Οι 19 προτάσεις που παρουσίασε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την παιδεία κος Α. Λιάκος φέρνουν εντυπωσιακές αλλαγές στο σχολείο και κυρίως βάζουν τέλος στις εξετάσεις του Γυμνασίου
Οι αλλαγές αναμένεται να είναι σαρωτικές στην Παιδεία. Το φωνάζει άλλωστε ο υπουργός κος Φίλης με κάθε ευκαιρία αλλά πιστοποιείται και από τις διαρροές μέσω …κύκλων αλλά και της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου που μελετούν σχέδια για μεταρρυθμίσεις στη δομή του Γυμνασίου και του Λυκείου, στην πρόσβαση στα Πανεπιστήμια αλλά και στους εκπαιδευτικούς. Τα «πάνω-κάτω» στην παιδεία που σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης αναμένεται να οριστικοποιηθούν μέχρι τον Μάιο που θα ολοκληρωθεί ο Εθνικός Διάλογος για την παιδεία. Οι εκ βάθρων αλλαγές ξεκινούν από το νηπιαγωγείο με «σβήσιμο» από τον εκπαιδευτικό χάρτη των μισών νηπιαγωγείων, τη δημιουργία ψηφιακών βιβλίων και τη στροφή στην ψηφιοποίηση ακόμα και των πανεπιστημιακών σπουδών και τη μείωση των χρόνων σπουδών στο λύκειο.
Το νέο …Σχολείο
Επίσης, μία από τις βασικές νέες προτάσεις αφορά την φοίτηση για τέσσερα χρόνια στο γυμνάσιο και δύο στο λύκειο. Με αυτό το σύστημα το υπουργείο θεωρεί ότι θα εξασφαλιστεί ένας κορμός εκπαίδευσης στο Γυμνάσιο και το Λύκειο θα γίνει περισσότερο ερευνητικό με δυνατότητα επιλογής ομάδων μαθημάτων. Κι όπως τόνισε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την παιδεία Αντώνης Λιάκος «Η βελτίωση του Λυκείου θα μπορούσε να γίνει μέσα από το σύστημα τέσσερα χρόνια Γυμνάσιο και δύο Λύκειο, με αυτό το σύστημα τα Λύκεια θα χορηγούν ένα αξιόπιστοι τίτλο σπουδών». Όμως, ενδιαφέρον παρουσιάζει και το απολογιστικό σημείωμα του προέδρου της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την παιδεία Α. Λιάκου, σχετικά με την φυσιογνωμία του σχολείου σε βάθος χρόνου ώστε να το κάνουν περισσότερο ελκυστικό και ενδιαφέρον για τους μαθητές και πιο αποδοτικό ως προς τους στόχους του. Προτάσεις που προκαλούν αντιδράσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων μοιάζουν θετικές από τη στιγμή που ουσιαστικά υπάρχει «ευελιξία και ελευθερία στο σχολείο» και δίνονται Κίνητρα και ερεθίσματα για αναζήτηση της γνώσης», ενώ χαιρετίζεται και η απόσυρση του μήνα εξετάσεων στο Γυμνάσιο αν και τίθεται το ερώτημα «Τις ημέρες που σχεδόν όλοι οι εκπαιδευτικοί ενός Γυμνασίου επιτηρούν στα Λύκεια(Πανελλήνιες), πώς θα γίνονται τα μαθήματα;»… Υπομονή αλλά οι πρώτες ενδείξεις στο μακροπρόθεσμο πλάνο είναι θετικές.. Αρκεί να μην μείνουν στα χαρτιά
Οι προτάσεις αυτές αφορούν που καθηγητές, τους μαθητές, το σχολικό χρόνο, τις εκπαιδευτικές πρακτικές, τη σχέση του σχολείου με την κοινωνία, έχουν ως εξής:
1. Χρήση του σχολικού χρόνου για τη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής (τακτικές παιδαγωγικές συνεδριάσεις του Συλλόγου διδασκόντων), μείωση γραφειοκρατικών διαδικασιών για τις εξωσχολικές δράσεις του σχολείου, αποσαφήνιση του ρόλου των συμβούλων, ενίσχυση του εκπαιδευτικού ως προς τις αρχές συμπερίληψης και διαφοροποίησης στην τάξη.
2. Μείωση μέσω αναμόρφωσης της διδασκόμενης ύλης (να αδειάσει η τσάντα του μαθητή) και αντικατάσταση της βαθμολογίας με την περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών σε όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση, σε σύνδεση με τους μαθησιακούς στόχους των Προγραμμάτων Σπουδών καθώς και των διαδικασιών αυτό-αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και του συστήματος.
3. Καθιέρωση ενιαίου τύπου Ολοήμερου Δημοτικού, προσαρμογή στις τοπικές συνθήκες (ευελιξία). Διατοπική (κοινά προγράμματα) και ευρωπαϊκή (αδελφοποιήσεις, ανταλλαγές) δικτύωση των σχολείων.
