Αναστάτωση έχει προκαλέσει στην Αμοργό το σχέδιο του δήμου σχετικά με την επέκταση του λιμανιού στα Κατάπολα για την εξυπηρέτηση μεγαλύτερων πλοίων και μικρού μεγέθους κρουαζιέρας και τη δημιουργία νέας περιφερειακής οδού.
Σημαντική μερίδα της τοπικής κοινωνίας υποστηρίζει ότι αυτά τα έργα είναι εκτός κλίμακας και προωθούν ένα μοντέλο τουριστικοποίησης του νησιού. Από την πλευρά του ο δήμος υποστηρίζει ότι το έργο δεν αφορά κανονικά κρουαζιερόπλοια, ενώ η περιφερειακή οδός είναι απαραίτητη για να μην υποβαθμίζεται ο οικισμός από την κυκλοφορία των οχημάτων.
Ενδιαφέρον είναι ότι το σχετικό θέμα έχει φτάσει έως τη Γαλλία. Και πρόσφατα δημοσιεύτηκε άρθρο στην ιστοσελίδα lechotouristique.com με τίτλο ” Αμοργός: Το νέο λιμάνι για τη κρουαζιέρα χωρίζει το ελληνικό νησί”
Τι διαβάζουμε εκεί;
Αποκαλύφθηκε στους Γάλλους τουρίστες το 1988 από την ταινία του Luc Besson Le Grand Bleu, η Αμοργός είναι πλέον ένα από τα πιο δημοφιλή ελληνικά νησιά για τους Γάλλους. Ωστόσο, το νησί, του οποίου τα τρία κύρια τουριστικά αξιοθέατα είναι τα Κατάπολα, η Αιγιάλη και η Χώρα, είναι προσβάσιμο μόνο με πλοίο. Και ένα νέο μεγάλο έργο στοχεύει να επιτρέψει την άφιξη κρουαζιερόπλοιων στο μικρό λιμάνι των Καταπόλων.
Ο δήμος εύχεται πράγματι την επέκταση του λιμανιού των Καταπόλων και τη δημιουργία νέας παράκαμψης. Ωστόσο, μεγάλο μέρος του πληθυσμού του νησιού θεωρεί ότι τα έργα αυτά είναι δυσανάλογα και προωθούν ένα ολοένα και πιο τουριστικό μοντέλο του νησιού. Από την πλευρά του, το δημαρχείο υποστηρίζει ότι το έργο δεν αφορά κανονικά κρουαζιερόπλοια. Και ότι ο περιφερειακός δρόμος είναι απαραίτητος για να μην υποβαθμίζεται ο οικισμός από την κυκλοφορία των οχημάτων.
Η Αμοργός θέλει μεγαλύτερα σκάφη
Από την πλευρά του, το δημαρχείο υπερασπίζεται το διπλό του έργο, σε τοπική εφημερίδα (σ.σ. εννοεί την “Καθημερινή”): «Οι υπάρχουσες λιμενικές εγκαταστάσεις του λιμανιού των Καταπόλων σχεδιάστηκαν τη δεκαετία του 1980 και αποτελούνται από μια προβλήτα μήκους 61 μέτρων, κατά μήκος της οποίας ένα μόνο πλοίο μπορεί να αράζω. Δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις επιβατών και τα οχήματα προς φόρτωση είναι σταθμευμένα στον παραλιακό δρόμο, αναγκάζοντας τους επιβάτες να «σκαρφαλώνουν» ανάμεσα στα οχήματα, διακινδυνεύοντας τη σωματική τους ακεραιότητα. Όταν ελλιμενίζονται τα πλοία, υπάρχει μεγάλο μποτιλιάρισμα οχημάτων στον παραλιακό δρόμο, εμποδίζοντας την είσοδο και την έξοδο από τον οικισμό. »
Με τον εκσυγχρονισμό των λιμενικών εγκαταστάσεων, το δημαρχείο επιθυμεί να «δέσει» μεγαλύτερα πλοία, όπως το «Blue Star Delos» (περισσότερα από 2000 άτομα). «Θα δημιουργήσουμε εγκαταστάσεις για να εξυπηρετήσουμε κρουαζιέρες μικρής κλίμακας, δηλαδή για πλοία με 50 έως 200 επιβάτες», εξηγεί.
