Ο Κωνσταντίνος Κουκάς, Δήμαρχος Μυκόνου, μιλάει στο “Πρώτο Θέμα” και τονίζει ότι “η βιτρίνα της χώρας οφείλει να είναι καλογυαλισμένη”
Ως παιδί έπαιζε στα σοκάκια του Νησιού των Ανέμων, όπου πλέον τριγυρίζει συνομιλώντας με κόσμο προκειμένου να αντιμετωπίσει κάθε πρόβλημα που ανακύπτει. Τριάντα τριών ετών σήμερα, ο δήμαρχος της Μυκόνου, αφού περιπλανήθηκε επαγγελματικά φτάνοντας μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επέστρεψε στον τόπο του με σκοπό να τον βοηθήσει να παραμείνει ανταγωνιστικός απέναντι σε άλλους upper class προορισμούς της Μεσογείου όπως το Κάπρι και η Ιμπιζα
Η Μύκονος μέσα από τα μάτια του δημάρχου της είναι πολύ διαφορετική από αυτό που βλέπει ένας απλός τουρίστας, Ελληνας ή ξένος. Μια βόλτα με τον Κωνσταντίνο Κουκά, έναν εκ των πλέον νεαρών Ελλήνων δημάρχων, αλλάζει την οπτική σου στα πράγματα και εξηγεί πολλά. «Η Μύκονος δεν είναι μόνο ξέφρενο γλέντι, δωδεκάλιτρες σαμπάνιες, πάρτυ και φασαρίες», λέει καθώς κάνουμε βόλτα στα Ματογιάννια. «Είναι επίσης ωραίες παραλίες, γουστόζικα εστιατόρια, υπέροχα ξενοδοχεία, καλοστημένα καταστήματα, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες και διεθνής ατμόσφαιρα σε ελληνικό έδαφος. Διαθέτει τουριστική συνείδηση και αποτελεί διεθνή προορισμό».
Γεννημένος από βέρους Μυκονιάτες, τον Παναγιώτη Κουκά και την Αγγελική Κουσαθανά, αφού σπούδασε Νομικά και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θράκης, έχοντας δύο πτυχία και δύο μεταπτυχιακά στο χέρι, άνοιξε τα φτερά του για μια καριέρα έξω από τα ελληνικά σύνορα. Εργάστηκε για έξι χρόνια ως δικηγόρος και -κάνοντας την πρακτική του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο- κατάφερε να μυηθεί στη νοοτροπία των ευρωπαϊκών θεσμών. Το 2010 κατέβηκε στις εκλογές, εκλέχτηκε από τους συμπολίτες του πρώτος περιφερειακός σύμβουλος στις Κυκλάδες και πέρασε τα επόμενα τρία χρόνια ασχολούμενος ενεργά με τη διοικητική αναδιοργάνωση της περιφέρειας και την τουριστική προβολή των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου. «Από μικρό παιδί που έπαιζα με τους συνομηλίκους μου στα σοκάκια ένιωθα τους γερούς δεσμούς που με ενώνουν με τον τόπο μου. Οπου κι αν περιπλανήθηκα επαγγελματικά μετά τις σπουδές μου, είχα πάντοτε ένα πράγμα στο μυαλό μου: να επιστρέψω στο νησί μου και να προσφέρω έργο», τονίζει.
Προτού καλά-καλά ξεκινήσει η τουριστική περίοδος, η Μύκονος γίνεται και πάλι θέμα συζήτησης στους διεθνείς κύκλους του jet set, καθώς μια σειρά από μεγάλα brands «προσγειώνονται» στο νησί. «Οσοι Ελληνες αλλά και ξένοι επιχειρηματίες επενδύουν δείχνοντας τον απαραίτητο σεβασμό στον τόπο είναι καλοδεχούμενοι», διευκρινίζει ο Κωνσταντίνος Κουκάς. «Τα διεθνή ονόματα που επιλέγουν τη Μύκονο για να επενδύουν κεφάλαια αποτελούν διαφήμιση για το νησί μας. Η Μύκονος είναι πρωταθλήτρια στις επενδύσεις στην Ελλάδα και -μαζί με τη Σαντορίνη και κάποιους ακόμη προορισμούς- αποτελεί τη βιτρίνα της χώρας. Και η βιτρίνα της χώρας οφείλει να είναι καλογυαλισμένη», καταλήγει.