4. Ενίσχυση της μαθητικής εκπροσώπησης, σχολική εφημερίδα, ετήσια θεατρική παράσταση (άνοιγμα του σχολείου στην τοπική κοινότητα), καθιέρωση ομίλων και συλλογικών μαθητικών δραστηριοτήτων με άξονα τα νέα μέσα, τον κινηματογράφο, τις εικαστικές και παραστατικές τέχνες.
5. Διερεύνηση των δυνατοτήτων χρήσης της δομής και των χώρων του σχολείου σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα κατά τις απογευματινές ώρες.
6. «Βάπτιση» του σχολείου για λόγους συμβολικούς και για την εξασφάλιση ταυτότητας. Κάθε σχολείο πρέπει να αποκτήσει τη δική του φυσιογνωμία, τις δικές του παραδόσεις, ετήσιους στόχους και να εμφυσήσει στους μαθητές έναν πατριωτισμό του σχολείου. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να περιοριστεί η συχνή εναλλαγή του προσωπικού. Το σχολείο να γίνει δρών υποκείμενο (να αποκτήσει agency).
7. Μελέτη για την αναμόρφωση της οργανωτικής δομής της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από το διετές νηπιαγωγείο, στο εξάχρονο δημοτικό και εξέταση των δυνατοτήτων δημιουργίας τετραετούς γυμνάσιο και διετούς λυκείου (γενικού και επαγγελματικού) προσανατολισμένου προς την έρευνα και με δυνατότητες επιλογών.
8. Ενίσχυση της αυτονομίας και των πρωτοβουλιών του εκπαιδευτικού.
9. Άμεση συνεργασία φορέων (σχολείο-σύμβουλοι-κοινότητα-δήμοι).
10. Ενίσχυση των ολιγοθέσιων σχολείων.
11. Εκ περιτροπής ανάληψη πειραματικού χαρακτήρα από τα σχολεία.
12. Ανανέωση προγράμματος και κυρίως βιβλίων με προτεραιότητα σε όσα έχουν ήδη κριθεί ως απαράδεκτα. Τι μπορεί να κάνει το βιβλίο ελκυστικό. Ο ρόλος του βιβλίου στην εποχή του διαδικτύου.
13. Κατάργηση των αλλεπάλληλων εξετάσεων (και του μήνα εξετάσεων) στο Γυμνάσιο – αντικατάστασή τους με εργασίες (και εξετάσεις κατά τη διάρκεια του έτους).
14. Ενοποίηση των κατευθύνσεων των μαθημάτων (ενδεικτικά: σε 3 ή 4, όπως [α] Γλώσσες και Πολιτισμός, [β] Μαθηματικά, [γ] Τέχνες, [δ] Εισαγωγή στην κουλτούρα των Φυσικών και [ε] των Κοινωνικών Επιστημών). Αντίστοιχη ενοποίηση των ειδικοτήτων που διδάσκουν τα μαθήματα.
15. Δημιουργία ωρολογίων ενοτήτων σε βάρος της πολυδιάσπασης των ωρών. o Καθιέρωση ολοκληρωμένου προγράμματος Ευέλικτης Εβδομάδας.
16. Διεύρυνση του ποσοστού της ύλης που διαμορφώνεται από τους εκπαιδευτικούς τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Γυμνάσιο.
17. Ομαδοσυνεργατική προσέγγιση: Θεσμοθέτηση και αξιοποίηση εναλλακτικών τρόπων συνεργασίας των μαθητών (αμοιβαία διόρθωση, συνεργασία διαφορετικών τάξεων από διαφορετικά σχολεία, ανάληψη ευθυνών και πρωτοβουλιών από τους μαθητές). Θεσμοθέτηση των ομαδικών εργασιών ως τρόπου εξέτασης.
18. Άρση της λογικής της επανάληψης σε κύκλους των σχολικών αντικειμένων (π.χ. στο μάθημα της Ιστορίας) με έμφαση στο χρονικό και τοπικό παρόν και εξασφάλιση της εσωτερικής συνοχής της ύλης που διδάσκεται σε διαφορετικά αντικείμενα (π.χ. Λογοτεχνία-Ιστορία-Γεωγραφία).
19. Σύνδεση Σχολείου-Οικογένειας: Μελέτη θεσμοθετημένης συμβουλευτικής σχέσης σε θέματα εκμάθησης, στάσης απέναντι στο σχολείο, ζητήματα εκφοβισμού και βίας, καθώς και σε θέματα πρόληψης εξαρτήσεων. Ενδυνάμωση της γονικής εμπλοκής ως μια δυναμικής διεργασίας αλληλεπίδρασης γονέων και εκπαιδευτικών, ιδιαίτερα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Θεσμοθετημένος χρόνος συνεργασίας με τους γονείς.
Στο επόμενο διάστημα η επιτροπή θα επανέλθει, υπό τη σημερινή της μορφή ή ως ομάδες εργασίας, προκειμένου να επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις ως προς την παιδαγωγική αυτονομία του σχολείου, τις σχέσεις του με την κοινότητα, τις σχέσεις με τους γονείς, την διαθεματικότητα και την ευελιξία στα προγράμματα, τον εσωτερικό κανονισμό του σχολείου και την αναβαθμισμένη λειτουργία του συλλόγου των διδασκόντων.
Με πληροφορίες από το esos.gr
