Δεν πληρώνουν ρεύμα, δεν έχουν κάδους: Το έξυπνο νησί – πρότυπο που είναι 100 χρόνια μπροστά απ’ την υπόλοιπη Ελλάδα
Γενικώς, τα μικρά νησιά των Δωδεκανήσων κάνουν θαύματα τα τελευταία χρόνια. Το έχουμε δει στο παρελθόν με την Τήλο, με την Αστυπάλαια (που δεν είναι μικρό νησί, αλλά δεν είναι και Κάλυμνος ή Ρόδος), το βλέπουμε και στη Χάλκη την τελευταία διετία.
Είναι ένα νησί στη σκιά της Ρόδου, από πάνω της είναι η Τήλος, από κάτω της η Κάρπαθος. Σε αυτό το νησί των περίπου 500 κατοίκων, συναντά κανείς έναν τόπο που αποτελεί το παρόν και το μέλλον ή αυτό που θα θέλαμε να ισχύει σε όλη την επικράτεια.
Κι αυτό έχει γίνει με την οργάνωση του δήμου (δήμαρχος ο κ. Ευάγγελος Φραγκάκης), αλλά και την απόλυτη υπακοή και συνεργασία των δημοτών που συμβάλλουν με την διαρκή καλλιέργεια του μέσα τους ενός σεβασμού προς τους φυσικούς πόρους και μιας αντίληψης πως όλα είναι πεπερασμένα, πως δεν είναι οι μόνοι πάνω στον πλανήτη, πως η σπατάλη πρέπει να τελειώσει.
Έτσι, πρώτο και κύριο, μιλάμε για ένα μέρος όπου οι ενεργειακές ανάγκες καλύπτονται από ένα πάρκο φωτοβολταϊκών με ηλιακή ενέργεια. Το πάρκο έχει 2.500 πάνελ και καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των κατοίκων με αποτέλεσμα να μην πληρώνουν ρεύμα ή να συμψηφίζεται στους λογαριασμούς από τον ΔΕΔΔΗΕ.
Παράλληλα, μελετάται και η δυνατότητα ηλεκτροπαραγωγής και από τα κύματα. Η Χάλκη άλλωστε, μαζί με την Τήλο, είναι δύο νησιά που προσφέρουν μέρος της ενέργειας και στα μεγάλα παρακείμενα νησιά τους καλοκαιρινούς μήνες. Μάλιστα, υπάρχουν υπό εξέταση δράσεις για έξυπνη διαχείριση του φωτισμού και τα παιδιά στο σχολείο εκπαιδεύονται, πέραν όλων των όλων, και στον σεβασμό προς τους φυσικούς πόρους.
Εκτός από την ηλιακή ενέργεια, στη Χάλκη έχουν στόχο να μην υπάρχει στα επόμενα 3-4 χρόνια ούτε ίχνος πετρελαιοκίνητου-βενζινοκίνητου οχήματος. Η μετάβαση στην πλήρη ηλεκτροκίνηση, έχει ξεκινήσει με 8 ηλεκτρικά οχήματα και τέσσερις φορτιστές ταχείας φόρτισης.
Η ενέργεια δεν είναι το μόνο κομμάτι. Είναι και το έτερο μεγάλο ζήτημα, αυτό των απορριμμάτων. Στη Χάλκη υπάρχουν εξειδικευμένοι άνθρωποι του δήμου που περνάνε κάθε μέρα από τα σπίτια και μοιράζουν σακούλες τεσσάρων χρωμάτων: μία για γυαλί, μία για πλαστικό, μία για χάρτινα, μία για οργανικά απορρίμματα.
Αυτές οι σακούλες δίνονται και στις επιχειρήσεις, με τους ανθρώπους του δήμου να τις συλλέγουν με τα πόδια, χωρίς κάποιο όχημα, παρά μόνο σε σημεία που δεν είναι τόσο κοντινά. Κάδους απορριμμάτων δε θα δει κανείς πουθενά.
Την ίδια στιγμή, στην Αθήνα πετάνε τα αποτσίγαρα μέσα στις ρίζες των δέντρων και πλαστικά κύπελλα στην άμμο.
