Ο Κρίστοφερ Πλάμερ, ο Καναδός ηθοποιός που πρωταγωνίστησε ως ο Κάπτεν φον Τραπ, απέναντι από την Τζούλι Άντριους στο μιούζικαλ «Η Μελωδία της Ευτυχίας» («The Sound Of Music») του 1965 και το 2012 έγινε ο γηραιότερος ηθοποιός που κέρδισε βραβείο Όσκαρ, πέθανε την περασμένη Παρασκευή (05/02) σε ηλικία των 91 ετών, δήλωσε ο ατζέντης του σύμφωνα με αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
Ο Πλάμερ πέθανε γαλήνια στο σπίτι του στο Κονέκτικατ έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Έλεν Τέιλορ, τόνισε το Deadline Hollywood. ««Μέσα από την τέχνη του και την ανθρωπιά του, άγγιξε όλες τις καρδιές μας και η θρυλική ζωή του θα αποτελέσει παράδειγμα για τις επόμενες γενιές. Θα είναι για πάντα μαζί μας» », δήλωσε ο Λου Πιτ, φίλος και ατζέντης του για δεκαετίες.
Ο Πλάμερ, ένας καταξιωμένος Σαιξπηρικός ηθοποιός που τιμήθηκε για το πολυδιάσταστο θεατρικό, τηλεοπτικό και κινηματογραφικό του έργο σε μια καριέρα 75 ετών, έγινε γνωστός για το ρόλο του στην «Μελωδία της Ευτυχίας». Χρειάστηκε να περιμένει μέχρι την ηλικία των 82 ετών για να κερδίσει το πρώτο του Όσκαρ, το 2012, για έναν δεύτερο ρόλο μαζί με τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και τη Μελανί Λοράν στην ταινία «Beginners»..
Γεννημένος στις 13 Δεκεμβρίου 1929, ο Καναδός ηθοποιός μετρούσε επτά δεκαετίες στον κινηματογράφο την τηλεόραση και το θέατρο με μεγάλες επιτυχίες και σπουδαίους ρόλους.
Έκανε το ντεμπούτο του το 1957 στην ταινία «Stage Struck» και έλαβε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα το 1965 για τη συμμετοχή του στο βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας μιούζικαλ του Ρόμπερτ Γουάιζ «Η Μελωδία της Ευτυχίας» (The Sound of Music), όπου έκανε τον πατέρα της οικογένειας Φον Τραπ.
Ακολούθησαν οι ταινίες «Έρωτες Που Σβήνουν την Αυγή» (Inside Daisy Clover, 1965), «Η Νύχτα των Στρατηγών» (Night of the Generals, 1967, Έρβιν Ρόμελ) και «Ο Άνθρωπος Που θα Γινόταν Βασιλιάς» (The Man Who Would Be King, 1975).
Τη δεκαετία του ’70 συμμετείχε στη σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» (Jesus of Nazareth) στο ρόλο του Ηρώδη Αντύπα και κατά τη δεκαετία του ’80 συμμετείχε στην επιτυχημένη σειρά «Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας». Τη δεκαετία του ’90 συμμετείχε στις ταινίες «Μάλκολμ Χ» (Malcolm X, 1992), «Οι Δώδεκα Πίθηκοι» (Twelve Monkeys, 1995) και «The Insider», 1999.
Οι πιο πρόσφατες ταινίες στις οποίες συμμετείχε είναι: «Ψηλά στον Ουρανό» (Up, 2009), «Ο Τελευταίος Σταθμός» (The Last Station, 2009), «Ο Φανταστικός Κόσμος του Δρ. Παρνάσους» (The Imaginarium of Doctor Parnassus, 2009), «Οι Πρωτάρηδες» (Beginners, 2010), «Το Κορίτσι με το Τατουάζ» (The Girl with the Dragon Tattoo, 2011), «Ο παραχαράκτης» (The Forger, 2014), «Γράμμα από το παρελθόν» (Remember, 2015), «Όλα τα λεφτά του κόσμου» (All the Money in the World, 2017) και «Στα Μαχαίρια» (Knives Out, 2019).
O Πλάμερ έχει βραβευτεί με δυο Έμμυ, δύο Τόνυ, μια Χρυσή Σφαίρα, ένα BAFTA και ένα Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Η νίκη του στα Όσκαρ για την ταινία «Οι Πρωτάρηδες» (Beginners), σε ηλικία 82 ετών, τον κατέστησε τον γηραιότερο ηθοποιό που κέρδισε ποτέ το βραβείο. Το 1968 τιμήθηκε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ με τον τίτλο του Ιππότη, ενώ, επιπλέον, έχει τιμηθεί αντίστοιχα από το κράτος του Καναδά, ήταν Επίτημος Διδάκτωρ της Σχολής Juilliard της Νέας Υόρκης και πέντε μεγάλων Πανεπιστημίων του Καναδά. Το 1986 μπήκε στο Θεατρικό Hall of Fame και το 1999 στην αντίστοιχη επετηρίδα του Καναδά.
