Με τίτλο “Ανοίξαμε και σας περιμένουμε” ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας ταξιδεύει στην εβδομάδα που μας πέρασε και όπως μας λέει “υπάρχει ελπίδα τελικά…” Από τον Εβρο και τον Δημάκη έως το Νόμπελ Οικονομίας στον Αδωνι Γεωργιάδη. Γιατί; Ξέρει αυτός… Α έχουμε και Αριστερές ομορφιές
Εβδομάδα με όλα τα καλά. Πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. Κατά τη γνώμη μου, κυριάρχησε ο αγώνας του κρατουμένου, Βασίλη Δημάκη, για την άσκηση των αυτονόητων δικαιωμάτων του. Κατά τα υπόλοιπα, η ζωή μας μπαίνει σε ρυθμό κανονικότητας.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Η εστίαση άνοιξε. Τα δρομολόγια στα νησιά ξεκίνησαν. Τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα είναι έτοιμα να υποδεχτούν το πρώτο κύμα αφίξεων των τουριστών. Αν αρχίσει και το ποδόσφαιρο, θα… ολοκληρώσουμε. Γιατί για κάποιους από μας παραμένει το αγχολυτικό μας, πώς να το κάνουμε…
* Το θέμα του Έβρου απέφυγα επιμελώς να το σχολιάσω. Πρώτον, γιατί είναι πολύ λεπτό και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις διεθνούς διπλωματίας, τις οποίες δεν διαθέτω. Και δεύτερον, γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη. Παρ’ όλ’ αυτά, προκύπτουν ερωτήματα για τους χειρισμούς του κυρίου Δένδια και των λοιπών αρμοδίων. Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε. Μόνο μια παρατήρηση ή μάλλον υπενθύμιση. Όταν ψηφίστηκε η Συμφωνία των Πρεσπών από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. σήκωσε τον κόσμο στο πόδι. Να οι διαδηλώσεις, να οι μακεδονομάχοι, να τα κανάλια. Η πολλή πατριδοκαπηλία, βεβαίως, δεν θα της βγει σε καλό. Ήδη, τα βρίσκει μπροστά της. Αλλά έτσι συμβαίνει όταν το ακροατήριό σου είναι πολύ μεγάλο, με τεράστιο πολιτικό εύρος, και βεβαίως τα… ψηφαλάκια απαραίτητα στα σχέδιά σου. Σε τούτη τη ζωή δεν μπορεί να τα έχουμε όλα δικά μας. Πώς θα γίνει; Έτσι δεν είναι;
* Η υπόθεση του Βασίλη Δημάκη δοκίμασε τα όριά μας αλλά και τις αντοχές μας ως πολιτισμένων όντων και, κυρίως, την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται η εκάστοτε εξουσία το λεγόμενο κράτος δικαίου, αλλά επίσης αυτό της ανεκτικότητας και βεβαίως της τήρησης των νόμων. Όλοι οι πολίτες, σύμφωνα με το Σύνταγμα, έχουν δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, προκειμένου να διευρύνουν τους γνωστικούς τους ορίζοντες. Οι αποκλεισμοί παραπέμπουν σε άλλα καθεστώτα, τα οποία προκαλούν ανατριχίλα. Τελευταία, διαπιστώσαμε μια εκδικητική αντίδραση από την πλευρά της Πολιτείας απέναντι στο συγκεκριμένο άτομο. Τα διαρκή εμπόδια, ως προς την απρόσκοπτη συνέχιση των σπουδών του, ανάγκασαν τον Δημάκη να ξεκινήσει απεργία πείνας και δίψας. Αποτέλεσμα; Η ζωή του κρεμόταν σε μια κλωστή. Το τι έχει διαπράξει ο συγκεκριμένος έχει κριθεί στα ελληνικά δικαστήρια. Ωστόσο, μένει ανοικτό το ζήτημά του, αυτό της πανεπιστημιακής κατάρτισης, το οποίο αποτελεί αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά του. Και τα δικαιώματα των φυλακισμένων δεν είναι αλά καρτ. Ισχύουν για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο γι’ αυτούς οι οποίοι διαθέτουν μπάρμπα στην Κορώνη. Ευτυχώς, όμως, το δίκαιο αίτημα του Δημάκη έγινε αποδεκτό και ο κρατούμενος σταμάτησε την απεργία πείνας. Η νίκη του είναι και νίκη κάθε πολιτισμένου ατόμου ή, μάλλον, κάθε οντότητας η οποία ανήκει στο ανθρώπινο είδος…
* «Το κράτος έχει φτάσει στα όριά του. Στην κρίση όλοι θα χάσουμε από λίγο. Το μείζον που προσπαθεί η κυβέρνηση είναι να χάσουμε δίκαια όλοι από λίγο. Ύφεση χωρίς να χάσουμε όλοι από λίγο δεν υπάρχει». Αυτά τα απλά, κατανοητά και… ωραία είπε ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης. Ο κύριος υπουργός δεν ξεστόμισε και καμιά σοφία. Αλλά υπάρχουν κάποιες απορίες. Θα χάσουμε δίκαια όλοι από λίγο; Πώς θα γίνει αυτό; Γιατί, αν το καταφέρετε, θα διεκδικήσετε το Νόμπελ Οικονομίας. Σε μια άδικη και ταξική κοινωνία δεν μπορεί να χάσουν δίκαια όλοι. Κάποιοι θα χάσουν και κάποιοι θα τα τσεπώσουν, για να το διατυπώσω όσο πιο απλά γίνεται. Πάντως, αυτό που ακουγόταν δειλά-δειλά για επικείμενη μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, πλέον, διατυπώνεται όλο και πιο φωναχτά στα καλά μας ΜΜΕ, τα οποία φροντίζουν για την… ενημέρωσή μας.
* Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε ο δήμαρχος Τήνου, Γιάννης Σιώτος, ο όμιλος Κοπελούζου δεν θα εγκαταστήσει, τελικά, στο νησί τις 15 ανεμογεννήτριες (σ.σ. αντίστοιχη μείωση υπάρχει και στη Νάξο όσον αφορά την εγκατάσταση ανεμογεννητριών από τον ίδιο όμιλο). Όταν ο λαός είναι ενωμένος, όποιους και αν έχει απέναντί του, τότε θα θριαμβεύσει. Η Κερατέα, η Χαλκιδική η Τήνος δείχνουν ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Και, κυρίως, οι ισολογισμοί και τα κέρδη δεν γίνεται να τοποθετούνται πάνω από το περιβάλλον και τις ανθρώπινες ανάγκες…
* Ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε στο Ζάππειο το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «Μένουμε Όρθιοι 2», το οποίο επί της ουσίας συνιστά τη νέα προγραμματική πρόταση του κόμματός του. Ωστόσο, κανένα κανάλι, δημόσιο ή ιδιωτικό, δεν έδειξε απευθείας την ομιλία του, πλην του μικρού Kontra. Κανένα, επίσης, δεν είχε εκτενή αναφορά στα λεχθέντα. Το ίδιο και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί. Στα σάιτ η κατάσταση ήταν εμφανώς καλύτερη. Πάντως, στην τηλεόραση, ειδικά, εμφανίζεται μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης, πλουραλισμού και κατά συνέπεια δημοκρατίας. Όταν μένει στην… απέξω το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φανταστείτε τι γίνεται με τα υπόλοιπα, τα μικρότερα. ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25 υφίστανται επικοινωνιακό μπούλινγκ και η φωνή τους μετά βίας φτάνει σε κάθε ελληνικό σπίτι. Η προνομιακή θέση της κυβέρνησης στα media δεν γίνεται να καταλήξει σε μονοπώλιο. Δεν είναι ανεκτό ειδήσεις και προβολή για τα δικά μας παιδιά και οι υπόλοιποι ας φωνάζουν, γιατί κάποια στιγμή θα κουραστούν και θα σταματήσουν… Αυτά σε άλλες εποχές, ελπίζουμε μακρινές και ξεχασμένες. Ελπίζουμε…
* Η επανεκλογή του Γιάννη Στουρνάρα (κεντρική φωτογραφία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΑΚΟΣ / INTIME NEWS) στη θέση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος δημιούργησε εύλογες απορίες για τη στάση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε στη Βουλή -με Ελληνική Λύση και ΜΕΡΑ25- την εκλογή. Ωστόσο, τα στελέχη του στην Τράπεζα τα έκαναν… ρόιδο. Ο Θόδωρος Μητράκος, αντιπρόεδρος της ΤτΕ, η Όλγα Χαρίτου, τοποθετημένη στο Νομισματικό Συμβούλιο της Τραπέζης, και ο Δημήτρης Σιδέρης ψήφισαν «ΝΑΙ». Ο Νίκος Σκορίνης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, ο οποίος μετέχει στο Γενικό Συμβούλιο, θεώρησε σωστό να απουσιάσει. Από την άλλη, το ΚΚΕ δεν καταψήφισε, όπως κάνει παραδοσιακά με όλους τους διοικητές της ΤτΕ, αλλά δήλωσε «ΠΑΡΩΝ». Όπως αποκάλυψε ο «Βηματοδότης», αυτό έγινε ως ένδειξη σεβασμού στον πατέρα του Γιάννη Στουρνάρα, Θανάση, λογιστή στα ορυχεία Κυριακόπουλου, στη Μήλο, όπου βρισκόταν εξορία. Ο πατέρας του Στουρνάρα ήταν μέλος του ΚΚΕ και γραμματέας του ΕΑΜ Φθιώτιδας-Ευβοίας. Αυτά τα ωραία συμβαίνουν κατά Αριστερά μεριά και μετά μου λέτε γιατί δεν σας γράφω. Τι να γράψω και εγώ ο δόλιος; Και αν τα πω, ποιος θα μου συμπαρασταθεί;
