Σε ηλικία 80 ετών έφυγε ο ηθοποιός Γιώργος Παπαζήσης, ένα από τα πλέον αγαπητά πρόσωπα του ελληνικού κινηματογράφου χάρη στον κρητικό “Μανωλιό” που χάριζε γέλιο στους θεατές
Ο “Μανωλιός” δεν είναι πια ανάμεσά μας… Πέθανε σε ηλικία 80 ετών ο ηθοποιός Γιώργος Παπαζήσης, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Ο Γιώργος Παπαζήσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου» και στη Μουσική Σχολή του Μ. Θεοφανίδη. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1961 με το έργο των Τσιφόρου – Βασιλειάδη «Τα Κοκόρια των Δώδεκα» και γρήγορα καθιερώθηκε και διακρίθηκε στο μουσικό θέατρο. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1962 με την ταινία «Τέρμα τα Δίφραγκα» και η καριέρα του συνεχίστηκε με συμμετοχές του σε 36 ταινίες, κυρίως κωμωδίες στον ρόλο του καλοκάγαθου Κρητικού “Μανωλιού” προσφέροντας άφθονο γέλιο στους θεατές στις κινηματογραφικές αίθουσες..
Για χρόνια αποτέλεσε ένα από τα ωραιότερα ζευγάρια (εντός κι εκτός των πλατώ) με την Τιτίτα Στασινοπούλου, καρπός της σχέσης τους ένα παιδί… Πριν από μερικά χρόνια, στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καρντάσιανς», είχε μιλήσει για τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και την παρέα που έκανε με όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές.
Μεταξύ άλλων, θυμήθηκε την παρέα που έκανε με τον Νίκο Σταυρίδη, ενώ δεν ξέχασε και τις απίστευτες μιμήσεις του: «Ήταν κολλητός, παρόλο που είχαμε διαφορά ηλικίας. Να σου πω εγώ πότε έβριζε. Όταν του πήγαινες κόντρα στον Ολυμπιακό, γινόταν τρελός. Ήταν εκπληκτικός τύπος, ωραίος. Και βέβαια ήταν και γυναικάς».
Αποκάλυψε τον μεγάλο του έρωτα, που δεν ήταν άλλος από την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Η αγάπη μου. Την θαύμαζα. Δεν μπορώ να εκφράσω τι αισθανόμουν για την Αλίκη. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Ήταν μια προσωπικότητα που έλαμπε».
Μιλώντας για τον Βασίλη Αυλωνίτη, είπε ότι μεγάλη του αδυναμία ήταν ο ιππόδρομος, τόσο που όταν μία ταινία, στην οποία δεν έπαιζε, γυριζόταν στον Ιππόδρομο, όμως εκείνος ήταν εκεί, στις κερκίδες και πανηγύριζε, κάτι που φαίνεται και στα πλάνα. Μίλησε όμως και για το άλλο μεγάλο πάθος του Αυλωνίτη, τα χαρτιά.
«Ήταν κούκλος, ωραίος, νευρικός λιγάκι, βάραγε σφαλιάρες στα καλά καθούμενα. Ο μόνος που του γύρισα τη σφαλιάρα σε μια ταινία, ήμουν εγώ, στο “Πίσω μου σ’ έχω σατανά”. Δεν το περίμενε. Δεν παρεξηγήθηκε», είπε για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Όσο για τον Νίκο Ρίζο, ένα ήταν το μεγάλο του πάθος, που δεν ήταν άλλο από τις γυναίκες: «Βέβαια του άρεσαν οι γυναίκες. Όσο μπόι του έλειπε… Μπαγάσας ήταν».
Για τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον θάνατό του, σημείωσε: «Αντί για όρθιος, πήγε καθιστός. Το κακό ήταν ότι έμεινε πολλές μέρες μόνος του. Και με αυτόν έχω δουλέψει, εκπληκτικός. Στα διαλείμματα μας μαγείρευε από το σπίτι. Τέτοιος σεφ δεν υπήρχε. Έγλειφες τα δάχτυλά σου».
Με πληροφορίες από το protothema.gr
