Η μαθητική παρέλαση κάθε χρόνο κρύβει εκπλήξεις.. Φέτος στη Σύρο όλοι χειροκρότησαν τον 39χρονο Λευτέρη Νταβελάκη, αριστούχο του Εσπερινού Λυκείου Σύρου που επέστρεψε μετά από 23 χρόνια στα θρανία και αποτελεί πρότυπο μαθητή
«Στερνή μου γνώση να σε ‘χα πρώτη» δεν λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός… Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί να γυρίσει ο χρόνος πίσω και να αλλάξουμε αποφάσεις ή ενέργειες που όταν τις είχαμε λάβει δεν είχαμε σκεφτεί τις συνέπειες τους; Αρκετές… Υπάρχουν όμως κάποιες που όντως μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να καλύψουμε το κενό. Όπως γίνεται σε θέματα παιδείας. Άλλωστε, όσο ζούμε μαθαίνουμε. Και αυτό μπορεί να γίνει είτε με επιστροφή στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, είτε σε εσπερινά σχολεία, είτε ακόμη και σε πανεπιστημιακές αίθουσες όπου παρά την ηλικία μπορούμε να πάρουμε ένα …πτυχίο που το έχουμε αφήσει στη μέση ή στο τέλος ή και στην αρχή του…
Τα παραδείγματα πολλά. Ένα εξ αυτών το είδαμε με τη βοήθεια του Cyclades24,gr στη Σύρο, στη διάρκεια της σχολικής παρέλασης για την 28η Οκτωβρίου. Όπου τα βλέμματα δεν έπεσαν σε κάποια γοητευτική εκπαιδευτικό αλλά σε έναν μαθητή που ήταν λίγο μεγαλύτερος σε σχέση με τους άλλους. Και μάλιστα κρατούσε ως σημαιοφόρος τη σημαία. Με υπερηφάνεια. Ενδεχομένως και με μεγαλύτερη σε σχέση με τη στάση του ως φαντάρος. Ο λόγος για τον 39χρονο Λευτέρη Νταβαλάκη, ο οποίος πήρε την απόφαση να γυρίσει στα θρανία μετά από 23 χρόνια και πλέον είναι μαθητής της Β’ Λυκείου του Εσπερινού Σχολείου της Σύρου.
Ο Λευτέρης είναι πατέρας δύο παιδιών ηλικίας 12 και 16 ετών. Και όπως τόνισε στην ιστοσελίδα «Για να πάρω αυτή την απόφαση, τα παιδιά μου και η γυναίκα μου ήταν αυτοί που με στήριξαν. Αν δεν είχα πίσω μου την οικογένεια μου δεν θα μπορούσα να το κάνω όλο αυτό .Έχω το σκοπό μου και την συμπαράσταση των δικών μου αυτό μου αρκεί. Πηγαίνω έξι και μισή το απόγευμα στο σχολείο και σχολάω στις δέκα… ενώ το πρωί είμαι στην δουλειά μου. Η αλήθεια είναι ότι κανείς θυσίες μιας και λείπεις από το σπίτι και τα παιδιά. Αν δε με στήριζε ή Άννα (γυναίκα του) με το θέμα των παιδιών (φροντιστήρια, κλπ) δεν θα τα κατάφερνα.»
Και κατέληξε λέγοντας «Σταμάτησα το σχολείο 16 χρονών λόγω το ότι δούλευα και με είχε ξεσηκώσει το χρήμα. Φαντάσου ένα 16χρονο να παίρνει μισθό ενήλικα και να νιώθει οικονομικά ανεξάρτητος. Ωστόσο οι γονείς μου είχαν την παλιά αντίληψη του ότι πρέπει να μάθεις στη δουλειά.»
Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι … Συγχαρητήρια και μακάρι και άλλοι να ακολουθήσουν το παράδειγμά σου