Τα παιδικά χρόνια, τα τοπικά προβλήματα και η Δήλος
Για τον Κωνσταντίνο Κουκά η Μύκονος δεν απευθύνεται μόνο στους ξένους, αλλά και στους Ελληνες. «Κακώς έχει καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια μια τέτοια αντίληψη. Αυτή η άποψη τραβά διαχωριστικές γραμμές και δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Το νησί μας απευθύνεται σε όλους. Με ποιο σκεπτικό βγαίνουν οι Ελληνες εκτός πλάνου; Οι Μυκονιάτες είναι φιλόξενοι και άνθρωποι με τουριστική συνείδηση. Ανέκαθεν, όχι μόνο τώρα», υποστηρίζει και συνεχίζει: «Θα σας διηγηθώ μια ιστορία. Το 1932, πριν τον Πόλεμο, στο νησί της Μυκόνου υπήρχε Επιτροπή Τουρισμού. Τότε οι Μυκονιάτες που έμεναν στην πρωτεύουσα της χώρας και διέπρεπαν μάζευαν χρήματα και, αντί να τα στέλνουν στις οικογένειές τους, τα επένδυαν ώστε να διαφημίζεται το νησί στις μεγάλες ελληνικές εφημερίδες. Εκείνη την εποχή σημαντικές προσωπικότητες άρχισαν να μας επισκέπτονται μετατρέποντας το νησί σε μια μοδάτη επιλογή. Σήμερα η Μύκονος αποτελεί έναν από τους βασικούς διεθνείς προορισμούς τόσο λόγω της Ιστορίας της όσο και λόγω των υποδομών και υπηρεσιών που παρέχει». Στη συνέχεια της κουβέντας μας γίνεται λόγος για το κεφάλαιο «Δήλος». Ο νεαρός δήμαρχος Μυκόνου απολαμβάνει τον φυσικό χυμό φρούτων που έχει επιλέξει και χαμογελά. «Αγαπημένο θέμα», εξομολογείται με ενθουσιασμό και προσθέτει: «Η Δήλος διοικητικά ανήκει στη Μύκονο. Ενας από τους βασικούς στόχους της δικής μου θητείας στον δήμο είναι να ξανασυνδέσουμε τη Δήλο με το τουριστικό προϊόν της Μυκόνου. Η προβολή της Μυκόνου ξεκίνησε λόγω της Δήλου και οφείλουμε να της το ανταποδώσουμε αναδεικνύοντάς τη ξανά σε παγκόσμιο τουριστικό προορισμό . Θέλουμε οι φαν της Μυκόνου να επισκεφθούν και τη Δήλο, το νησί όπου γεννήθηκαν ο Απόλλωνας και η Αρτεμις, το στολίδι, το κέντρο του Αιγαίου. Στόχος είναι να αναδείξουμε τον ευλογημένο αυτόν τόπο κάνοντάς τον γνωστό. Γι’ αυτό φέτος αφιερώσαμε το Ημερολόγιο του δήμου μας αποκλειστικά στη Δήλο. Εκεί εξάλλου γυρίστηκε πρόσφατα και μια ταινία με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Χωραφά, η οποία πρόκειται να προβληθεί σε παγκόσμια πρεμιέρα τον επόμενο Οκτώβριο. Ο,τι έχει να κάνει με την προώθηση της Δήλου με βρίσκει σύμφωνο».
