Οδηγήθηκε σήμερα στην τελευταία της κατοικία (σε στενό οικογενειακό κύκλο) η Κάτια Χουλιάρα – Ανωμερίτη – Το “αντίο” μέσω ψηφίσματος από τους εκπαιδευτικούς του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Φιλωτίου
Κάτια Χουλιάρα – Ανωμερίτη… Οι περισσότεροι στη Νάξο την γνώρισαν καθότι βρίσκονταν στο πλευρό του Γιώργου Ανωμερίτη… Ομως, οι μεγαλύτεροι στην ηλικία και όσοι ενεπλάκησαν ενεργά με την αντίσταση κατά της χούντας, την γνώριζαν ως “η μικρή βομβίστρια”… Προσωνύμιο που απέκτησε λόγω του βιβλίου που φέρει το τίτλο “η μικρή βομβίστρια” του δημοσιογράφου Γιώργου Μέρμηγκα και στο οποίο αναφέρει τη δράση της, τη γνωριμία τους στις φυλακές αλλά και στο πώς αντάλλασσαν με τον μετέπειτα σύζυγό της Γιώργο Ανωμερίτη μηνύματα αγάπης μέσα από τα κελιά τους.
Η Κάτια Χουλιάρα – Ανωμερίτη, οδηγήθηκε σήμερα, Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου, λίγο πριν το μεσημέρι, στην τελευταία της κατοικία, στο νεκροταφείο Δάφνης – Αγίου Δημητρίου και το παρών έδωσαν λίγοι οικογενειακοί φίλοι… Είναι και η πανδημία βλέπετε.
Ανάμεσα τους φίλους που δεν μπόρεσαν να δώσουν το παρών, οι εκπαιδευτικοί του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Φιλωτίου Νάξου. Και με ψήφισμά τους (σ.σ. μπορείτε να το δείτε στο τέλος του άρθρου) που υπογράφει ο διευθυντής του Σχολείου Αριστείδης Γρατσίας, αναφέρουν: “Σήμερα, 3 Φεβρουαρίου 2021, ημέρα Τετάρτη και ώρα 13:15 ο Σύλλογος Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου Φιλωτίου συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση λόγω της θλιβερής είδησης του θανάτου της Κάτιας Χουλιάρα – Ανωμερίτη αγωνίστριας του αντιδικτατορικού αγώνα και συζύγου του αγαπητού φίλου του σχολείου μας, Γιώργου Ανωμερίτη. Ο Γιώργος Ανωμερίτης είναι στενός και πολύτιμος συνεργάτης του σχολείου μας που με την ανιδιοτελή προσφορά του, μέσω της βιβλιοθήκης Ανωμερίτη, επί σειρά ετών συνεισφέρει στην αναβάθμιση της παιδείας και του πολιτισμού του τόπου μας
και αποφάσισε ομόφωνα:
- Να εκφράσει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της εκλιπούσης,
- Να επιδοθεί το ψήφισμα στην οικογένειά της
- Το παρόν ψήφισμα να δημοσιευθεί στα ΜΜΕ.
Ποια ήταν η Κάτια Χουλιάρα – Ανωμερίτη
Ήταν φοιτήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου όταν συνελήφθη το 1969 μαζί με άλλους φοιτητές ως μέλος της Οργάνωσης «Ελληνικό Δημοκρατικό Κίνημα» και καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών σε φυλάκιση 8 ετών. Φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, στις οποίες και παρέμεινε επί δυόμισι χρόνια. Μαζί της καταδικάστηκαν σε βαρύτατες ποινές κάθειρξης, ο μετέπειτα σύζυγός της Γιώργος Ανωμερίτης και οι συναγωνιστές της Δημήτρης Παπαϊωάννου, Δημοσθένης Δώδος, Γιάννης Μυλωνάς, Βασίλης Ράπανος και Δημήτρης Κατσαρός. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών.
Το αντίο από τον Γιώργο Μέρμηγκα
«Η ” βομβίστρια ” Κάτια Χουλιάρα- Ανωμερίτη, μια από τις πιο όμορφες και αγέρωχες μορφές του αντιδικτατορικού αγώνα, έφυγε νικημένη από το ΧΑΠ αφήνοντας μοναχό το σύντροφο και άντρα της ζωής της,
Τον άλλο μεγάλο αγωνιστή Γιώργο Ανωμερίτη, που τίμησε και τιμήθηκε όσο λίγοι από τη Δημοκρατία και το Λαό για τον αγώνα του κατά της φασιστικής χούντας.
Είχα την τύχη να βρεθώ στις φυλακές και να δεθώ με δεσμούς ζωής με αυτά τα δύο νέα παιδιά που όντας φοιτητές στα καλύτερα χρόνια της νιότης δεν φοβήθηκαν τίποτε, σχημάτισαν μια μικρή αντιστασιακή ομάδα και με συμβολικές μπόμπες προσπάθησαν να γκρεμίσουν τον τύραννο. Το πλήρωσαν άσχημα με άγρια βασανιστήρια και φυλακίσεις.
Η Κάτια άρπαξε 7 χρόνια φυλακή και κάθισε μέσα τα 4 , στο Γιώργο Ανωμερίτη ο αιμοβόρος επίτροπος του Στρατοδικείου Λιαπής έριξε ….340 χρόνια (!)) κατά συγχώνευση 25 ενώ ανάλογες ποινές επιβλήθηκαν και στα άλλα παιδιά της ομάδας που ήταν ο Δημοσθένης Δώδος ο Γιάννης Μυλωνάς ο Δημήτρης. Παπαϊωάννου και ο Βασίλης Ράπανος που διακρίθηκαν μετά στη πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Για μια μικρή περίοδο μάλιστα σε αυτά τα 4 πέτρινα χρόνια ο Ανωμερίτης και η Κάτια βρέθηκαν κοντά και ανταλλάσσαν μηνύματα αγάπης με ένα πλαστικό πιάτο μέσα από τα κάγκελα στις αντικρυστές αντρικές και γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού όπως ακριβώς έκαναν ο Μπάμπης Γκολέμας και η Ελένη Βούλγαρη ( συγκρατούμενη της Κάτιας τότε με τον μικρό Μιλτιάδη αγκαλιά) στη ταινία του Παντελή Βούλγαρη τα πέτρινα χρόνια.
Και όταν έκαναν μεταγωγή του Γιώργου στη βαριά φυλακή Καλάμι της Κρήτης μαζί με το σύμβολο του αγώνα μας βομβιστή καθηγητή Σάκη Καράγιωργα αναγκάστηκα εγώ να κάνω τον inbetween μεταξύ των δύο παιδιών γράφοντας με το άσπρο πλαστικό πιάτα πως τα περνούσαν χώρια.
Πάντως τα καλύτερα μας χρόνια με την Καιτούλα τα περάσαμε δίπλα δίπλα στο υπουργείο Δικαιοσύνης με υπουργό τον αξέχαστο καθηγητή και συγκρατούμενο μας Γ.Α.Μαγκακη.
Και για να τιμήσουμε τον πολιτικό γάμο που μόλις είχε καθιερώσει ο μέντορας μας ή Κάτια με πάντρεψε με τη Χαρά που περίμενε χρόνια υπομονετικά.»