Καθώς το καλοκαίρι του 2025 ξεδιπλώνεται και τα νησιά των Κυκλάδων ετοιμάζονται να υποδεχτούν εκατομμύρια τουρίστες, ένα χρόνιο πρόβλημα επιστρέφει πιο πιεστικό από ποτέ: η δραματική υποστελέχωση του ΕΚΑΒ, η οποία θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία κατοίκων και επισκεπτών.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., τα στοιχεία σοκάρουν: για την πλήρη, 24ωρη λειτουργία ενός μόνο ασθενοφόρου απαιτούνται τουλάχιστον 10 με 11 διασώστες. Παρόλα αυτά, σε νησιά όπως η Ίος υπάρχει μόνο ένας, ενώ η Μύκονος – κορυφαίος τουριστικός προορισμός – έχει μόλις δύο μόνιμους διασώστες.
Η Νάξος, το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, επιχειρεί με 8 διασώστες, ενώ η Πάρος, η Άνδρος και η Σαντορίνη αντιμετωπίζουν επίσης οριακές ή επικίνδυνες ελλείψεις. Η Τήνος, με μόλις 3 διασώστες, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ενός ολόκληρου νησιού. Αυτή η εικόνα δεν συνιστά μόνο έλλειμμα σχεδιασμού. Είναι κίνδυνος ζωής.
«Μπαλώματα» και μετακινήσεις – λύσεις χωρίς ρίζες
Κάθε καλοκαίρι, το υπουργείο Υγείας προχωρά σε πρόχειρα μέτρα: προσωρινές μετακινήσεις προσωπικού, παραχωρήσεις οχημάτων και «ενισχυτικές» λύσεις που απλώς μεταθέτουν το πρόβλημα σε άλλες περιοχές της χώρας. Οι διασώστες καλούνται να εργαστούν αδιάκοπα, πολλές φορές χωρίς ρεπό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχική και σωματική τους αντοχή, αλλά και την ποιότητα της φροντίδας που μπορούν να προσφέρουν.
Ακόμα και η αξιοποίηση μηχανών ταχείας επέμβασης, που ξεκίνησε σε νησιά όπως η Πάρος και η Νάξος, αποτελεί καλοδεχούμενη αλλά ελλιπή προσέγγιση. Οι μηχανές δεν είναι μόνιμες, ούτε η λύση για όλα τα περιστατικά. Όταν το ζήτημα είναι η διακομιδή ενός τραυματία ή ασθενούς, απαιτείται ασθενοφόρο, εξοπλισμός και επαρκές προσωπικό.
Η σιωπηλή μάχη ενός συστήματος που δεν αντέχει άλλο
Το ΕΚΑΒ στις Κυκλάδες λειτουργεί στα όρια της κατάρρευσης. Πίσω από την εικόνα της τουριστικής ευημερίας, κρύβεται η σιωπηλή καθημερινή αγωνία των κατοίκων που ξέρουν ότι, σε περίπτωση ανάγκης, η βοήθεια μπορεί να αργήσει – ή να μη φτάσει ποτέ.
Κάθε χρόνο, ελπίζουμε ότι δεν θα συμβεί κάτι τραγικό. Ότι θα τα καταφέρουμε πάλι. Όμως το στοίχημα της υγείας δεν μπορεί να παίζεται στον αυτόματο πιλότο. Δεν είναι δυνατόν η ζωή ενός ανθρώπου να εξαρτάται από το αν υπάρχουν καύσιμα, διαθέσιμο πλήρωμα ή κατάλυμα για τον διασώστη.
Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο: Υγεία – Ασφάλεια – Αξιοπρέπεια
Αν οι Κυκλάδες είναι η βιτρίνα της χώρας προς τον κόσμο, τότε ας βεβαιωθούμε ότι δεν είναι φτιαγμένη από χαρτί. Η πολιτεία οφείλει να προχωρήσει άμεσα:
-
Στην πλήρη και μόνιμη στελέχωση των σταθμών ΕΚΑΒ στα νησιά
-
Στην επείγουσα επίλυση του στεγαστικού προβλήματος για τους διασώστες
-
Στην αξιοπρεπή χρηματοδότηση και επιβράβευση του ανθρώπινου δυναμικού
-
Στην ενίσχυση του στόλου ασθενοφόρων και εξοπλισμού
Το νησιωτικό σύστημα υγείας δεν μπορεί να χτίζεται κάθε Μάιο από την αρχή, ούτε να βασίζεται στην καλή διάθεση των τοπικών αρχών και της κοινωνίας. Χρειάζεται στρατηγική, επένδυση και πολιτική βούληση.
Ο χρόνος πιέζει. Οι τουρίστες καταφθάνουν. Οι διασώστες εξαντλούνται. Και οι νησιώτες αξίζουν κάτι πολύ περισσότερο από το να ελπίζουν ότι φέτος… δεν θα τύχει.