* Στις ΗΠΑ είχαμε άλλη μία δολοφονία Αφροαμερικανού από όργανο της τάξης. Ο πεσμένος στο έδαφος έγχρωμος πολίτης, όσο και αν εκλιπαρούσε τον ένστολο να τον αφήσει να πάρει ανάσα, γιατί κινδύνευε, άφησε τελικά την τελευταία πνοή του, θύμα μιας ακόμη απαράδεκτης, μισαλλόδοξης και ρατσιστικής αντιμετώπισης την οποία βιώνουν οι… πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Και όπως απέδειξε η ζωή, όλα αυτά με τις ευλογίες του κράτους, καθώς ουδείς αστυνομικός τιμωρείται ή οποίος τιμωρείται η ποινή είναι χάδι…
* Ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης, Παύλος, στη διάρκεια της αναστάσιμης ακολουθίας, η οποία τελέστηκε το βράδυ της Τρίτης, κατηγόρησε ακόμη και τον γαλλικό Διαφωτισμό για το κλείσιμο των εκκλησιών, και αφού τα έβαλε με όλους και όλα, κατέληξε: «Έκλεισαν τους ναούς, γιατί τους έβαλε ο Διάβολος». Θα με ρωτήσετε τι νόημα έχει η αναφορά σε τέτοιες δηλώσεις; Απλώς, μας υπενθυμίζει με πόση μούχλα και συντήρηση έχει ποτιστεί ο ανώτερος κλήρος, εν έτει 2020. Ευτυχώς, δηλαδή, που δεν διαθέτει άλλου είδους εξουσία και αρμοδιότητες, γιατί μας βλέπω -πολλούς εξ ημών- να μας πέταγε στην πυρά, χωρίς δεύτερη συζήτηση. Άκλαυτοι και αδιάβαστοι θα πηγαίναμε οι αιρετικοί…
* Είδηση που πέρασε στα ψιλά και προβλήθηκε επαρκώς μόνο από τα social media: «Οικοδόμος 65 ετών σκοτώθηκε πέφτοντας από τη σκαλωσιά, στο Ηράκλειο». Άραγε, όλοι εσείς που αυξήσατε τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση έχετε προσπαθήσει ποτέ να δουλέψετε -μία ώρα μόνο- στην οικοδομή και να δείτε τη γλύκα ή μόνο από τις… γραφειάρες σας βλέπετε προϋπολογισμούς, έσοδα-έξοδα, κέρδη-ζημιές; Ο Α.Κ., υπό κανονικές συνθήκες, έπρεπε να είναι σπίτι του ή με τους φίλους του, στο καφενείο, αντί να δουλεύει. Στη χώρα που κυριαρχεί το δόγμα «Θα δουλεύεις μέχρι να πεθάνεις», γιατί κάποιοι εγκέφαλοι μιλάνε με θράσος περί βιωσιμότητας του ασφαλιστικού, χωρίς, όμως, να κοιτάζουν τον άνθρωπο, τίποτα πλέον δεν αποτελεί είδηση. Νεκρός 65 ετών. Αν αυτό δεν είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας, τότε οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους…
Η εβδομάδα ξεκίνησε, λοιπόν, δυσάρεστα. Με Έβρο, Τήνο και Δημάκη. Φαίνεται, ωστόσο, ότι θα ολοκληρωθεί με κάποιες νότες αισιοδοξίες. Γιατί, ειδικά με την εξέλιξη στα δύο τελευταία γεγονότα, κάπως αναπτερώθηκε το ηθικό μας. Να που υπάρχουν και καλές ειδήσεις. Έστω και αν τα συστημικά media φροντίζουν είτε να μη μας ενημερώνουν για τα θέματα επαρκώς είτε να παίρνουν θέση απροκάλυπτα υπέρ των ισχυρών είτε να μη μας ενημερώνουν καθόλου.
Φαίνεται πως το παράδειγμα του MEGA, από την ένταξή μας στον Μηχανισμό Στήριξης μέχρι το κλείσιμό του, δεν προβλημάτισε κανέναν για το πώς γυρνάνε την πλάτη οι πολίτες σε μια τέτοια… ενημέρωση. Αν επιστρέψει και η αισιοδοξία στη χώρα, ίσως, αυτό βοηθήσει να τα πάμε ακόμη καλύτερα. Καλή μας εβδομάδα…
