Μοιάζει σχεδόν ειρωνικό – ή καλύτερα ποιητικά ανατριχιαστικό – ότι ο Όζι Όσμπορν αποχαιρέτησε τον κόσμο μόλις λίγες εβδομάδες μετά από μία τελευταία, αποθεωτική εμφάνιση στο Βίλα Παρκ. Εκεί όπου, καθισμένος σε έναν μαύρο θρόνο, έδειξε στο κοινό ότι μπορεί το σώμα να λυγίζει, αλλά ο μύθος δεν γερνά ποτέ.
«Δεν έχετε ιδέα πώς νιώθω. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου», είχε πει. Και μετά… σιωπή.
Η αρχή της σκοτεινής δόξας
Ο Όζι – γεννημένος Τζον Μάικλ Όσμπορν – μεγάλωσε στο βιομηχανικό Μπέρμιγχαμ, τέταρτος από έξι αδέλφια. Η φτώχεια, η βία, ο στιγματισμός και η εσωστρέφεια τον τύλιξαν από παιδί. Ένα παρατσούκλι στο σχολείο (“Ozzy”) έγινε ταυτότητα – και αργότερα θρύλος.
Μαζί με τους Black Sabbath, από το 1970 και μετά, γέννησε ένα νέο είδος. Το heavy metal.
Με κομμάτια όπως Paranoid, Iron Man, War Pigs, ο κόσμος απέκτησε ήχους που μέχρι τότε δεν μπορούσε να φανταστεί.
Ο Όζι, όμως, δεν ήταν μόνο φωνή. Ήταν «πνεύμα» μιας εποχής, σκοτεινός ποιητής, παράξενος προφήτης με μαλλί, δερμάτινο και βλέμμα που έτρεμε ανάμεσα σε θλίψη και μανία.
Απόλυση, ανάσταση και θρύλοι
Το 1979 «απολύθηκε» από τους Sabbath, βυθισμένος στις ουσίες. Τίποτα όμως δεν τελείωσε.
Το Blizzard of Ozz, η προσωπική του επανεκκίνηση, τον εκτόξευσε και πάλι: Crazy Train, Mr. Crowley, No More Tears.
Ο “Madman” έγινε μοναδικός σόλο ήρωας της σκληρής μουσικής. Δεν τον ένοιαζε να είναι “καθαρός” – τον ένοιαζε να είναι αληθινός.
Ο Όζι στην τηλεόραση, στα σπίτια μας, στις καρδιές μας
Στις αρχές των 2000s, τον γνώρισαν και οι «άσχετοι» μέσω του ριάλιτι “The Osbournes”. Ένα χαοτικό, συγκινητικό, βαθιά ανθρώπινο πορτρέτο ενός ροκ θρύλου που ζει με τη γυναίκα του Σάρον και τα παιδιά του – και που τελικά δεν ήταν δαίμονας, αλλά ένας τρελός πατέρας με καρδιά και χιούμορ.
Το τέλος και η αιωνιότητα
Τα τελευταία χρόνια, οι αρρώστιες πλήθαιναν: Πάρκινσον, επιπλοκές από τραυματισμούς, ακυρώσεις περιοδειών.
Κι όμως, η επανένωση με τους Sabbath για τη συναυλία «Back to the Beginning» ήταν μια τελετή μετάνοιας, αγάπης και φωτός.
Ο Όζι έφυγε με αξιοπρέπεια, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, όπως δήλωσαν οι δικοί του. Αλλά θα μείνει για πάντα ανάμεσά μας, σαν ψίθυρος στα ακουστικά μας, σαν δάκρυ πάνω στην πένα, σαν ουρλιαχτό στο φως της σκηνής.
Ο Όζι δεν ήταν απλά “ο πρίγκιπας του σκότους”. Ήταν ο ιερέας του φωτός του κόσμου μας.
Καλό ταξίδι, Madman.
Κι ευχαριστούμε για όλα τα τραγούδια που κάναμε προσευχές.
#OzzyOsbourne #RIPOzzy #PrinceOfDarkness #BlackSabbath #HeavyMetalLegend #CrazyTrain #naxospress #Μουσική #ΡοκΑντίο
