Ο χώρος των ΜΜΕ μοιάζει πιο φτωχός μετά την είδηση ότι έφυγε από τη ζωή ο νεαρός δημοσιογράφος Τάσος Θεοδωρόπουλος – Το αντίο από την αγαπητή συνάδελφο Αλεξάνδρα Τσόλκα
Την τελευταία του πνοή άφησε χθες ο δημοσιογράφος Τάσος Θεοδωρόπουλος που νοσηλευόταν από τις αρχές του μήνα στην εντατική του νοσοκομείου Γ. Γεννηματάς σε σοβαρή κατάσταση με κορωνοϊό και σηψαιμία. Η δυσάρεστη είδηση έγινε γνωστή από το προσωπικό του προφίλ στο Facebook. Φίλοι και συνεργάτες του δημοσιογράφου τον αποχαιρετούν με αναρτήσεις στα social media.
«Δε ξέρω αν σε περίμεναν, αν σου έστρωσαν κόκκινο χαλί, αν άνοιξαν την αγκαλιά τους να χωθείς μέσα σαν μικρό παιδί.. εύχομαι να τους βρήκες όλους. Το μπαμπά σου, τον θείο μου, τον μπαμπά μου, τον θείο σου, τον παππού Τάσο, τη γιαγιά Μαρία… εύχομαι να σε καλοδέχτηκαν ντυμένο στα άσπρα καρδούλα μου, με την ψυχή πιο ανάλαφρη πια κι από 21 γραμμάρια» έγραψε η οικογένειά του.
Ενώ από την Αμερική, η Αλεξάνδρα Τσόλκα θα γράψει μέσα από τη προσωπική της σελίδα… Ω! Θα σε βρω! Θα σε πετύχω μοιραία σε σκιές ή σε μια λιακάδα ανοιξιάτικη, να καπνίζεις ανύποπτος κρυφό τσιγάρο. Θα σε πλακώσω σε κάτι χαστούκια, γιατί στα δύσκολα, μόλις φτάσαμε σε ένα ανηλεές μέσο, πήγες και την έκανες χωρίς να σκεφτείς πόσα κεφάλαια σε ζωές κλείνεις. Μετά θα σε φιλήσω στα ματωμένα χείλη. Παλιομαλάκα. Γέλαγες που σε έλεγα μαλ’κα, με το μεσαίο α φαγωμένο και πνιγμένο. Έτσι σε λέω και τώρα. Κλαίγοντας και πίνοντας ουίσκι σε ένα μπαλκόνι, στην υγεία σου, στη Βοστόνη, που κάνει μόνο χειμώνα. Γράφουνε κοινοτυπίες, σε κλαίνε με θλιβερά RIP και τάχα μου δάκρυα με ωραίες λέξεις επίδειξης θλίψης. Έχω μόνο θυμό βρε… αγόρι γλυκό και τρυφερό, που ξύπνησες από το μωριουδιακό σου ύπνο στον κόσμο – εφιάλτη, πολύ κακό για σένα. Σ αγαπώ. Φιλώ τις πληγές σου. Δε σε συγχωρώ. Φοβήθηκες και τη έκανες. Μ άφησες. Όλοι αυτοί οι τσακωμοί -ακόμα και για τον Φύλακα στη σίκαλη και το τι ήθελε να πει ο Σαλιντζερ έχουμε τσακωθεί!-, τα βράδια σε πάρτι και μπουζούκια, τα ματωμένα παγκάκια μας, τα ξημερώματα στα δάκρυα, τα λεφτά στη μέση, τα τσιγάρα μισά – μισά, τα μεθυσμένα φιλιά… Παλιομαλ’κα… Η τελευταία φορά που σε είδα… Τυχαία στη Πανόρμου. Σταμάτησες σε ένα πεζοδρόμιο με τον ήχο του ονόματος σου, κόκκινο φανάρι. Με κοίταξες. Ήσουν μεθυσμένος, μετά από μια ακόμα αποτοξίνωση. Μου χάιδεψες το πρόσωπο, μες στο κόσμο, με την αντίστροφη της παλάμης. “Να προσέχεις”… εγώ;… εγώ;… Ακόμη και οι λέξεις κλαίνε… Βοστώνη – 25 – 2- 2021, με ένα μισοπιωμένο Canadian για καλο σου ταξίδι…
Ένα κείμενο που έγινε γρήγορα viral στο χώρο των ΜΜΕ λόγω του καθαρού λόγου και την συναισθηματικής φόρτισης που προσδίδει το γράψιμο της δημοσιογράφου και συγγραφέας Αλεξάνδρας Τσόλκα που εδώ και μερικά χρόνια έχει πάρει το δρόμο της ξενιτειάς και ζει και εργάζεται στην Αμερική..
Υπενθυμίζεται ότι πριν από περίπου έξι χρόνια ο γνωστός δημοσιογράφος (σ.σ. στο χώρο ήταν γνωστός και ως ΤΑΖ) είχε αποκαλύψει ότι είναι φορέας του ΑIDS, αλλά και τον εθισμό του στο αλκοόλ
«Είμαι ο ΤΑΖ και μολονότι δεν με λες ακριβώς χαρούμενο άνθρωπο, θα διεκδικώ το δικαίωμα στη χαρά όποιου του έχει στερηθεί. Ακόμα και με μπουνιές. Απελευθέρωσα από μέσα μoυ μια φορτωμένη από άλλους ντροπή. Όχι για τη δική μου αυτοπροβολή από τη στιγμή που γνωρίζω και δεν με αφορά όμως καθ’ όλου το όποιο προσωπικό ή επαγγελματικό κόστος μπορεί να πληρώσω.
Μου αρκεί να κοιμάμαι ήρεμα ·και να να κάνω σεξ χαμογελώντας. Το έκανα για τη ζωή των άλλων που για μένα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη δική μου. Τον ομοίων μου και φοβισμένων, Δεν ζεις αν δεν αντιμετωπίζεις το κόστος της αλήθειας σου. Κι αν δεν τη χρησιμοποιείς για να βοηθήσεις άλλους, απλά έρπεσαι. Κι αλήθεια ποτέ δεν είχες…».
