέπειες που θα υποστείτε θα είναι συναινετικές;». Και κατέληξε, χαριτολογώντας: «Πρέπει να διδαχθεί ο εξαναγκασμός». Για να πω την αλήθεια, θυμήθηκα τη συχωρεμένη τη γιαγιά μου, η οποία σε ανάλογες περιπτώσεις έλεγε: «Παιδί μου, δέκα ραβδιές, σε ξένο κώλο δεν πονάνε»…
* Έχουμε ως Έλληνες μια μοναδική ικανότητα να διαφωνούμε για τα πάντα. Και να ρίχνουμε τρικούβερτους καβγάδες. Από σοβαρά μέχρι και ευτράπελα θέματα. Αρκεί σε δουλειά να βρισκόμαστε. Στα βραβεία του ΠΣΑΤ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου) δόθηκε η αφορμή για ένα ακόμη μαλλιοτράβηγμα μεταξύ των αθλητικών συντακτών και όχι μόνο. Τσιτσιπάς vs Αντετοκούνμπο. Ολυμπιακός του πόλο vs ΠΑΟΚ του ποδοσφαίρου. Ποιος θα ψηφιστεί κορυφαίος στο είδος του; Λες και έχει μεγάλη σημασία. Τη σκυτάλη στη συνέχεια πήρε ο Νίκος Σπανός, ατζέντης του Δημήτρη Ιτούδη, ο οποίος τα… έχωσε στο Σύνδεσμο, γιατί ο πελάτης του αλλά και ο Γιάννης μας δεν ψηφίστηκαν κορυφαίοι, προπονητής ο πρώτος και αθλητής ο δεύτερος: «Κάποια στιγμή θα ανοίξει ο δρόμος για εγχώριες διακρίσεις, μόλις αναγνωριστούν διαγαλαξιακά», έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό, στο facebook. Δεν ξέρω αν το σώζω -θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, ποιος νοιάζεται- αλλά προσωπικά πάλι βρέθηκα στη μειοψηφία, στην ψηφοφορία των συναδέλφων. Αντετοκούνμπο, ΠΑΟΚ και Ιτούδης ήταν οι επιλογές μου. Δηλαδή, δεν πέτυχα ούτε πουλί βαλσαμωμένο. Δεν πειράζει. Συνεχίζουμε…
* «Μην παρερμηνεύετε την ήπια στάση μας», διεμήνυσε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στον ομόλογό του της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν. Για να το κλείσουμε μια για πάντα. Οι ΗΠΑ, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία, το Ισραήλ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι λοιπές… δημοκρατικές δυνάμεις δεν είναι ούτε υπέρ της Ελλάδος ούτε υπέρ της Τουρκίας. Είναι υπέρ των εταιριών τους και κατά συνέπεια των συμφερόντων τους. Στηρίζουν οποιαδήποτε… επένδυση σε υδρογονάνθρακες, φυσικά κοιτάσματα, εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου. Αν μπορέσουν να πουλήσουν και υλικό για εξοπλισμούς, και στα δύο στρατόπεδα, ακόμη καλύτερα. Και δεν μιλάμε απαραιτήτως για ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη. Αρκεί και η ένταση που εκτοξεύει τους αμυντικούς προϋπολογισμούς των δύο χωρών.
* Από την πορεία του Πολυτεχνείου και μετά ο Αλέξης Τσίπρας ασχολήθηκε και με πεζά ζητήματα. Με διεύρυνση προς κεντροαριστερά αρχίσαμε, στη συνάντηση -σε άριστο κλίμα- καταλήξαμε, με τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, κύριο Τζέφρι Πάιατ. Τη μια Πολυτεχνείο και συνθήματα, την άλλη γλύκες και αγκαλιές με τον κύριο πρέσβη. Στη δεκαετία του ’80, στα Εξάρχεια, υπήρχε ένα σύνθημα γραμμένο σε ένα τοίχο. Δεν ξέρω αν ταιριάζει, πάντως, εγώ το θυμήθηκα: «Σύντροφοι, κρατάτε γερά την κουτάλα, μην πέσει στα χέρια της αντίδρασης».
* Φωτογραφίες από τη Χίο και τη Μυτιλήνη δείχνουν τις σκηνές των προσφύγων να έχουν πλημμυρίσει και η λάσπη να εμποδίζει τους ανθρώπους να κυκλοφορήσουν. Φανταστείτε ότι εκεί ζουν -τέλος πάντων- μικρά παιδιά και άτομα επίσης μεγάλης ηλικίας. Ντροπή στην κυβέρνηση, ντροπή στην Ύπατη Αρμοστεία, ντροπή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ντροπή στον πολιτισμό μας! Μπορούμε να συνεχίσουμε το μαλλιοτράβηγμα για το στολισμό των πόλεών μας με χιλιάδες μπιχλιμπίδια. Άλλωστε, σε λίγο έρχονται τα Χριστούγεννα και το νέο έτος. 1920, 1820, 1720 δεν ξέρω; Θα σας γελάσω…
* Θρίαμβος του Μπορίς Τζόνσον στις βρετανικές εκλογές. Οι Τόρις, με ποσοστό 43,6%, κέρδισαν την πλειοψηφία στη Βουλή, με 364 έδρες. Συντριβή του Εργατικού Κόμματος, με μόλις 32,2% και 203 έδρες. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα των Εργατικών τα τελευταία 30 χρόνια. Ειλικρινά, όμως, δεν ξέρω τι είναι πιο επικίνδυνο. Ο τύπος, ο οποίος μοιάζει κλώνος του Τραμπ, και θα αναλάβει να οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή το άγνωστο που θα επακολουθήσει μετά. Τα νερά, πλέον, μπορεί να παραμένουν αχαρτογράφητα, όχι μόνο για τη Μεγάλη Βρετανία αλλά και για την ίδια την Ευρώπη, ωστόσο, τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων πρέπει να γίνονται απολύτως σεβαστά. Χωρίς μεν… αλλά. Σεβαστά, τελεία και παύλα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, άλλη μία εβδομάδα περνάει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Την καλημέρα μου και προσοχή, γιατί ο «Ετεοκλής» έρχεται. Το νου σας και μην απελπίζεστε. Πάντα υπάρχουν και χειρότερα…