Οι κάτοικοι μάλλον κατά
Η κοινή γνώμη είναι μάλλον αρνητική. Από τα περισσότερα από 300 σχόλια που υποβλήθηκαν από ντόπιους πολίτες, τα περισσότερα είναι αρνητικά . Πολλοί πιστεύουν ότι τα έργα θα οδηγήσουν στην έλευση του μαζικού τουρισμού στην Αμοργό.
«Η Αμοργός βαδίζει με αργά, αλλά σταθερά βήματα προς αυτό που ονομάζεται “υπερτουρισμός”, με μοναδικό οδηγό την άναρχη ανάπτυξη και έναν ιδιότυπο μικρομεγαλισμό, που οδηγούν νομοτελειακά στην καταστροφή του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος», αναφέρει ο Βαγγέλης Δεσποτίδης. «Τα Κατάπολα θα υποβαθμιστούν τουριστικά καθώς από ένα γραφικό, κυκλαδίτικο λιμάνι θα γίνουν ένα λιμάνι “υψηλών” ροών», τονίζει ο Γιώργος Δαμίγος.
Στα κοινωνικά δίκτυα ο Διευθύνων Σύμβουλος του Voyageurs du Monde Ζαν Φρανσουά Ριάλ ήταν αγανακτισμένος με την είδηση. «Αυτό το έργο είναι τριπλά θανατηφόρο», λέει. Η Αμοργός είναι μικρή, αυθεντική και ακατάλληλη για μαζικό τουρισμό. Αυτό το έργο θα παραμορφώσει αυτό το μικρό λιμάνι. Όλα τα έργα disneylandization βλάπτουν τον τουρισμό. Αυτό το έργο είναι μια πολύ κακή ιδέα για το τι ακριβώς δεν πρέπει να γίνει για τον ενάρετο και μη ληστρικό τουρισμό. »
Και από το …Λούβρο
Ομως ακόμη πιο ηχηρή είναι η παρέμβαση του Πάολο Νανταλίνι, διευθυντής στο Μουσείο του Λούβρου και καθηγητής της Σχολής Κοντέ στο Παρίσι όπου αναφέρει:
“Από την εποχή που εργαζόμουν στο Μουσείο της Δήλου (1983 – 1984) είχα ακούσει για την Αμοργό από αυτούς που είχαν την τύχη – μέσω της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών – να πάρουν αποστολές για αρχαιολογικές έρευνες υπό τη διεύθυνση της καθηγήτριας κυρίας Λίλας Μαραγκού.
Χρειάστηκε να περιμένω το 2004 για να γνωρίσω επιτέλους κι εγώ αυτό το νησί που έκτοτε έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου.
Πραγματικά η Αμοργός επέτυχε να κρατήσει ατόφιο τον χαρακτήρα της έως σήμερα χάρη στις προσωπικότητες που γεννήθηκαν εκεί. Ο τοπικός χαρακτήρας του νησιού που ύμνησε ο Λα Καριέρ κινδυνεύει να καταστραφεί από τα μελλοντικά έργα για τα οποία γινεται λόγος από τις 24 Μαρτίου.
Πώς είναι δυνατόν να δεχτεί κανείς την αναστάτωση σε ό τι έχει απομείνει όσον αφορά την τοπική οικονομία, την καταστροφή του θαλάσσιου βυθού καθως και των μοναδικών τοπίων, κι ακόμη, του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος ;
Δυσκολεύομαι να παραδεχτώ ότι οι Αμοργιανοί επιθυμούν πράγματι να ακολουθήσουν το παράδειγμα τών γειτονικών νησιών όπως π. χ. η Μύκονος, η Σαντορίνη ή η Πάρος με αποτέλεσμα να καταστρέψουν ό τι αποτελεί τον νησιωτικό χαρακτήρα με σκοπό να ακολουθήσουν το “όνειρο του τουρισμού”.
Να σημειώσουμε τέλος ότι στην εν λόγω διαβούλευση που κράτησε ελάχιστες ημέρες (και μάλιστα εντός τριημέρου αργίας) υπάρχουν τέσσερις προτάσεις για το νέο λιμάνι. Η 4η προέρχεται από μηχανικούς, οι οποίοι όμως διαψεύθουν ότι έχουν καταθέσει μία τέτοια πρόταση…
Υγ. Μπορείτε εδώ να δείτε τα σχόλια σχετικά με τη διαβούλευση
