Lennart Neubauer: Ταβάνι του ο …ουρανός

Ο 11χρονος Λενάρντ Νοϊμπάουερ κέρδισε την πρώτη θέση στο φετινό EFPT U- 13 στην Κροατία και ονειρεύεται «να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής”

Νοέμβριος του 2014 και ο 10χρονος τότε Λενάρντ Νοϊμπάουερ δίνει την … πρώτη του δημόσια παράσταση στο 1^ο Naxian freestyle contest που πραγματοποιείται με επιτυχία στη Λαγκούνα της Χώρας Νάξου. Όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον ξανθομάλλη πιτσιρικά που κρατώντας το πανί ισορροπεί με εκπληκτική άνεση στη σανίδα και μοιάζει να είναι γεννημένος σερφίστας. Ο πρωταθλητής Ελλάδας και ένας εκ των κορυφαίων στο κόσμο, Σταμάτης Προμπονάς είχε δηλώσει τότε «είναι πολύ όμορφο να βλέπεις νέα παιδιά να ασχολούνται με το άθλημα. Και ο Λέναρντ έχει το πλεονέκτημα να συμμετάσχει από μικρός σε τόσο υψηλού επιπέδου αγώνες, να έχει παραστάσεις και με βάση αυτά που έχω δει και στις ..προπονήσεις, σίγουρα έχει πολύ μεγάλο μέλλον μπροστά του». Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, ο πιτσιρικάς με τα χρυσαφένια μαλλιά και το αθώο πλατύ χαμόγελο έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα. Αυτή τη φορά έχοντας στα χέρια του το πρώτο βραβείο στο European Freestyle Pro Tour Under 15 που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας. Ο Ναξιώτης πιτσιρικάς επικράτησε με σχετική άνεση του Κροάτη Τβρτκο Λούτικς, που είναι κάτι σαν ήρωας στην περιοχή με συνεχόμενες κατακτήσεις στο θεσμό. Μάλιστα, η επιτυχία του οφείλεται στο γεγονός ότι είχε καλύτερες κινήσεις στον τεχνικό τομέα ενώ η φιγούρα του (air jibe) μπροστά στους κριτές έφερε στα … πόδια τους κροάτες θεατές που του χάρισαν απλόχερα ένα ζεστό χειροκρότημα…

Τα βράγχια

Ποια όμως είναι η ιστορία του 11χρονου Λενάρντ; Μία βόλτα στην Λαγκούνα και δη στον Φλοίσβο όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις wind surf του Ιαν δίνει όλες σχεδόν τις απαντήσεις. Όπως μας λένε οι υπεύθυνοι και δη ο Κωνσταντίνος, που αποτέλεσε ουσιαστικά τον πρώτο του προπονητή «μένει κάπου στα Αγγίδια. Έχει θέα την Λαγκούνα και μόλις δει το κύμα έρχεται. Όταν ήρθε ήταν εννέα χρονών. Συνήθως, οι περισσότεροι από τους πιτσιρικάδες στη πρώτη εβδομάδα ή το αργότερα στο μήνα πάνω φεύγουν. Όμως, ο Λέναρντ είναι διαφορετικός. Από τη πρώτη στιγμή ήταν προσηλωμένος να μάθει. Κάνει με τις ώρες σανίδα και όταν θέλει να μάθει κάτι, έρχεται ρωτάει παίρνει την απάντηση και συνεχίζει. Η συγκέντρωσή του είναι το μεγάλο του μυστικό. Αφομοιώνει τα πάντα σαν σφουγγάρι και είναι συνέχεια πάνω στο …κύμα. Έχουμε όλοι εδώ την αίσθηση ότι ο πιτσιρικάς έχει βράγχια αντί για πνευμόνια». Ο Σταμάτης Προμπονάς, το ίνδαλμα του μικρού Λενάρντ διατηρεί σχολή σχεδόν απέναντι από το χώρο που προπονείτε ο 11χρονος και όπως τονίζει «κάθε πρωί γύρω στις δώδεκα που ανοίγω τη σχολή, το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι τον Λενάρντ να κάνει προπόνηση. Έχει τα προσόντα να πάει ψηλά. Πολύ ψηλά. Αρκεί βέβαια να δουλέψει γιατί το συγκεκριμένο άθλημα θέλει πολύ δουλειά. Και το κυριότερο να μείνει προσγειωμένος. Η διαχείριση είναι αυτή που θα τον βοηθήσει να γίνει ακόμη καλύτερος»

