Η Κατερίνα Νοτοπούλου θα θεωρηθεί θύμα σεξισμού, μόνον εάν όλα όσα θρυλούνται για τη μετεωρική της ανέλιξη είναι ψευδή. Αν όμως είναι αληθή, τότε η ίδια δεν είναι το θύμα, αλλά ο θύτης.
Επειδή στην Ελλάδα με τα πάσης φύσεως «-ισμός» έχουμε μπλέξει τα μπρόκολα με τις μπαλαντέζες, ας δούμε λίγο πιο ψύχραιμα την περίπτωση της νέας υπουργού Κατερίνας Νοτοπούλου. Κατ” αρχάς – για να φύγει ο ορισμός απ” τη μέση – «σεξισμός» είναι η διάκριση ή/και η προκατάληψη με βάση το φύλο ενός ατόμου. Οι πάγιες πεποιθήσεις δηλαδή που πηγάζουν από ανδρικά και πιο συχνά από γυναικεία στερεότυπα (χαμηλότεροι μισθοί, απαξίωση κοινωνικού ρόλου, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, εγκυμοσύνη κ.τ.λ.).
Της Ελενας Ακρίτα (tanea.gr) – Φωτογραφία: Eurokinissi / intimenews
Πρωτοείδαμε την κ. Νοτοπούλου με τις λευκές γόβες (να, αυτό είναι σεξιστικό σχόλιο!) στην ορκωμοσία. Μια συμπαθής νέα γυναίκα από αυτές που συναντάς στον δρόμο και δεν γυρίζεις το κεφάλι. Oσο για τις σπουδές της ΟΚ μια χαρά. Δίπλωμα και μάστερ – όπως οι περισσότεροι νέοι που μας φέρνουν την πίτσα στο σπίτι.
Αξιοποιήθηκε λοιπόν ή αναρριχήθηκε; Είχε εφόδια ή γνωριμίες; Είναι μια επιστημόνισσα, μια καθαρίστρια, ένα κομματόσκυλο ή μια femme fatale; Τι ακριβώς διαθέτει η νέα υπουργός; Τα σούπερ επιστημονικά προσόντα ή μπάρμπα στην Κορώνη – ο οποίος α προπό διόρισε τη μαμά της στο Δημόσιο;
Παρεμπιπτόντως, γελάς λίγο με το επιχείρημα «μπράβο που μπήκαν στην κυβέρνηση 13 γυναίκες». Πόσο μα πόσο 80s αυτός ο ντεμοντέ «φεμινισμός»! Δηλαδή λόγω ποσόστωσης τόσα χρόνια πηγαίναμε κατά διαόλου. Το γεγονός ότι, εκτός από άντρες, υπάρχουν και γυναίκες που είναι ηλίθιες, εμπαθείς και γλείφτρες δεν μας απασχολεί, όχι βέβαια, να σκίσουμε τα σουτιέν μας, αυτό μας καίει εμάς στον 21ο αιώνα. (Α, και για να τελειώνουμε με την 27χρονη σουηδέζα υπουργό Aida Hadzialic – και γυναίκα και νέα και ωραία – στο φινάλε την έπιασαν να οδηγεί πιωμένη και την έστειλαν σπίτι της). Οι γυναίκες δεν είναι πανάκεια, όπως πανάκεια δεν είναι κι οι νέοι – ιδιαίτερα αυτοί στη Βουλή των εφήβων που έχουν έναν λόγο πιο ξύλινο κι από τη μύτη του Πινόκιο.
Ανέκαθεν και στην πολιτική και παντού, δίνονταν πόστα σε γυναίκες που ελίσσονταν παραμερίζοντας άτομα με αξία. Η Κατερίνα Νοτοπούλου θα θεωρηθεί θύμα σεξισμού, μόνον εάν όλα όσα θρυλούνται για τη μετεωρική της ανέλιξη είναι ψευδή. Αν όμως είναι αληθή, τότε η ίδια δεν είναι το θύμα, αλλά ο θύτης. Θύτης όλων όσοι παραγκωνίστηκαν για να ανέλθει εκείνη. Κι αν εδώ ισχύει το «όλοι είναι ίσοι αλλά οι γυναίκες είναι πιο ίσες από τους άντρες» τότε δεν μιλάμε για σεξισμό. Τότε μιλάμε για την καταστρατήγηση της ισότητας και των ίσων ευκαιριών.
