Ισχύει; Κι εάν “ναi”, ποιος θα καλύψει αυτό το κενό; Που και πως θα μπορέσουν οι δώδεκα νεφροπαθείς της Μυκόνου να κάνουν την απαραίτηση θεραπεία τους; Στη Σύρο; Στη Νάξο ή στην Αθήνα; Θα μετακομίσουν μόνιμα ή θα αναζητήσουν τρόπο μετακίνησης προς τα γειτονικά νησιά, κάτι που το χειμώνα μοιάζει με Οδύσσεια;
Από το 2020 λειτουργεί στη Μύκονο το νεφρολογικό κέντρο “MyDialysis” (πρώην “Sea Dialysis»). Ελλείψει κάποιας κρατικής μονάδας αιμοκάθαρσης στο νησί, οι εκεί νεφροπαθείς, μόνιμοι ή και εποχικοί κάτοικοι της Μυκόνου, καθώς και αρκετοί ασθενείς από τα γύρω νησιά (κατά την περίοδο Απριλίου – Οκτωβρίου, όταν οι θαλάσσιες συγκοινωνίες τούς το επιτρέπουν) είναι αναγκασμένοι να διεξαγάγουν την απολύτως απαραίτητη γι’ αυτούς θεραπεία στο συγκεκριμένο ιδιωτικό ιατρικό κέντρο. Ωστόσο, είναι διάχυτος ο φόβος μεταξύ των ασθενών, ιδίως των μονίμων κατοίκων του νησιού, ότι η εν λόγω μονάδα αιμοκάθαρσης θα αναστείλει τη λειτουργία της στο εγγύς μέλλον.
Σύμφωνα με όσα πληροφορούμαστε από τον ηλεκτρονικό κυκλαδικό τύπο (Μάρτιος 2023): «Οι νεφροπαθείς της Μυκόνου είναι ανάστατοι και φυσικά το θέμα δεν θα μπορούσε να μην απασχολήσει το Δήμαρχο Μυκόνου και το Δημοτικό συμβούλιο, οι οποίοι τρέχουν να βρουν λύση, συζητώντας στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο γι αυτό το σοβαρό θέμα, παρουσία του εκπροσώπου της εταιρείας και των Βουλευτών Κυκλάδων Γιάννη Βρούτση και Κατερίνας Μονογυιού. Ο εκπρόσωπος της εταιρίας κ. Ιωάννης Νικήτας, αναφέρθηκε στη ζημιά που έχει πάθει η εταιρεία λόγω του μεγάλου κόστους λειτουργίας, η οποία ζημιά ξεπερνά τα 800.000 ευρώ κάθε χρόνο. Από την πλευρά του Δήμου Μυκόνου, ο κος Κουκάς επισήμανε ότι όπως στήριξε το εγχείρημα από την πρώτη στιγμή, όταν δηλαδή η Μονάδα Αιμοκάθαρσης επέλεξε να στεγαστεί στο νησί της Μυκόνου. Ο Δήμαρχος Μυκόνου δεσμεύτηκε ότι θα κάνει και τώρα το ίδιο, εφόσον υπάρξει νομικό πλαίσιο που να το επιτρέπει. Οι οικογένειες των νεφροπαθών βρίσκονται σε τεράστια αναστάτωση, σχεδόν σε απόγνωση. Πολλοί είναι χαμηλοσυνταξιούχοι, δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν για να κάνουν τις αιμοκαθάρσεις, ούτε φυσικά μπορούν να μετοικήσουν (…). Πρόκειται για μια απόφαση, που οδηγεί σε κοινωνικό αποκλεισμό νεφροπαθείς συμπολίτες μας και μη»[1].
Η αρχική απόφαση για κλείσιμο της μονάδας αιμοκάθαρσης ανεστάλη -τουλάχιστον προσωρινά- ωστόσο η αγωνία των νεφροπαθών παραμένει, κάτι που επιτείνει και η φημολογία ότι η μονάδα ενδέχεται να κλείσει λόγω της έλλειψης δεύτερου νεφρολόγου, αν και άλλες μονάδες αιμοκάθαρσης της χώρας μας λειτουργούν επί μακρόν υπό το ίδιο καθεστώς, δηλαδή εκείνο της ύπαρξης ενός νεφρολόγου και ενός παθολόγου αντί δύο νεφρολόγων (π.χ. η κρατική μονάδα αιμοκάθαρσης του Νοσοκομείου της γειτονικής Νάξου).
Ελπίζουμε ότι όλα θα πάνε καλά και ότι η μονάδα αιμοκάθαρσης της Μυκόνου θα συνεχίσει να προσφέρει απρόσκοπτα τις πολύτιμες και ζωτικές σημασίας υπηρεσίες της προς εμάς και προς τους νεφροπαθείς της περιοχής γενικότερα, εις το διηνεκές. Ωστόσο, σε περίπτωση κλεισίματός της, οι επιπτώσεις για τους ασθενείς θα ήταν τραγικές.