Ο δήμαρχος, η θητεία του οποίου μετρά μόνο επτά μήνες, δεν διστάζει να αναφερθεί και στα προβλήματα του νησιού, για τα οποία έχει κάνει μεγάλη συζήτηση με τους ντόπιους: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και το οποίο κάνει δυσκολότερη την επίλυση και όλων των υπολοίπων είναι η υποστελέχωση του δήμου. Δεν έχουμε αρκετό ανθρώπινο δυναμικό για να στελεχώσουμε επαρκώς και με αξιοπρέπεια πολλές υπηρεσίες μας -οι προσλήψεις έχουν παγώσει- ώστε να παράγουμε έργο που να συμβαδίζει με το υψηλό επίπεδο του νησιού. Ως δημοτική αρχή δίνουμε προτεραιότητα στα αυτονόητα: στην καθαριότητα του νησιού, στο οδικό δίκτυο και τον φωτισμό».
«Ευλογημένος τόπος»
Απλός, καθημερινός και οικείος, ο Κωνσταντίνος Κουκάς επιδιώκει να συγχρωτίζεται με τον κόσμο. Ντυμένος κυρίως casual, η μέρα του ξεκινά συνήθως με συνεχή ραντεβού στο δημαρχείο προκειμένου να επιλύσει τα ποικίλα προβλήματα που ανακύπτουν. Στη συνέχεια δεν αμελεί να τριγυρίζει ανάμεσα σε ντόπιους και τουρίστες ώστε να αφουγκράζεται τον παλμό της τοπικής κοινωνίας και να βλέπει ιδίοις όμμασι τις αδυναμίες αλλά και τα δυνατά χαρτιά του νησιού. «Η ζωή μου έχει αλλάξει συγκριτικά με το παρελθόν. Το καθημερινό μου πρόγραμμα περιλαμβάνει κυρίως δουλειά, αφού οφείλεις να σεβαστείς όλους εκείνους που σε εμπιστεύτηκαν. Ο κόσμος περιμένει πράγματα από μένα και τα πέντε χρόνια θητείας είναι αρκετά για να πάμε τον τόπο ένα βήμα παρακάτω. Από μικρός είχα το αίσθημα της συνεισφοράς στα κοινά. Τις λιγοστές ώρες που χαλαρώνω, ζω όπως και οι υπόλοιποι συνομήλικοί μου. Προτιμώ να πηγαίνω για φαγητό ή ποτό σε κάποιον χώρο όπου θα ακούσω και ωραία μουσική. Αλλάζει η ζωή, αλλά όχι η εικόνα. Θα ήταν υποκριτικό κάτι τέτοιο. Ζούμε σε μια κλειστή κοινωνία όπου όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας», υπογραμμίζει.
Οσο για το ποια μυκονιάτικη ανάμνηση διατηρεί από τα παιδικά του χρόνια; «Θυμάμαι τη γιαγιά μου να μας παίρνει με τα ξαδέρφια μου και να μας πηγαίνει για κολύμπι στην Ψαρού και τον Πλατύ Γιαλό, μια και μέναμε από πάνω, αλλά και το παιχνίδι με τους φίλους μου στη Χώρα», απαντά με νοσταλγία και συνεχίζει: «Η Μύκονος είναι ένας ευλογημένος τόπος όπου έζησα όμορφα παιδικά χρόνια. Τότε υπήρχε μια νησιώτικη ανεμελιά, αλλά παράλληλα και ένας διεθνισμός, μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Λόγω της ιδιαιτερότητας του τουρισμού στο νησί ερχόμουν σε επαφή και με ξένους. Το να γνωρίζεις ανθρώπους απ’ όλα τα μέρη της Γης είναι θείο δώρο, αφού, αν μη τι άλλο, σε βοηθάει να ανοίξεις τους ορίζοντές σου και να έχεις άλλη αντίληψη για πολλά πράγματα πέρα από τα όρια ενός μικρού τόπου»
Πηγή: Εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»
