Ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτή τη στιγμή; Το κούρεμα σε δημόσιο χώρο. Φρικτή εμπειρία, έστω κι εάν είναι για τις ανάγκες μίας κινηματογραφικής ταινίας. Κι όμως ο Θανάσης Παπαδόπουλος υπέμεινε το κούρεμα, γιουχαρίστηκε γιατί πολλοί πίστεψαν ότι ήταν αλήθεια και τον συνόδευσε σε όλη του τη ζωή..
Ο λόγος για την ταινία “Νόμος 4000” όταν ο Θανάσης Παπαδόπουλος ως “τέντιμποις” τιμωρείται για το γιαούρτι που πέταξε στον καθηγητή του…. Χθες έφυγε από τη ζωή, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει… Ηταν ένας από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου με έντονη παρουσία και στην εποχή της βιντεοκασσέτας με παρουσία σε δεκάδες ταινίες…
Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε μέσω των κοινωνικών δικτύων ο νέος πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Νίκος Καραγιώργης, αποτίοντας φόρο τιμής στον σπουδαίο ηθοποιό. Οπως διαβάζουμε στη προσωπική του σελίδα…
Ο Θανάσης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Θήβα το 1938. Εγινε γνωστός κυρίως μέσα από τον κινηματογράφο της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Ο ρόλος του ως «τεντιμπόι» στην εμβληματική ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, «Νόμος 4000» (1962), παραμένει ανεξίτηλος στη μνήμη των κινηματογραφόφιλων. Η σκηνή διαπόμπευσης από την αστυνομία, με βάση τον τότε ομώνυμο νόμο, ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές και πολυσυζητημένες της εποχής.
Ο ηθοποιός Θανάσης Παπαδόπουλος, που επιλέχθηκε για τον ρόλο του τεντιμπόι, χρειάστηκε να θυσιάσει τα μαλλιά του για τις ανάγκες τις ταινίας. Το κούρεμα αυτό τον στιγμάτισε στην πραγματική του ζωή για αρκετό καιρό, καθώς τον περνούσαν για αληθινό τεντιμπόι. Ο ίδιος είχε αποκαλύψει σχετικά: “Είναι σαν να τη βλέπω μπροστά μου αυτή τη σκηνή τώρα. Δεν δυσκολεύτηκα για να βγάλω αυτή τη συγκεκριμένη σκηνή, καθώς ο σκηνοθέτης μου, ο Γιάννης Δαλιανίδης που ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός σαν επαγγελματίας με βοήθησε πάρα πολύ. Όταν τη γυρίζαμε πολύς κόσμος που παρακολουθούσε τα γυρίσματα τα οποία έλαβαν χώρα σε έναν πολύ κεντρικό δρόμο της Κυψέλης, νόμιζε ότι ήταν πραγματικό περιστατικό και άρχισαν να με βρίζουν, να με φτύνουν και να με λιντσάρουν γιατί δεν είχαν καταλάβει ότι ήταν ρόλος για ταινία και θυμάμαι που φώναζαν «Δεν ντρέπεσαι παλιόπαιδο», γιατί οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ήταν αληθινό και ότι όντως είχα ρίξει γιαούρτι στον καθηγητή μου».
Ο ηθοποιός συμμετείχε σε δεκάδες ταινίες που αγαπήθηκαν από το ελληνικό κοινό. Ξεχώρισε επίσης για τον ρόλο του στη δημοφιλή ταινία «Ο Στρίγγλος που έγινε αρνάκι» (1967) του Αλέκου Σακελλάριου, όπου υποδύθηκε ένα από τα τρία παιδιά του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Η φιλμογραφία του Θάνου Παπαδόπουλου περιλαμβάνει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές παραγωγές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως: «Βίβα Ρένα» (1967), «Η Χαρτορίχτρα» (1967), «Το πιο λαμπρό μπουζούκι» (1968), «Ένας υπέροχος άνθρωπος» (1971), «Μαντώ Μαυρογένους» (1971), «Ο μάγκας με το τρίκυκλο» (1972) και «Αέρα, αέρα, αέρα» (1972).
Με μακρά καριέρα στις ελληνικές ταινίες της εποχής, ο Θάνος Παπαδόπουλος συνεργάστηκε με μερικούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες και ηθοποιούς της εποχής του, αφήνοντας το προσωπικό του στίγμα σε μια εποχή που σημάδεψε τη λαϊκή κουλτούρα της χώρας.
Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και στο κοινό που τον θυμάται για την ερμηνεία και την αυθεντικότητά του.
Υγ. Καλό ταξίδι γείτονα. Επί 25 χρόνια σε έβλεπα κάθε μέρα στη γειτονιά εκεί στα “θυμαράκια” και μιλούσαμε για κινηματογράφο… Ομορφες στιγμές
Με πληροφορίες από τη σελίδα Protothema.gr