Αυτή τη στιγμή εξυπηρετούνται εκεί 12 ασθενείς, μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, οι οποίοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα υποχρεωθούν να μεταναστεύσουν, μαζί με τους οικογένειές τους, στην Αθήνα, την Ερμούπολη Σύρου ή σε κάποιο άλλο αστικό κέντρο, προκειμένου να εξασφαλίσουν την απολύτως απαραίτητη για τη ζωή τους τακτική θεραπεία, με τραγικές συνέπειες για την ψυχική και σωματική τους υγεία.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους εποχικούς κατοίκους όχι μόνο της Μυκόνου, αλλά και της γειτονικής Τήνου, όπως και της Πάρου και της Νάξου, οι οποίοι θα αναγκαστούν και εκείνοι να εγκαταλείψουν τους αγαπημένους τους τόπους κατά την ευρύτερη θερινή περίοδο (Απρίλιος – Οκτώβριος, όταν οι τακτικότερες θαλάσσιες συγκοινωνίες επιτρέπουν τις συχνέςενδοκυκλαδικές μετακινήσεις), στερούμενοι κι εκείνοι των παγκοσμίως αναγνωρισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων των ΑΜΕΑ (βλ. Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ& Ν. 4074/2012 – ΦΕΚ 88/Α/11-4-2012).
Επίσης, οι αρκετές δεκάδες των ασθενών, επισκεπτών της Μυκόνου και των γύρω νησιών, Ελλήνων αλλά και ξένων, που έχουν κατά καιρούς εξυπηρετηθεί από τη μονάδα αιμοκάθαρσης της Μυκόνου, στο πλαίσιο της θερινής τους αναψυχής, δεν θα έχουν πλέον δυνατότητα πρόσβασης στους τόπους της επιλογής τους, σε αυτήν την περίπτωση. Παράλληλα, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι εργαζόμενοι του κέντρου αιμοκάθαρσης θα χάσουν τη δουλειά τους.
Είναι δεδομένη η στήριξή μας στη δημόσια και δωρεάν Υγεία και ως εκ τούτου είμαστε υπέρμαχοι της ίδρυσης και λειτουργίας κρατικών μονάδων αιμοκάθαρσης σε νησιωτικές περιοχές, φυσικάυπό καθεστώς πλήρους αξιοκρατίας καιδιαφάνειας. Στις (πολλές) περιπτώσεις όμως στις οποίες το κράτος δεν έχει ακόμη αναλάβει το ίδιο το έργο της δημόσιας Υγείας, οφείλει καταρχάς να αναλαμβάνει την ευθύνη και την εποπτεία των ιδιωτικών φορέων που υποκαθιστούν την απουσία των δημοσίων φορέων, και να μην επιτρέπει την υποβάθμιση έως κατάργηση των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας.
Η διασφάλιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων των χρονίως πασχόντων και η κάλυψη των ζωτικής σημασίας αναγκών τους, αυτονόητων για όλους τους υπόλοιπους συμπολίτες μας (π.χ. η δυνατότητα παραμονής στο τόπο τους) δεν επιδέχεται διαπραγμάτευσης, στο πλαίσιο μίας ευνομούμενης πολιτείας και μίας υγιούς κοινωνίας.
Το κράτος, μέσω των μηχανισμών του, οφείλει τυπικώς να τηρήσει τις δεσμεύσεις του αναφορικά με τις υπογραφείσες διεθνείς συμβάσεις που έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ και εν προκειμένω τα δικαιώματα των νεφροπαθών, ουσιαστικώς να αναλάβει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του προς τους πολίτες, με κορυφαία ανάμεσα σε αυτές την προάσπιση του δικαιώματός τους στην πρόσβαση σε ένα αξιοπρεπές Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Όροι όπως«τέταρτη βιομηχανική επανάσταση»,«επιτελικό κράτος», «ψηφιακός μετασχηματισμός» και «συμπερίληψη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων» παραμένουν κενό γράμμα όσο δεν εφαρμόζονται στην πράξη όσα ευαγγελίζονται οι άρχουσες ελίτ και οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Έχουμε το δικαίωμα στη δωρεάν δημόσια Υγεία, έχουμε το δικαίωμα και διαμένουμε στον τόπο μας. Γι’ αυτόν τον λόγο αγωνιζόμαστε για αγαθά όπως η δικαιοσύνη, η ισότητα, η διαφάνεια, ζητώντας τη συμπαράσταση ολόκληρης της κοινωνίας και ιδίως όλων όσων διαθέτουν ενσυναίσθηση και αίσθημα δικαιοσύνης.
Νεφροπαθείς από την Πάρο και τη Νάξο
Υ.Γ. Πληροφορηθήκαμε τελικά ότι στις 12-9-2023 αποφασίστηκε η αναστολή της μονάδας αιμοκάθαρσης στη Μύκονο από την 1η Οκτωβρίου 2023, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ζωές μας, τις ζωές όλων των ασθενών της μονάδας.
[1]Γιώργος Σολάρης, «”Κραυγή” αγωνίας από τους νεφροπαθείς στην Μύκονο», https://cyclades24.gr/2023/03/nefropatheis-mykonos-agonia.
Με πληροφορίες από τη σελίδα e-prologos.gr
