Στην Ελλάδα αγαπάμε τις …δίκες από τη στιγμή που χρειάζονται +1500 μέρες για να ολοκληρωθεί μία υπόθεση ενώ στην Ευρώπη επιλέγουν την διαμεσολάβηση με τις υποθέσεις να ολοκληρώνονται σε 39 μέρες (!!!) – Σε κραχ οδηγείται ο δικηγορικός κλάδος
Οι δικηγόροι συμπληρώνουν τρεις μήνες αποχής από τις δικαστικές αίθουσες. Πιέζουν για το ασφαλιστικό που έρχεται, αλλά η αλήθεια είναι ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα… Δεν είναι μόνο ο εξωφρενικός χρόνος που χρειάζεται για να τελεσιδικήσει μία υπόθεση (στις + 1500 ημέρες τη στιγμή που στο Λουξεμβούργο είναι 321 ημέρες) με αποτέλεσμα να έχουμε το πιο αργό σύστημα στο κόσμο μετά τη Γουινέα-Μπισσάου, το Σουρινάμ και το Αφγανιστάν (!!), ούτε οι συχνές καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (στη 1η πεντάδα των χωρών με καμπάνες λόγω πολύχρονης καθυστέρησης), αλλά και το γεγονός ότι αρνούμαστε να αποδεχτούμε και τη διαμεσολάβηση, μία μέθοδο εξωδικαστικής επίλυσης υποθέσεων που καθημερινά κερδίζει όσο και περισσότερους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο… Ο λόγος; Μα πολύ απλά γιατί σε λιγότερο από 40 ημέρες και με κόστος φθηνότερο κατά 33% μπορεί να φτάσουν οι διάδικοι σε επίλυσης της διαφοράς τους…
Στην Ελλάδα η μέθοδος ισχύει από το 2010 όμως σε διαμεσολαβητή έχουν καταφύγει μόλις 80 διάδικοι, προφανώς λόγω ελλιπούς ενημέρωσης για μια μέθοδο που παγκοσμίως έχει επιδείξει εντυπωσιακά και κυρίως αξιόπιστα αποτελέσματα. Και να σκεφτεί κανείς ότι από 2011 μέχρι σήμερα έχουν “χριστεί” διαμεσολαβητές περισσότεροι από 2.000 δικηγόροι. Έχουν μάλιστα ακριβοπληρώσει τα σεμινάριά τους, που μπορεί να φθάνουν ακόμη και τις 3.000 ευρώ για να πάρουν την πολυπόθητη πιστοποίηση, ότι δηλαδή μπορούν να ονομάζονται διαμεσολαβητές και να λύσουν μία διαφορά μεταξύ των δύο μερών, χωρίς να φθάσουν στα δικαστήρια. Κάτι που σημαίνει επιτάχυνση του ρυθμού απονομής Δικαιοσύνης, ο οποίος στη χώρα μας διολισθαίνει στο χειρότερο σημείο στην Ευρώπη.
Τι είναι η διαμεσολάβηση
Όπως μας εξηγεί η Χριστίνα Σταμούλη, διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια, διαμεσολάβηση είναι “η εναλλακτική μέθοδος εξωδικαστικής επίλυσης ιδιωτικών διαφορών, όπου τα μέρη με τη βοήθεια ενός τρίτου ουδέτερου και αμερόληπτου ατόμου, του διαμεσολαβητή, πετυχαίνουν την επίλυση της διαφοράς τους, καταλήγοντας σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό το ίδιο ισχυρό με μια δικαστική απόφαση, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα εχεμύθεια και ταχύτητα“.
Οι διάδικοι μόλις 80 αστικών και εμπορικών υποθέσεων που μπορούν να επιλυθούν σε λίγες μέρες και να αποφύγουν τη χρονοβόρα και κοστοβόρα προσφυγή στα δικαστήρια, έχουν καταφύγει από το 2012 που ουσιαστικά ισχύει ο θεσμός του διαμεσολαβητή σε αυτή την παγκοσμίως πολύ διαδεδομένη διαδικασία. Κι όμως εξωδικαστικά μπορούν να επιλυθούν:
-αστικές και εμπορικές διαφορές, δηλ, οικογενειακές , οροφοκτησίας, εργατικές , για αξιώσεις ηθικής βλάβης, υποθέσεις αστικής ιατρικής ευθύνης, δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και χρηστών, ακόμα και φαινομένων ενδοσχολικής βίας (buylling)
Οι διαμεσολαβητές είναι πιστοποιημένοι από το Υπουργείο Δικαιοσύνης , αλλά οι πολίτες δεν τους επιλέγουν: “Στην Ελλάδα ο θεσμό είναι πολύ πρόσφατος. Στην ουσία μόλις από το 2013 μπορεί, νόμιμα και οργανωμένα, να προσφύγει κανείς στη διαμεσολάβηση. Ο κόσμος δεν την επιλέγει ως μέθοδο επίλυσης των διαφορών του γιατί δεν την γνωρίζει ακόμη. Συχνά και οι δικηγόροι εμφανίζονται ιδιαίτερα διστακτικοί στο να την επιλέξουν ή να κατευθύνουν τους εντολείς (πελάτες) τους προς αυτή την κατεύθυνση, ακριβώς επειδή αγνοούν τον τρόπο που διεξάγεται και τα πλεονεκτήματά της“, απαντά η κα. Σταμούλη.