Χαλαρώνω

Όσο για τον ίδιο τον Λενάρντ; Χαμογελάει από αμηχανία αρχικά αλλά και από ικανοποίηση. «στη Νάξο ήρθα σχεδόν δύο εβδομάδων μωρό, Εγώ έχω μεγαλώσει, πηγαίνω στο 1^ο Δημοτικό σχολείο και φέτος θα είμαι στην ΣΤ’ τάξη. Από μικρός μου άρεσε η θάλασσα και το wind surfing. Έβλεπα αρκετούς να ασχολούνται και ήθελα να δοκιμάσω κι εγώ. Ξέρεις; Από το σπίτι μου βλέπω τη θάλασσα, βλέπω τα πανιά και η εικόνα αυτή είναι που με καθηλώνει. Στα οκτώ μου χρόνια ήρθα εδώ στο Φλοίσβο και ζήτησα να μάθω. Μου είπαν ότι έπρεπε να είμαι τουλάχιστον 30 κιλά ώστε να μην με … παίρνει ο αέρας. Ήμουν 28. Κι έτσι έκανα υπομονή μερικούς μήνες. Στη συνέχεια, ο Κωνσταντίνος με τον Τίτο μου έμαθαν τα βασικά. Και μπήκα στη θάλασσα. Μου αρέσει σε σχέση με τα άλλα αθλήματα (σ.σ. ο Λενάρντ παίζει ποδόσφαιρο, μπάσκετ ενώ είμαι μέλος του Πανναξιακού ΑΟ στο στίβο έχοντας αρκετές διακρίσεις) γιατί πολύ απλά είμαι μόνος μου και βασίζομαι στις δικές μου δυνάμεις για να φτάσω στον στόχο μου. Ξέρεις; Στην θάλασσα όταν ανεβαίνω στην σανίδα και πιάνω το πανί χαλαρώνω. Όσο παράξενο κι εάν ακούγεται. Ξεχνιέμαι από οτιδήποτε μπορεί να σκέφτομαι, συγκεντρώνομαι σ΄ αυτό που κάνω και… ταξιδεύω. Είναι ένα πολύ όμορφο, ξεχωριστό συναίσθημα. Ξεκίνησα πάντως από τη κολύμβηση αλλά δεν είναι το ίδιο με την ιστιοσανίδα. Διαφορετικό το συναίσθημα και η αίσθηση επαφής με το νερό».

Τα θέλω

Στα 11 του χρόνια απολαμβάνει καθημερινά τη ζωή. Στο σχολείο είναι καλός μαθητής όπως λέει, όμως αυτό που τον ενδιαφέρει δεν είναι άλλο από το windsurding και όπως λέει «Θέλω να κερδίσω τον παγκόσμιο πρωτάθλημα και να ζήσω την ζωή ενός πρωταθλητή πηγαίνοντας στις διοργανώσεις του PWA, και ενδιάμεσα των διοργανώσεων θέλω να ταξιδέψω σε όλα τα καλύτερα σημεία για windsurfing , για προπόνηση. Το καλό είναι ότι ζω σε ένα από τα καλύτερα σημεία ήδη οπότε έχω πολύ χρόνο εδώ για προπόνηση». Μάλιστα κάνει και αντιπαραβολή με τον Σταμάτη Προμπονά, τον οποίο και χαρακτηρίζει ως ίνδαλμά του λέγοντας « ο κ. Προμπονάς ξεκίνησε στα 16 του, είναι πρωταθλητής Ελλάδας και έφτασε έως το Νο 15 του κόσμου. Εγώ που ξεκίνησα στα εννιά δεν μπορώ να πάω ψηλότερα;» Και όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή, όλοι θεωρούν ότι η επιτυχία είναι δεδομένη. Αρκεί πάντα να ξέρει να .. περπατάει στα δύσκολα που ακολουθούν κάθε επιτυχία, ιδιαίτερα όταν αυτή έρχεται νωρίς. Ο ουρανός μοιάζει – αν και υπερβολικό – ως το ταβάνι του κάτι που μάλλον δεν τον φοβίζει. Περισσότερο είναι συγκεντρωμένος στις νέες φιγούρες που πρέπει να μάθει κι αυτές είναι άγνωστες λέξεις για όλους εμάς «θέλω να μάθω το spock και τη flaka αλλά θέλω πραγματικά να καταφέρω να κάνω την funnel όσο πιο σύντομα γίνεται..!» Τι είναι αυτές; «το Spock δεν είναι τίποτα περισσότερο από την περιστροφή 360^Ο με την ιστιοσανίδα, το Funnel είναι το πιο δύσκολο γιατί ουσιαστικά είναι μία πλήρη περιστροφή 360^ο έχοντας ξεκινήσει από ανάποδη θέση, είναι δηλαδή μία και μισή περιστροφή ενώ στη flaka είναι όπως το spock που ακολουθείς το κύμα και πραγματοποιείς περιστροφή».

