Εξω από το 1ο Δημοτικό στην Τήνο βρίσκεται ο “Τοίχος της Αγάπης”… ένα κάθετο ξύλο χρωματισμένο που έχει πάνω κρεμάστρες… Παίρνεις ότι έχεις ανάγκη, αφήνεις ότι σου περισσεύει
Ξεκίνησε από το μακρινό Ιράν, έφτασε στην Ελλάδα μέσω της Λάρισας και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς σε δεκάδες πόλεις της χώρας μας. Μπορεί θεωρητικά να έχουμε βγει από την κρίση και το μνημόνιο όπως μας λένε οι πολιτικοί και να έρχεται η ανάπτυξη, όμως στην καθημερινότητά μας βλέπουμε ότι όλοι έχουμε ανάγκες… Και ο «τοίχος της καλοσύνης» ή «τοίχος της αγάπης» για κάποιους άλλους παραμένει πιο επίκαιρος από ποτέ…
Πριν από τέσσερα χρόνια το είδαμε για πρώτη φορά στη Λάρισα. Ήρθε από το Ιράν, όπου οι κάτοικοι τοποθετούν αυτοσχέδιες κρεμάστρες στους τοίχους και κρεμούν εκεί ζεστά ρούχα για εκείνους που έχουν ανάγκη. Και ξεκίνησε από μία απλή αυθόρμητη ενέργεια ενός άνδρα που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του με σύνθημα: “Αν δεν το χρειάζεσαι, άφησέ το εδώ. Αν το χρειάζεσαι, πάρε το” και γρήγορα ένα κύμα αλληλεγγύης απλώθηκε σε όλη την χώρα.
Στη Λάρισα δημιουργήθηκε η σελίδα στο διαδίκτυο “Ο τοίχος της καλοσύνης” και ενημερώνει καθημερινά τους κατοίκους για τα σημεία όπου μπορούν να βρουν καθαρό φαγητό, το οποίο τοποθετείται στις ειδικές κρεμάστρες που βρίσκονται σε όλη την πόλη. Όπως αναφέρουν στην σχετική σελίδα, βασικός στόχος είναι να σταματήσει ο κόσμος να βάζει σακούλες με καθαρό φαγητό σε κάδους σκουπιδιών και να τις τοποθετεί σε ασφαλές σημείο.
Και πέρα από το φαγητό έχουμε κι άλλες δράσεις … Κι έφτασε και στις Κυκλάδες και δη στην Τήνο. Με σημείο αναφοράς το 1ο Δημοτικό Σχολείο Τήνου όπου εδώ και μία τριετία υπάρχει ο «Τοίχος της Αγάπης». Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Τήνος είναι από τα νησιά που δείχνουν έμπρακτα το κοινωνικό της πρόσωπο μέσα από τις δράσεις των πολιτών της..
Τι είναι ο τοίχος της αγάπης; Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα tinostoday.gr “Είναι ένα κάθετο ξύλο χρωματισμένο που έχει πάνω κρεμάστρες. Εκεί μπορεί να πάει κάποιος ό,τι δεν χρειάζεται (ρούχα, παιχνίδια κλπ) και να πάρει ό, τι χρειάζεται από τα αντικείμενα που βρίσκονται εκεί.
Όποιος θέλει να προσφέρει αντικείμενα που δεν του χρειάζονται μπορεί να τα πηγαίνει στο συγκεκριμένο μέρος και ο ενδιαφερόμενος να τα παίρνει χωρίς να υπάρχει το αίσθημα της ντροπής ή το «κόμπλεξ» της αναγνωρισιμότητας.
Τέλος, να αναφέρουμε το σχόλιο που μας έστειλε ένας αναγνώστης μας αναφορικά με τον τοίχο της αγάπης: «Το κλικ ενός φακού δεν είναι μόνο πορτραίτα και τοπία, αλλά και κάτι τέτοιες εικόνες, τυχαίες, στο Διάβα σου… που σου μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου… Ένα μεγάλο εύγε!!» .