Πρώτη η Ελλάδα σε καταδίκες για καθυστέρηση
Η χώρα μας βρίσκεται πρώτη στην κατάταξη με τις καταδίκες για καθυστέρησης στην απονομή δικαιοσύνη (μόνο το 2009 καταδικάστηκε η Ελλάδα για 41 περιπτώσεις αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην εκδίκαση της υπόθεσης), την ώρα που η διαμεσολάβηση θα ‘έλυνε σημαντικά προβλήματα.
Στην Ιταλία, η οποία αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα στους ρυθμούς απονομής της Θέμιδας, άρχισε από το 2011 να εφαρμόζεται υποχρεωτικά η διαμεσολάβηση σε ορισμένες κατηγορίες υποθέσεων. Από τότε, ο αριθμός των εθελοντικών διαμεσολαβήσεων εκτινάχθηκε από τις 2.000 υποθέσεις στις 45.000 ετησίως (!!)
Στην Αγγλία επίσης, όπου η διαμεσολάβηση είναι υποχρεωτική για διαφορές μέχρι τις 10.000 λίρες, έρευνα έδειξε ότι το 2014 υπήρχε αυξητική τάση κατά 9%, γεγονός που σημαίνει ότι εξοικονομήθηκαν 2.400.000.000 λίρες σε χρόνο διαχείρισης, παραγωγικότητα και νομικά έξοδα, οι δε διαμεσολαβητές κέρδισαν αμοιβές ύψους 22.500.000 λιρών. Επίσης:
– Στη Γαλλία το ποσοστό προσφυγής σε διαμεσολάβηση έφτασε το 28% το 2014.
– Στις εμπορικές διαφορές το 45%
– Σε διαφορές κάτω των 5.000 € το 70%
– Στην Ελβετία 70% των αστικών διαφορών επιλύονται με διαμεσολάβηση
Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι η Τρόικα πιέζει και πάλι για πιο “ενεργή” παρουσία του θεσμού με την ηγεσία του υπουργείου να συζητά την υποχρεωτική εφαρμογή του σε “λάιτ” υποθέσεις, όπως μισθώσεις, κοινόχρηστα και οικογενειακά θέματα για αρχή…. Κι όλα αυτά όταν στη χώρα μας ένα εκατομμύριο υποθέσεις εκκρεμούν στα πινάκια των δικαστηρίων.
Προβλήματα
Επιστρέφοντας στους δικηγόρους που συμπληρώνουν πλέον ένα τρίμηνο αποχής από τις δικαστικές αίθουσες, τα στοιχεία δείχνουν ότι ο κλάδος περνάει κρίση και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κραχ που δεν γνωρίζουμε τις συνέπειες… Όπως δείχνουν τα στοιχεία: 8.057 δικηγόροι το πρώτο εξάμηνο του 2015 δεν έκοψαν ούτε ένα γραμμάτιο στα δικαστήρια. 2.800 είχαν μόνο μία ή δύο παραστάσεις, ενώ 3-4 παραστάσεις είχαν 2.215 δικηγόροι. Κι όλα αυτά στον ΔΣΑ, τον μεγαλύτερο επιστημονικό σύλλογο της χώρας με εγγεγραμμένα 22.400 μέλη. Το 2014, οι δικηγόροι χωρίς καμία παράσταση στα δικαστήρια ήταν 7.112. Και εκείνοι που είχαν από μία μέχρι 2 “παρουσίες” ήταν 1000 λιγότεροι πέρσι, δηλαδή 1.889. Το έτος που διανύουμε, τα σύννεφα πυκνώνουν και οδηγούν σε αδιέξοδο. Δικηγόροι 15ετίας αδυνατούν να καταβάλλουν ακόμη και τις (σημερινές όχι τις επαυξημένες που έρχονται) ασφαλιστικές τους εισφορές, προκειμένου να “βγουν” τα έξοδα του γραφείου.
Με πληροφορίες από το Capital.gr