2^ο Naxian freestyle contest

Το ευχάριστο είναι ότι βρίσκεται σε έναν χώρο προπόνησης που έχει χαρακτηριστεί ως ένας εκ των κορυφαίων του κόσμου λόγω της θέσης που βρίσκεται. Δίνει τη δυνατότητα στους αθλητές να προπονούνται με αρκετό αέρα αλλά χωρίς να βρίσκονται σε βαθιά νερά κάτι που τους βοηθάει σημαντικά από τη στιγμή που ο κυματισμός είναι σχεδόν πάντα μικρός ή τουλάχιστον στα επιτρεπόμενα όρια ανεξάρτητα από την ένταση του ανέμου. Και αυτό οφείλεται στον ύφαλο που υπάρχει στην είσοδο της Λαγκούνας. Επόμενη εμφάνιση για τον Λενάρντ; Μα τι άλλο από το 2^ο Naxian freestyle contest που αναμένεται να πραγματοποιηθεί είτε στα τέλη Σεπτεμβρίου είτε στις αρχές Οκτωβρίου ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Βλέπετε το wind surfing εξαρτάται καθαρά από τις καιρικές συνθήκες. Με βάση τις προβλέψεις, ιδανικό σαββατοκύριακο ήταν αυτό της 19^ης – 20^ης Σεπτεμβρίου αλλά οι βουλευτικές εκλογές άλλαξαν τα δεδομένα. Και πλέον περιμένουν. Μάλιστα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι μέχρι τώρα έχουν αρκετές προτάσεις για συμμετοχές αθλητών και εδώ έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι τον περασμένο Νοέμβριο η οργάνωση άγγιξε το τέλειο και το κυριότερο η …πίστα είναι καταπληκτική αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Αμέσως μετά ο Λενάρντ αλλά και ο σχεδόν συνομήλικός του Σωκράτης Σαραλιώτης θα πάρουν το δρόμο για το Πανελλήνιο πρωτάθλημα που θα διεξαχθεί στη Λούτσα της Αττικής. Και όπως τονίζει ο Λενάρντ «οι αγώνες είναι Σαββατοκύριακο οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα με το σχολείο. Όλα θα πάνε καλά».

Υπάρχουν κι άλλα παιδιά

Πάντως ο Σταμάτης Προμπονάς εμφανίζεται ικανοποιημένος όχι μόνο από τη πορεία του Λενάρντ καθότι και ένας εκ των προπονητών του ή των ανθρώπων που τον βοηθούν να γίνει καλύτερος αλλά και από την ανταπόκριση των Ναξιωτών στην ιστιοσανίδα και δη νεώτερων σε ηλικία «Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι ο Λενάρντ είναι η κορυφή σε ένα πολύ όμορφο βουνό. Υπάρχουν κι άλλα παιδιά σχεδόν στην ίδια ηλικία που είναι στην ιστιοσανίδα και έχουν δυνατότητες. Και μάλιστα έχουμε και κορίτσια. Απλά ο Λενάρντ έχει περισσότερο πάθος και περνάει σχεδόν όλη την ημέρα του στο νερό. Όμως, το γεγονός ότι ήρθε αυτή η επιτυχία θα σπρώξει ακόμη περισσότερο τον συναγωνισμό μεταξύ τους και θα βοηθήσει και τα άλλα παιδιά να βελτιωθούν. Άλλωστε, δεν θα ήταν καλό να είναι μόνος του ο Λενάρντ καθότι δεν θα έχει το κίνητρο να πιέσει ακόμη περισσότερο τον εαυτό του» και η απάντηση σχεδόν έρχεται από τον 11χρονο που δεν διστάζει να δηλώσει γελώντας «μου αρέσει να συναγωνίζομαι τους μεγαλύτερους. Δεν με φοβίζει καθόλου…» Λόγια ενός αθλητή που ξέρει ότι θέλει το τέλειο, το καλύτερο και δεν μοιάζει να συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο. Έστω κι εάν είναι μόλις 11 ετών.

Πηγή: Εφημερίδα Κυκλαδική 080/09/15